"Τζέιν, με τρομάζεις τι έγινε?"
Απάντησα ενώ την έβαζα σε ανοιχτή ακρόαση για να ντυθώ βιαστικα
"Οο, ο- Αλεκ μ-με φίλησε"
Η φωνή της ξεπνοη ήχησε από το ακουστικό και τα μάτια μου γουρλωσαν ενω τα χείλη μου σχηματίσαν ένα χαμόγελο στα απρόσμενα νέα. Χαίρομαι τόσο για εκείνη. Ντύνομαι βιαστικά και πιάνω τα μαλλιά μου οαβωυρνω είναι ακόμα νωπά.. ακουμπάω το κινητό ανάμεσα στον ώμο μου και το μάγουλο μου καθώς δένω τα μποτάκια μου και περνώ την τσάντα στον ώμο μου.
Καθώς κατεβαίνω τα σκαλιά κάνω ένα νεύμα στη μητέρα μου και βγαίνω όσο πιο γρήγορα μπορώ για να βρω την Τζέιν.
"Ήταν...ήταν τόσο υπέροχο συναίσθημα Σίλια.. δεν έχω...ξανανιώσει έτσι"
Αναστεναξε δειστακτικα και χαμογέλασα. Ήμουν σίγουρη πως εκείνη τη στιγμή αναπολουσε το φιλί τους δαγκώνοντας τα χείλη της. Είμαι δύο βήματα πριν το σπίτι της και της λέω να κατέβει να πάμε στο πάρκο να μου πει λεπτομερώς το ακριβώς εγινε στο ραντεβού τους.
"Σιλ, κατεβαίνω σε πέντε γιατί ο αδερφός μου έριξε ένα πιάτο στην κουζίνα. Σόρρυ"
Έκλεισε το τηλέφωνο και αναστεναξα. Έκατσα σε ένα κοντινό ξύλινο παγκάκι με θέα την λίμνη district από μακριά. Ήταν πολύ ερημικα αλλά ταυτόχρονα ήρεμα και γαλήνια. Κλείνω τα μάτια μου και απολαμβάνω το απαλό θρόισμα τον φύλλων και τον κρύο άνεμο ενάντια στο προσωπο μου. Ο ήχος ενός ποδηλάτου αποσπασε την προσοχή μου και γύρισα αυτόματα το κεφάλι μου για να αντίκρυσω τον Κόλιν με αυτά τα μελαγχολικά μπλε μάτια εστιασμένα στον δρόμο μπροστά του. Η καρδιά μου αναπήδησε στο στήθος μου στην θέα των σκουρων ανακατων μαλλιών του να πέφτουν ατσαλα στο πρόσωπο του καθώς οδηγούσε το παλιό ποδήλατο τού.
Ήταν τόσο ...
Η χαρακτηριστική μελωδία της κλήσης διακόπτει τις σκέψεις μου και το πρόσωπο του γυρνάει σε εμενα .
"Σόρρυ που άργησα . Σε δύο θα είμαι εκεί. Ξεκινάω."
Ξεφυσηξε λαχανιασμενα η Τζέιν και εγώ απλά ενευσα μη σκεφτομενη ότι δεν μπορεί να με δει. Τα μάτια μου ήταν εστιασμένα πάνω του. Εκείνος πλέον κοιτούσε πάλι μπροστά μέχρι που χάθηκε από το οπτικό μου πεδίο.
"Σιλ? Είσαι εκεί?"
"Ναι. Σε περιμένω."..
Δεν μπορώ να περιγράψω αυτό το συναίσθημα που με περικλείει όταν τον βλέπω. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Αυτό το κάψιμο στο στήθος. Ο κόμπος στο στομάχι. Και όλα αυτά μόνο στην όψη του.
ESTÁS LEYENDO
~Cold eyes~
Novela Juvenil~Το φως του φεγγαριού αντανακλούσε στα ήρεμα νερά της μικρής λίμνης μπροστα μας και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από αυτή τη θέα. Το χέρι μου αφημένο πάνω στο παγκάκι και το δικό του ίσα που το άγγιζε. Το μικρό τού δαχτυλακι έσπευσε να αγκαλιάσ...
