~Cold eyes~

~Chapter 19~

Collin's POV

"λοιπόν, πώς λένε την συγκάτοικο της?"

Ρώτησα σιγάνα τον Μάικ πρωτού χτυπήσει την πόρτα του δωματίου της Ελίζα.

"Αμμ, ξεκινούσε από Σ"
Αναφώνησε και χτύπησε δύο φορές την ξύλινη πόρτα.

"Σειλι, Σελίνα?"
Ανασηκωσε τους ώμους του και τότε η πόρτα άνοιξε και αποκάλυψε τα δύο κορίτσια πίσω της.

Τα μάτια μου έπεσαν στα γνωστά χρυσαφένια μαλλιά που ξεπροβάλλαν πίσω από την Ελίζα.

"Σίλια"
Ξέφυγε το όνομα της από τα χείλη μου και ο Μάικ με κοίταξε απορρημενος.

"Ναι, πως το ήξερες? Γνωρίζεστε?"

Ρώτησε καθώς τα δάχτυλα του μας έδειξαν εναλλάξ.

Η Σίλια φάνηκε τόσο μπερδεμένη όσο εγώ. Πώς είναι δυνατόν να βρίσκεται εδώ?
Ένιωσα το στομάχι μου να κόβεται στην θέα της απέναντι μου. Ήταν τόσο όμορφη. Όπως πάντα.

"Γνωρίζεστε?"
Ρώτησε αυτή την φορά η Ελίζα και αυτόματα κούνησα το κεφάλι μου.

"Όχι"
Μουρμουρισα μέσα από τα δόντια μου και η Σίλια φάνηκε ξαφνιάσμενη από την απάντηση μου.

"Εντάξει. Λοιπόν, πάμε?"
Ξεφυσηξε η Ελίζα καθώς κοιτούσε έντονα εμένα και την Σίλια. Ίσως κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κατενευσα και βγήκα απευθείας από το δωμάτιο.
Ένιωθα την καρδιά μου να βγαίνει από το στήθος μου. Δεν περίμενα ότι θα ήταν εδώ. Τι υποτίθεται πρέπει να κάνω τώρα που την ξεγραψα έτσι απλά από την ζωή μου.

"Χει, φίλε είσαι καλά? Τι έγινε εκει μέσα?"

Ρώτησε ανήσυχα ο Μάικ χτυπώντας με απαλά στην πλάτη.
Δεν είχα την δύναμη να μιλήσω εκείνη τη στιγμή. Το μυαλό μου το περιτριγυρίζαν τόσες σκέψεις και ένιωθα να τρελαίνομαι.

"Κοιμήθηκες μαζί της και δεν της ξαναμιλήσες?"

Ρώτησε σμίγοντας τα φρύδια του και ενευσα δίχως να το καταλάβω. Δεν έδωσα σημασία καν στην ερώτηση του.

"Οο κατάλαβα"
Σήκωσε τα φρύδια του και γύρισε πίσω να κοιτάξει την Ελίζα.

Θεέ μου μου έλειψε τόσο πολύ.

Sillia's POV

Τα μάτια μου εξετάζουν το αγόρι μπροστά μου με τα μαύρα ρούχα και τα μαύρα τατουάζ να ξεπροβάλλουν από το μπλουζάκι του.
Δεν είναι αυτός που γνώρισα.
Έχει αλλάξει. Πολύ.