Gra o świat

Przesłuchanie

Przylot Yuki do Japonii opóźnił się o kilka tygodni ze względu na pogodę oraz nowe problemy, które wyniknęły na arizońskiej komendzie policji. Opóźnienie było na tyle duże, że sprawa Kiry zdołała przyjąć nowy, niespodziewany dla drużyny Anabel obrót.
L doszedł do tych samych wniosków co Ayato i Asui. Misa Amane po kilku wspólnych sesjach z Noroi została złapana przez oddział policji i zamknięta w jakiejś celi na obserwacji. Nikt spoza grupy detektywa nie wiedział, gdzie dokładnie przebywa blondynka.
W dniu, kiedy media dowiedziały się o uznaniu Misy za podejrzaną o bycia Kirą (mimo, że podanym przez policję powodem były narkotyki, to doszło do jakiegoś wycieku) do Japonii zawitał samolot z brązowowłosą dziewiętnastolatką na pokładzie. Kiedy samolot wylądował na płycie lotniska we wnętrzu maszyny zaczęły padać docinki i żarty o Kirze. Yuka słysząc wydurnianie się dwóch dzwudziestokilku latków na siedzeniach za jej plecami westchnęła podirytowana. Była już zmęczona tym, że niektórzy ludzie traktowali sprawę Kiry jako temat do żartów lub wyzwisk.

Po dość standardowej kontroli na lotnisku pofarbowana na brązowo Yuka wyszła z głównego budynku na parking i zaczęła się rozglądać za charakterystycznym dla niej czerwonym samochodem lub kimś z rodzeństwa Nozomu. Na swój pech niestety nie mogła dostrzec ani pojazdu ani nikogo ze swoich przyjaciół. Nieco zaniepokojona tym dziewczyna zdecydowała się najpierw poczekać kwadrans przy głównym wyjściu z lotnisku, a następnie przeszła się po całym parkingu licząc, że w gąszczu aut wypatrzy to właściwe. To jednak również nic nie dało, ponieważ Yuka nigdzie nie dostrzegła nawet śladu obecności kogoś z jej znajomych.

Brązowowłosa westchnęła zniechęcona bezowocnymi poszukiwaniami po czym wyciągnęła swój telefon i zaczęła iść przed siebie. Nastolatka zaczęła dzwonić kolejno do Ayato, Noroi, Asui oraz Anabel. Nikt z nich nie odebrał za pierwszym razem co jeszcze bardziej zaniepokoiło dziewczynę i wzmogło w niej złe przeczucia. Yuka była w Japonii ledwie kila razy i nie bardzo potrafiła się na początku odnaleźć.
Dziewczynie udało się dojść do centrum miasta, kiedy zadzwonił jej telefon. Nastolatka wyciągnęła urządzenie z torby i odebrała połączenie od Anabel.
- Hej Yu. Przepraszam, że nie odebrałam.
- Ciebie też miło słyszeć Anabel. Co się takiego wydarzyło, że moje taxi nie przyjechało, hm?
- To trochę skomplikowana sprawa...- przyznała z westchnięciem szarooka.
- Domyśliłam się. Asui czy Ayato potrafią urwać się z pracy, bo brakuje im mleka czy chleba w domu, a Noroi uwielbia jazdę na motorze i dobrze wiem, że by z chęcią po mnie ty wpadła. Jak mam do was trafić?
- Wróć się na lotnisko. Pojadę po ciebie.
- To ty masz prawo jazdy?
Anabel parsknęła śmiechem po drugiej stronie telefonu i Yuka usłyszała jak starsza od niej kobieta wychodzi z domu należącego do rodzeństwa Nozomu.
- Tak i to od kilku lat Yu. Po prostu bardzo rzadko jeżdżę.
- No dobra, to czekam na ciebie.
- Postaram się być jak najszybciej.
Yuka rozłączyła się i zaczęła wracać na lotnisko.

Po niecałym kwadransie na lotniskowym parkingu pojawił się szary samochód prowadzony przez Anabel. Szarooka zatrzymała się blisko swojej przyjaciółki po czym wysiadła z pojazdu.
- Cześć Yu.
- Dobrze cię widzieć Anabel.
Obie dziewczyny przytuliły się po czym po zapakowaniu walizki Yuki do bagażnika ruszyły do centrali dochodzenia prowadzonego przez Anabel.

Po prawie półgodzinnej jeździe przez miasto, podczas której Anabel zdążyła zwyzywać trzech kierowców, pieszego oraz parę przepisów japońskiego ruchu drogowego obie kobiety dojechały na miejsce. Po wyjściu z samochodu i zabraniu swojej walizki Yuka nie musiała się wysilać, aby zobaczyć, że coś jest nie tak. W domu rodzeństwa Nozomu było wręcz zbyt cicho co świadczyło nie tylko o potencjalnej nieobecności właścicieli, ale też zasygnalizowało Yuce, że najprawdopodobniej stało się coś poważnego. Po wejściu do budynku razem Anabel Yuka została zaprowadzona do swojego nowego pokoju i dostrzegła siedzącą w kuchni Noroi.