AY IŞIĞININ KADERİ

1.BÖLÜM (önizleme)

Koşuyorum, koşmak için çabalıyorum ama korku beni ele geçirmişken bu pek mümkün olmuyor. Bacaklarım korkudan titrerken adımlarım zorlaşıyor. Kuytu bir ormanın içinde koşarken arkamdan gelen adamdan kaçmaya çalışıyorum o benim aksime hızlı adımlar atıyor koşmuyordu. Beni yakalamak için çaba sarfetmiyordu sanki ondan kaçamazmışım gibi sanki eninde sonunda beni yakalıcakmış gibi rahat adımlar atıyordu.

Aradaki mesafeyi arttırınca durup soluklandım bi ağacın arkasında , gözlerim adamı arıyordu ama o ortalıkta yoktu arkamda , sağımda, solumda hiç bir yerde gözükmüyordu. Bir ses işittim arkadamda,baktım ,belki biri bana yardım edebilirdi ,seslenmek istedim ama adamın beni bulmasından korkuyordum ,ne yapmalıydım aklım durmuştu sanki ,önüme döndüğümde o karşımdaydı tam önümde duruyordu aramızda bi metre kadar bi mesafe vardı.

Titreyen bedenimle geldiğim yöne doğru koşmaya başladım duran göz yaşlarım yeniden akmaya başlamıştı yüzüme vuran soğuk gözlerimin acımasına neden oluyordu, yine arkamdan geliyordu bu sefer daha sakin adımlar atıyordu "yardım edin" sesimi duyurmak istedim ama burda beni kimse duyamazdı evden uzaklaşmıştım ve hava kararmıştı. Birden rüzgar gibi gelip önümde dikildi.

Şoka girmiştim bunu nasıl yapabildi bu hız nasıl... , aklımı kaçırıyordum kesinlikle deliriyordum ben.
Bu sefer aramızdaki mesafe daha azdı bir kaç adım vardı sadece. Kafası yerde bana bakmıyordu, bu gece dolunay vardı ayın ışığı her yeri aydınlatıyordu ama onu görmeme yetmiyordu bu ışık.

Korkuyordum tüm korkuyu iliklerime kadar hissediyordum ellerim dizlerim her yerim titriyordu gözlerimdeki yaşlara artık sahip çıkamıyordum ardı ardına akıyorlardı. Birden kolumu tuttu. Yine...yine buldu beni o soğuk el  yeniden buldu beni ,korkum daha da arttı, teni bir buz gibiydi her an  kırılacakmış gibi , soluk ve bembeyazdı, ellerini görebiliyordum.
Kafasını kaldırdı uzun boyunun gölgesi üzerime yansıyordu kendimi ondan kurtarmaya çalıştım ama başarılı olamadım , kolumu sıkmıyordu canım yanmıyordu ama yine de kendimi ondan kurtaramadım. "Beni kurtaracaksın" bana bu cümleyi kurdu , konuşamadım bir şeyler söylemek istesemde yapamadım dilim tutulmuş gibiydi. Bu sefer tane tane ve daha yüksek sesle " Bana yardım edeceksin"

Korkudan yerimden zıpladım. Her an bayılabilirdim yada bayılmadan o beni burda öldürebilirdi çünkü bu ıssız yerde beni öldürse kimse bulamazdı. "Yalvarırım bırak beni" korkudan ne diyeceğimi bilemedim bu kelimeler döküldü ağzımdan. Onu sinirlendirmek istemiyordum deli gibi korkuyordum.
Kolumu sıkmaya başlamıştı bu sefer canım yanıyordu. Beni kendine çekti ay ışığı tam yüzüme vuruyordu korkudan gözlerimi sıkıca kapattım yüzünü merak ettiğim için cesaretimi toplayıp yavaşça açtım gözlerimi , ve bembeyaz teninin arasında gözleri görünüyordu bir tek uzun kirpikleri pürüzsüz bir teni vardı .

Birden gözlerini açtı ve gördüklerim karşısında kendimde ayakta duracak gücü bulamıyordum çok kötü bir rüya gibi geliyordu her şey ,hayır hayır rüya değil kabus ,gördüğüm gözler karşısında ellerim  daha çok titredi bacaklarım ise bağımsızlığını ilan etti evet bayılacağımı hissetmiştim çünkü başım dönmeye başlamıştı vücudumu kontrol edemiyordum.

Kan gibiydi gözleri ,kanıyor gibiydi göz bebeği bile kanlıydı sanki, kırmızı gözleri doğrudan benim gözlerime bakıyordu, kendimi kaybetmek üzereydim. Birinin beni bu kabustan uyandırması için kendi içimden yalvarıyordum.
" Beni kurtacaksın " yine aynı cümleyi kurdu sesi öylesine etkileyiciydi ki bir o kadar da korkutucu , neler oluyor bu yaşadığım ne böyle. "sen nesin böyle"  diyiverdim birden , gözlerinin içine bakarak. Daha fazla sinirlendi bileğimi bıraktığında omuzlarımı tutup beni daha çok kendine yaklaştırdı, burun burunaydık, artık kendimde ayakta duracak gücü bulamıyordum başım daha çok dönmeye başladı.

"Nesin sen , lütfen beni bırak ben ölmek istemiyorum" dediğimde ellerini omzumdan çekti ve kırmızı gözlerini gözlerime dikerek " Lanetim "  dediğini duyduğum an gözlerim toprakla buluştu hala ayık olduğumu anlamış olacak ki eğilip kulağıma " benden kaçamazsın" dedi ve sonrasında kendimi o  karanlık boşluğa bıraktım.