ပီတိလေးရဲ့ပါးပါး

၁ ZG

ဒီေန့ေတာ့သန္႔ ဘဝမွာအခိုင္မာဆံုးနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုခ်လိုက္တယ္ အဲ့ဒါဘာလဲဆိုေတာ့ သန္႔ကိုေမြးၿပီးေမေမကတခါထဲဆံုးသြားတယ္တဲ့ ေဖေဖကလဲေဆးရံုလာရင္းလာမွာ accident ျဖစ္ၿပီးဆံုးသြားတယ္တဲ့ အဲေတာ့သန္႔ကမိဘမဲ့ျဖစ္ေနလို႔ဆိုၿပီေဒၚေလးတို႔ကေမြးစားခဲ့တယ္. သန္႔သိတက္စအရြယ္ကစၿပီး ကြၽန္ေတာ့ကိုကြၽန္တေယာက္လို႔ပဲ ဆက္ဆံခဲ့ၾကတယ္ ။
ခုခ်ိန္ထိလဲသူတို႔​​​ေျပာ သလိုေနခဲ့ရတယ္ သူတို႔ေကြၽးတာစားခဲ့ရတဲ့သန္႔ ေက်ာင္းကိုလဲပတ္ဝန္းက်င္ကေျပာမွာဆိုးလို႔သာသူတို႔ထားေပးၾကတာ သန္႔ကို တခါမွစာက်က္ခ်ိန္မေပးခဲ့ဘူး ။
ဘာလိုလဲဆိုေတာ့ ေဒၚေလးသားကိုျပည့္ထက္ကြၽန္ေတာ္ကပိုေတာ္မွာဆိုးလို႔တဲ့။
ဒီလို႔နဲ႔ကြၽန္ေတာ္သီးခံၿပီးေနလာတာ မေန့က ပဲ ဘြဲ႔ယူခဲ့တယ္ B.comနဲ႔ ဒီေန့ေတာ့အားလံုးထမင္းစားေနတဲ့အခ်ိန္ကြၽန္ေတာ္ထေျပာလိုက္တယ္
"ေဒၚေလးနဲ႔ၪီး ကြၽန္ေတာ္အိမ္ေပၚကဆင္းေတာ့မယ္ ကြၽန္ေတာ္ဘာသာဘဲရပ္တည္ခ်င္လို႔ပါ ။ကြၽန္ေတာ္ကိုလြတ္လပ္ခြင့္ေလးေပးဖို႔ေတာင္းဆိုပါတယ္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘြဲ႔ရတဲ့အထိေက်ာင္းထားေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေမေမတို႔ရဲ့ပိုင္ဆိုင္မႈေတြအားလံုးကိုလဲေဒၚေလးတို႔ကိုအပ္ပါတယ္ ။ကြၽန္ေတာ့ကိုေက်းဇူးျပဳျပီးထြက္သြားခြင့္ေလးေပးပါ။"
"ဘာနင္ကမေန့ကမွဘြဲ႔ရတာခုေတာ့ ထြက္သြားမယ္ေပါ့တသက္လံုးေကြၽးထားတဲ့မ်က္ႏွာကိုမွမေထာက္ နင္ကငါတို႔ကိုလုပ္ေကြၽးရမွာဆိုးလို႔လား ေအာင္မေလး ငါတို႔ကလဲ မေမ်ွာ္လင့္ပါဘူး နင့္ရဲ့လုပ္စာကို ႀကိဳက္တဲ့အရပ္ကိုထြက္သြား ဒါေပမဲ့နင္ေျပာတဲ့အတိုင္းလႊဲေျပာင္းမႈစာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုးခဲ့ ၿပီးရင္ေတာ့အိမ္ဘက္ကိုေျခၪီးေတာင္လွည့္မလာခဲ့နဲ႔ "
(သန္႔ေမေမရဲ့လုပ္စာနဲ႔တမိသားစုလံုးထိုင္စားေနၿပီးေတာ့ သန္႔ကိုတင္ေကြၽးထားတာတဲ့ သူခိုးကလူျပန္ဟစ္တယ္ဆိုတာဒါမ်ိဳးေနမွာ ဘာပဲကဖစ္ျဖစ္ပါသန္႔ခုသူတို႔နဲ႔ အျပတ္ကင္းဖို႔ပဲဆံုးျဖတ္ထားတယ္)
"ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလးသန္႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

"ဟူး ငါလုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ ခုေတာ့ ဟိုေနက ေျပာထားခဲ့တဲ့အေဆာင္ကိုအရင္ဆံုး ပစၥည္းေတြေရႊ့ရမယ္။
ေတာ္ေသးတယ္ တဣသိုလ္စတက္ထဲကပိုက္ဆံေလးခိုးခိုးစုမိလို႔"
Phone ring.......
"Hello"
"ဟုတ္ကဲ့ မဂ္လာပါ ကိုေအာင္လြင္သန္႔လားရွင့္"
"ဟုတ္ကဲ့ဘယ္သူလဲမသိဘူး"
"ကြၽန္မက Light company ကပါ အကို Interview ေျဖထားတာ Accountant အတြက္ေလ အဲ့ဒါinterviewေအာင္လို႔ Select လုပ္ျခင္းခံရလို႔ အေၾကာင္းၾကားတာပါ"
"ဗ်ာ"
"ဟုတ္ကဲ့ အကိုအေနနဲ႔ဒီလကုန္အလုပ္ဆင္းလို႔အဆင္ေျပမလားရွင့္"
"ဟုတ္ကဲ့ေျပ ေျပပါတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္မတို႔ဘက္က Confirmလိုက္ၿပီေနာ္ အေသးစိတ္ကို mail ကေနပို႔လိုက္ပါမယ္ရွင့္"
"ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးပါ"
အလုပ္ရၿပီတဲ့ ေမေမေရသားေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ
ေမေမရိွရင္လဲေပ်ာ္မွာဘဲေနာ္
"(ဟို ကေလးေလး ကေကာင္းကင္ႀကီးၾကည့္ၿပီးငိုေနတာအိမ္မျပန္တက္လို႔မ်ားလား)"
"ဟိတ္ကေလး အိမ္မျပန္တက္လို႔လား ကိုႀကီး လိုက္ပို႔ေပးရမလား"
"ဘာကေလးလဲဗ် ကြၽန္ေတာ့အသက္၂၁ႏွစ္ရိွၿပီ ဘြဲ႔လဲရၿပီ အလုပ္လဲလကုန္ရင္ဆင္းရေတာ့မွာ ဘာကေလးလဲ ဟြန္႔"
"ေဟာ့ဗ်ာကေလးနဲ႔တူလို႔ကေလးလို႔ေခၚတာအျပစ္လား ကေလးကငိုေနေတာ့ ကိုႀကီးကေမးၾကည့္တာပါ ဒါနဲ႔အိမ္မျပန္တက္လို႔က ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ငိုေနတာ"
"ဘာကိစၥ မျပန္တက္ရမွာလဲ သန္႔ဘာသာငိုခ်င္ငိုမယ္ရီခ်င္ရီမယ္ခမ်ားအပူမပါဘူး"
"ေအးပါငါ ငါကိုကလ်ွာရွည္တာသြားၿပီ ကေလး မငိုနဲ႔ေတာ့"
"ဟာဒီလူႀကီးကေလးမဟုတ္ဘူးဆိုမွပဲ ခဲနဲ႔ေကာက္ထုမျွဖင့္"
ေပ်ာ္လိုက္တာ ခုေတာ့ အလုပ္လဲရိွၿပီ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လဲေနလို႔ရၿပီဟူး

"ၿဖိဳးသီဟ နင္ျပန္လာေသးတယ္ေပါ့ ဒီကေလးေသးေသးေလးနဲ႔ ငါဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္တယ္မွတ္လဲနင္အဲ့လိုေတြေလ်ွာက္လုပ္ေနနဲ႔ ငါဘာေသလိမ့္မယ္"
"ဟာေမေမရာသားဘာလုပ္လို႔လဲ သားလက္ထပ္မဲ့မိန္းကေလးလိုက္ရွာေနတာေလ"
"ဟဲ့ နင္အဲ့လိုပံုစံနဲ႔လိုက္ရွာမွေတာ့ဘယ္မိန္းကေလးကယူမွာလဲ"
"ဟာကြာ ဘာလို႔အဲ့လိုမိန္းကေလးမ်ိဳးကရွားတာလဲဘာမ်ားေတာင္းဆိုမိလို႔လဲ
ပီတိေလးအတြက္အေမတေယာက္လိုျဖစ္ရမယ္ ေနာက္ထပ္ကေလးထက္မယူရဘူး အျပင္မွာအလုပ္မလုပ္ရဘူး ပီတိေလးနဲ႔ ေမေမအတြက္စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ခ်က္ႏိုင္ရမယ္ ငါအလုပ္ကိုဝင္မပါရဘူး ဒါပဲေလ"
"ေအးငါေသရင္ေတာင္နင္ေတြမွာမဟုတ္ဘူး"
"ေတာ္ဘာေတာ့ေမေမရယ္ နမိတ္မရိွ"
"ေအးမနက္ျဖန္နင့္ အမ၉လျပည့္ဘုရားသြားမလို႔ လိုက္ခဲ့ပါလား"
"ဟာမနက္ျဖန္မရဘူးေမေမ မနက္ေက်ာ္ႀကီးတို႔ကသားေျပာတဲ့အတိုင္းေနႏိုင္မဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္တဲ့ သားသြားေတြ့ရမယ္"
"ေအးနင္ ဒီ၉လအတြင္းမွာနင္ဘဝကိုနင္ျပန္ေတြးအံုး နင္လုပ္ေနတာေတြ အဓိပၸာယ္ ရိွရဲ့လားလို႔"
"ရိွတာေပါ့ေမေမရယ္ သားတူေလးအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ကအေဖတာဝန္ယူႏိုင္ေပမဲ့ အေမတာဝန္မယူႏိုင္လို႔ ယူႏိုင္မဲ့သူလိုက္ရွာေနတာေလ"
"ငါစိတ္ညစ္တယ္ ၿဖိဳးသီဟရယ္"

ပထမဆံုး မို႔ သီးခံေပးၾကပါ။