Λίζι?"
Η φωνή του τόσο άχνη και βεβιασμένη."Ελίζα" τον διορθώνω και έκανε δύο βήματα μπροστά.
Απομακρύνθηκα. Δεν ήθελα να με αγγίξει.
Το βλέμμα του χαμένο, σκοτεινό."Τι θέλεις εσύ εδώ?"
Υψώνω το ανάστημα μου και σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.Περνάει τα δάχτυλα του βιαστικά από τα σγουρά μαλλιά του.
"Σε παρακαλώ, δεν θέλω να σε χάσω"
Κοίταζε στο πάτωμα.
Μου σπαραζε την καρδιά.
Κούνησα το κεφάλι μου.Όχι . Όχι . Όχι.
"Μάικ, δεν θέλω. Απλα. Φύγε, σε παρακαλώ."
Τα μάτια μου βουρκωσαν. Δεν άντεχα την όλη κατάσταση.
"Όχι, δεν θα φύγω"
Ύψωσε το κεφάλι του και με κοίταξε κατάματα."Άκουσε με για τελευταία φορά. Δεν την φίλησα. Και δεν θα το έκανα. Γιατι το μόνο άτομο που θέλω να φιλήσω είσαι εσύ. Και μπορεί παλιά να είχα συναισθήματα για την Έρις αλλά δεν συγκρίνονται ούτε στο ελάχιστο με αυτά που νιώθω για εσένα..Μ-με εσένα δ-δεν μπορώ να εξηγήσω τι νιώθω. Με κάνεις να χαμογελάω, να γελάω, με κάνεις καλύτερο άνθρωπο με κάνεις να- να νιώθω σαν να, να ..."
Ξεφυσηξε χάνοντας τα λόγια του.Πλησίασε και άλλο. Πήρε το χέρι μου τοποθετώντας το στο στήθος του.
Δεν τραβήχτηκα. Είχα ανάγκη το άγγιγμα του."Κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει τόσο γαμημενα δυνατά"
Ψιθύρισε ενώ πλέον βρισκόταν αντίκρυστα μου.
Δεν ξέρω τι να πιστέψω.
Δεν..δεν έχω ιδέα τι πρέπει να κάνω...
"Μ-μαικ.. ε-εγω θέλω λίγο χρόνο. Δεν μπορείς να έρχεσαι εδώ χωρίς προειδοποίηση και να κάνεις την ζωή μου άνω κάτω. Εγώ..δεν είμαι σίγουρη"
Ψελλίζω και το χρώμα στα μάτια του σκοτεινιάζει.."Ενταξει, εγώ ότι είχα να πω το είπα."
Ψιθύρισε απελπισμενα και το σώμα του απομακρύνθηκε από το δικό μου. Γύρισε την πλάτη του και πλησίασε την πόρτα.
Ο έντονος ήχος της βροχής πλημμυρίσε το δωμάτιο όταν η πόρτα άνοιξε και όσο τον έβλεπα να απομακρύνεται ένιωθα έναν κόμπο στο στομάχι μου να ανεβαίνει.
Τον ήθελα.
Δεν ήθελα να είμαστε έτσι όπως τώρα.
Γαμώτο δεν ξέρω αν αυτό που θα κάνω είναι σωστό ή όχι αλλά τα συναισθήματα μου υπερισχύουν της λογικής αυτό το λεπτό.
YOU ARE READING
~Cold eyes~
Teen Fiction~Το φως του φεγγαριού αντανακλούσε στα ήρεμα νερά της μικρής λίμνης μπροστα μας και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από αυτή τη θέα. Το χέρι μου αφημένο πάνω στο παγκάκι και το δικό του ίσα που το άγγιζε. Το μικρό τού δαχτυλακι έσπευσε να αγκαλιάσ...