Τα χέρια μου κρατούσαν ακόμα τα δικά του και δεν ήθελα να τα απομακρύνω. Όμως είχε πάει αργά. Επρεπε να γυρίσω πίσω.
"Έιναι σχεδόν δώδεκα. Νομίζω πρέπει να ξεκινήσουμε."
Σχεδόν ψιθύρισα και ενευσε καθώς σηκώθηκε.
Μου έδωσε το χέρι του για να σηκωθώ και εγώ. Πήραμε τα ποδήλατα μας και ξεκινήσαμε.
12:05
Ο Κόλιν με άφησε έξω από το σπίτι και έμεινα να τον παρακολουθώ ώσπου να χαθεί από το οπτικό μου πεδίο . Κλειδώνω το ποδήλατο μου και ανεβαίνω στο σπίτι.
"Σίλια, τι ώρα είναι αυτή? Αύριο έχει σχολείο. Σε έπαιρνα γιατί δεν απαντούσες?"
Ρολαρα τα μάτια μου και ξεφυσηξα .
"Είχα αθόρυβο το κινητό. Το ξέρω πως έχω αύριο σχολείο και γι'αυτό θα πάω τώρα να κοιμηθώ."
Ανακοίνωσα και μπήκα στο δωμάτιο μου. Άλλαξα σε πιτζάμες και ξάπλωσα σκεπτόμενη εκείνον. Χαίρομαι που πλέον είμαστε φίλοι αν και ελπίζω σε κάτι παραπάνω. Αλλα προς το παρών, μου αρκεί και αυτό.
--------------
Περιττό να πω ότι δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ. Επαναλάμβανα στο μυαλό μου την νύχτα που περάσαμε παρέα ξανά και ξανά. Το γέλιο του, τα μάτια του που έλαμπαν όταν χαμογελούσε. Το πανέμορφο μέρος που μου έδειξε. Τα χέρια του να αγγίζουν τα δικά μου.
Θέλω να γνωρίσω τα πάντα για αυτόν. Ακόμα και αν αυτός δεν είναι πρόθυμος να μιλήσει για το παρελθόν του, εύχομαι στο μέλλον να αλλάξει γνώμη. Θέλω να τον βοηθήσω.
---------
Άλλες δύο ωρες μάθημα και μετά σπίτι μου.
Τα μάτια μου είναι καρφωμένα στην άδεια θέση του Κόλιν. Γιατί δεν ήρθε σήμερα? Μήπως δεν ήθελε να με δει?
Σκέψεις με περιτριγυριζουν κατά τη διάρκεια του διαλείμματος και η Τζέιν δεν έχει πάρει χαμπάρι αφού το μυαλό της είναι κολλημένο στα μηνύματα της με τον Άλεκ. Το κουδούνι χτυπάει και ανακαθομαι στην θέση μου περιμενωντας τον καθηγητή να μπει στην αίθουσα . Κοιτάω για άλλη μια φορά την άδεια θέση του Κόλιν και ο γνωστός κόμπος στο στομάχι μου εμφανίζεται.
-------------
Παρκάρω το ποδήλατο μου έξω από την βιβλιοθήκη και ανεβαίνω γρήγορα τα σκαλιά ελπιζωντας να την προλάβω ανοιχτή .
Μια ανάσα φεύγει από τα χείλη μου καθώς βλέπω τα φώτα αναμμένα. Ανοίγω την πόρτα σιγά και ψάχνω την Ανίτα με τα μάτια μου όμως δεν την βρίσκω πουθενά..
YOU ARE READING
~Cold eyes~
Teen Fiction~Το φως του φεγγαριού αντανακλούσε στα ήρεμα νερά της μικρής λίμνης μπροστα μας και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από αυτή τη θέα. Το χέρι μου αφημένο πάνω στο παγκάκι και το δικό του ίσα που το άγγιζε. Το μικρό τού δαχτυλακι έσπευσε να αγκαλιάσ...
