MIKE'S POV
Το κυρασμενο μου κορμί σέρνεται στους διαδρόμους του πανεπιστημίου ψάχνωντας το δωμάτιο της. Είμαι πολύ ζαλισμενος για να θυμηθώ των αριθμό. Απλά ακολουθώ το ένστικτο μου.
Περιφέρομαι άσκοπα τουλάχιστον 20 λεπτά και δεν είναι κανένας στην ρεσεψιόν να με βοηθήσει.
ΓΑΜΩΤΟ. Δεν απαντάει και στα τηλέφωνα μου. Υπέροχα.
"Ααααα" γρυλιζω και πιάνω το κεφάλι μου στις δύο παλάμες μου. Συγκεντρώσου Μάικ.
Τα πόδια μου ξεκινανε να κινούνται με προορισμό τον πάνω όροφο. Εντοπίζω το δωμάτιο της . Ναι. Αυτό είναι.
Τρέχω ατσουμπαλα προς τα εκεί και πέφτω πάνω στην πόρτα της χτυπώντας την μανιακά.
Δεν παίρνω απάντηση.
Ακουμπάω το αυτί μου πάνω στην ξύλινη πόρτα και περιμένω απελπισμένα για μια ένδειξη ότι είναι μέσα.
Που είσαι γαμώτο μου?
Αν είναι με κανέναν άλλο?
Αν αυτή τη στιγμή κάποιος άλλος την ακουμπάει επειδή εγώ έκανα την βλακεία και αφησα την ξετσιπωτη την Έρις να με φιλήσει.
Η ζήλια μου μέσα μου βράζει. Κάθε εικόνα που έχω στο μυαλό μου πετάγεται αιφνιδιαστικά με κάθε άσχετο να αγγίζει εκείνην.
Παίρνω ότι δύναμη μου έχει απομείνει και συνεχίζω να χτυπάω την πόρτα τόσο δυνατά που κάποια δωμάτια άνοιξαν τις δικές τους και στάθηκαν στον διάδρομο κοιτώντας με σαν να είμαι κανένας τρελός.
"Τι κοίτατε γαμω?"
Ούρλιαξα και ύστερα σωριάστηκα στο πάτωμα έξω από την πόρτα της περιμένωντας την. Ένα αγόρι απέναντι μου με κοίταξε περίεργα και έκλεισε ξανά την πορτα του δωματίου του ρολαροντας τα μάτια σε εμένα. Τα μάτια μου βάρυναν σιγά σιγά και στο μυαλό μου δημιουργούνταν συνεχώς καινούργια σενάρια μέχρι που με πήρε ο ύπνος κάτω από την πόρτα της.
Sillia's POV
"Ωραία, πάμε να ξεκουραστούμε και το βράδυ θα βγούμε κάπου χαλαρά. Δεν είσαι ακόμα σε θέση για πάρτι"
Χαχανισα καθώς ο Κόλιν σήκωσε το χέρι που μου κρατούσε και μου αφησε ένα απαλό φιλί εκεί.
Η καρδιά μου σκιρτησε με αυτή του την κίνηση και δεν έκρυψα το χαμόγελο μου.
"Εντάξει μωρό μου"
Απάντησε τελικά και έσφιξε το χέρι μου.
Ανεβήκαμε στον όροφο μας και μια έκπληξη μας περίμενε στο κατώφλι της πόρτας μου.
"Μάικ?"
Ρώτησε περίεργος ο Κόλιν καθώς τον πλησίασε και τον σκουντησε απαλά στον ώμο.
YOU ARE READING
~Cold eyes~
Teen Fiction~Το φως του φεγγαριού αντανακλούσε στα ήρεμα νερά της μικρής λίμνης μπροστα μας και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από αυτή τη θέα. Το χέρι μου αφημένο πάνω στο παγκάκι και το δικό του ίσα που το άγγιζε. Το μικρό τού δαχτυλακι έσπευσε να αγκαλιάσ...
