~Cold eyes~

~Chapter 27~

Collin's POV
Το σώμα μου τινάχτηκε από τις δυνατές κραυγές της.

Το σώμα της άρχισε να τρέμει και δάκρυα έτρεχαν από τα κλειστά μάτια της.

"Όχι, Κόλιν"
Τσιριξε και ανασηκώθηκα κρατώντας την στην αγκαλιά μου.

"Σίλια, μωρό μου?"
Την σκουντηξα απαλά και τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα.

"Κ-κόλιν ε-εσυυ"
Τραυλισε σιγάνα και φάνηκε μπερδεμένη. Η ανάσα της ήταν γρήγορη και τα μάτια της συνέχιζαν να δακρύζουν .

"Τι έγινε? Είδες εφιάλτη?"
Την ρώτησα και έπιασα το πρόσωπο της στα χέρια μου ενώ εκείνη με κοίταξε κατάματα. Ήταν τρομαγμένη.

"Είμαι εδώ"
Ψιθύρισα και την έχωσα στην αγκαλιά μου.

"Νόμιζα..."
Αναστεναξε βαριά και ύστερα τύλιξε τα χέρια της γύρω μου.

"Ήταν απλά ένα κακό όνειρο. Μην φοβάσαι τώρα. Είναι όλα καλά"
Χάιδεψα τα χρυσαφένια της μαλλιά και ένιωθα την ανάσα της να ηρεμεί.

"Τι είδες ?"
Ρώτησα σιγάνα αφού πλέον είχε ηρεμήσει .

"Δεν, θέλω να το θυμηθώ "
Απάντησε κοφτά και τα χέρια μου χάιδεψαν το κεφάλι της που ξεκουραζόταν πάνω στο στήθος μού.

"Εντάξει . Συγγνώμη"
Ψιθύρισα και ένωσα τα χείλη μας για δευτερόλεπτα.

"Πρέπει να πηγαίνουμε προτου σκοτείνιασει"
Ανασηκώθηκα και εκείνη κατενευσε. Το πρόσωπο της ήταν ακόμα χλωμό και φοβάμαι μήπως την επηρέασε το γεγονός ότι κοιμηθήκαμε μαζί. Ήταν η πρώτη της φορά και μπορεί να το μετάνιωσε.
Ένας κόμπος άρχισε να δημιουργείται στο στομάχι μου. Μήπως έκανα λάθος?.

Mike's POV

"Τι στο διάολο γίνεται εδώ πέρα?"
Η φωνή της Ελίζα με έκανε να τρανταχτω.

Γύρισα το κεφάλι μου και αντίκρυσα το κατακόκκινο πρόσωπο της. Θεέ μου ήταν έξαλλη.

"Τι σκατα Μάικ? "
Φώναξε ξανά πλησιάζοντας τον πεσμένο στο έδαφος Ταγκ.

"Ελίζα, το σταματάω αυτό εδώ. Παραπαει"
Μουρμουρισε πιάνοντας την ματωμένη μύτη του πριν σηκωθεί και απομακρύνθει.

"Χίλια συγγνώμη Ταγκ. Για όλα"
Φώναξε όσο ακόμα μπορούσε να την ακούσει.

"Δεν σε πιστεύω Μάικ. Γιατί το έκανες αυτο?"
Έσμιξε τα φρύδια της κοιτώντας με έντονα.

"Ο Ταγκ δεν είναι αυτός που νομίζεις ενταξει? Τον είδα με άλλη"
Υπερασπίστηκα τον εαυτό μου και εκείνη ρολαρε τα μάτια τής.