I've Chosen You

CHAPTER 2

The awkward silence stretched. Hindi ko alam ang sinabihin ko o kung may dapat ba akong sabihin. Ramdam ko ang mga titig niya pero nanatiling nakayuko ang ulo ko. Pinaglalaruan ko ang pagkaing nasa plato gamit ang kubyertos na hawak.

I heard him heave a sigh.

"Aur-"

"Mag-aayos lang ako at uuwi na pagkatapos." sabi ko at tumayo na. Hindi ko na hinintay na magsalita siya at nagmadaling umakyat sa kwarto niya.

Hindi ako naniniwala sa mga sinabi niya. Siguro kung may gusto man siya, baka ang katawan ko iyon o di kaya ay kung paano ako sa kama. Imposibleng ako mismo dahil malabong mangyare. Hindi ang mayaman at respetadong tao na kagaya niya ang magkakagusto sa isang hamak na kagaya ko.

Hinanap ko ang damit na suot ko kagabi pero naalala kong pinunit niya pala 'yon pagdating namin dito sa bahay niya.

Kung uuwi ako at sasakay sa labasan ay agaw atensiyon masyado ang katawan ko. Right, wala na nga pala akong tinatago. Halos lahat ng tao sa lugar na ito ay alam na bayaran ako. Why am I bothered with my nipples that almost wanted to burst from the material of his thin shirt. Halos ipangalandakan ko na nga ito sa bar.

Kaya imbes na magpalit ay kinuha ko nalang ang pouch ko na naglalaman ng perang ibinayad niya kagabi at bumaba na para makauwi.

Nakasalubong ko sa hagdanan si Luciano. Bumalik ang iritasyon sa mukha niya habang pinapasadahan ako ng tingin. Hindi ko alam kung kailan ako hindi kinabahan sa itsura niya. He's always giving me this kind of expression. Saan ba talaga siya naiirita? Ano ba talaga ang ikinagagalit niya dahil wala ata akong ginawang nagustuhan niya, except of course the sex.

"Uuwi na ako." paalam ko.

"I'll drive you home." umiling ako.

"Kaya ko na umuwing mag-isa." sabi ko at nilampasan na siya.

"Iuuwi kita." I closed my eyes and heave a sigh.

"Kaya kong umuwi. Hindi naman siguro ako maliligaw sa lugar na 'to 'no?" baling ko sakanya.

"Can we not fight over petty stuff, Auria? I'll drive you home." sabi niya sa ubos na pasensiyang paraan. I don't know how he managed not to shout at me kahit iritadong-iritado na siya.

"Ayoko kasi ipagpipilitan mo lang ang pagtira ko dito at ang pag-alis ko ng bar." sabi ko at tinalikuran na ulit siya.

"I'll let you think about it. Let me drive you home. But we'll change your clothes first." sabi niya sabay kuha sa palapulsuhan ko. Hawak niya ako habang paakyat kami sa kwarto niya.

Hindi na ako nakipagtalo dahil baka humaba pa ang usapan naming dalawa.

Binitiwan niya ako nang makapasok na kami.

I watched him walk towards his closet. Binuksan niya iyon at bahagyang tumaas ang kilay ko nang makitang napakaraming damit pangbabae doon.

Then the pink toothbrush came into my mind. Pareho ba ang nagmamay-ari ng mga damit na 'yan at ang may-ari ng toothbrush? He has a girlfriend? Why is he paying me for sex? I don't want to be an accessory for cheating! Well, in the first place, how will I know if the person who wanted me is committed? They were in the bar to have some fun and paid me for the fun.

The thought attacked my conscience. This is another reason why his proposal shouldn't happen. Kinuha niya ang mint green colored dress.

"I am fine with your shirt." sabi ko nang inaabot niya na ang dress. I know, it's late to complain but with the thought that his girlfriend owns the dress is off. Ano nalang ang mararamdaman niya kapag nalaman niyang may kinakamang prostitute ang boyfriend niya?!