Beni önemsiz biri gibi göremezler, bunu kendime asla yapmam , kimsenin de yapmasına izin veremezdim. Ben özel biriyim , ben güçlü biriyim , ben önemsiz değilim, küçük bir detay gibi görmezler beni. Onlar konuştukça sinirlenmeye başlıyordum ama duyduklarım beni çok memnun etmişti onlara karşı bir koz vardı elimde, onların başına yıkacaktım bu oyunu ve kazananı ben olacaktım.
"Kapıda beklemeye devam mı edeceğiz"
"Hayır, hadi gidiyoruz burdan"
"Nereye? İçeri girmeyecek miyiz?"
"Hayır başka bir planım var" dedim ve ordan çıktım , Moon'da beni takip etti. Tam o sırada Edmont gördü bizi.
"Ooo kimler burdaymış, Glarey nasılsın?"
"Sana ne Edmont"
"Bana böyle ters cevap verme Glarey"
"Çekil önümüzden Edmont"
"Moon nasılsın eski dostum"
"Sana ne"
"Ne oluyor size böyle anlaşarak mı konuşuyorsunuz" Edmont her zamanki Edmont'tu tehditkar ve kendimi beğenmiş. İki lafından biri korkutmaktı sadece gösteri yapıyordu Eric olmasa hiç bir halta yaramaz.
"Yeter hadi gidelim Glarey" Moon elimden tuttu beni dışarı çıkaracakken onun sesi geldi.
"Glarey" arkama döndüğümde Eric, Moon ve benim ellerime bakıyordu. "Burda ne arıyorsunuz?"
"Hiç bir şey konuşmak için geldik ama müsait olmadığını söylediler bizde gidiyorduk."
"Müsaitim konuşabiliriz"
"Bu sefer de biz müsait değiliz, hadi Glarey" Moon beni çekiştirerek dışarı çıkardı ve arabaya bindirdi.
"Onun sana bakışlarından en başından rahatsız olmuştum zaten"
"Kimin?"
"Kim olduğunu biliyorsun"
"Benim için önemli değil"
"Farkındayım, ama benim için önemli, sana başka gözlerin değmesini istemiyorum"
"Bende artık bana hiç bir gözün değmesini istemiyorum"
Moon cevap vermedi acı bir gülümseme oldu yüzünde ve onların evine doğru sürdü arabayı. Ama o sırada evde beni bekleyen ailem aklıma geldi ve onlara bir açıklama yapmak zorundaydım artık.
"Beni eve götürür müsün?"
"Neden daha işimiz bitmedi ki?"
"Eve gitmeliyim ailem telaşlanmıştır, haber vermeden çıktım"
"Tamam gidelim ama bize dönmemiz gerek aklından geçenleri bilmeliyiz"
"Halletmeye çalışacağım"
Eve vardığımda Moon'a ilerde beklemesini söyledim eğer halledebilirsem onlarda kalmak için izin alacaktım. Kapının kilidini açtım ve oturma odasınsa oturan annem ve babamı gördüm, kapı sesine hemen bana döndüler.
"Kızım nerdesin sen , öldürdün bizi"
"Ağlama anne iyiyim ben sadece...."
"Sadece ne kızım sadece ne!!?"
"Baba kızma lütfen"
"Biz demedik mi sana bir süre evden çıkmak yok diye senin iyiliğin için dedik bunu"
"Baba, anne... bu zamana kadar zaten hep öyle yapmadım mı siz söyleyin ne zaman istediğiniz bir şeyi yapmadım"
"Bizde sen ne istersek yaptık kızım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY IŞIĞININ KADERİ
FantasyHayattan bir beklentisi olmayan,yıllardır aynı hayatı yaşayan Glarey'nin hayatı bu sakinliği yüzünden alt üst olur. Yıllardır yaşadığı hayat ona mutluluk getirdiğini düşünürken ay'ın iki yüzü her şeyi değiştirir. Görmediği yaşamadığı her şeyi yaşaya...