Ζαΐρα.
Ξαπλώνω στο κρεβάτι για πολλή ώρα. Προσπαθώ να κοιμηθώ ή να κάνω ό,τι μπορώ για να μην σκέφτομαι τον Νικηφόρο. Η αλήθεια πονάει, τώρα καταλαβαίνω γιατί η μαμά επέμενε να σταματήσω να τον ψάχνω. Ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον αδελφό μου. Ήξερε πάντα διάφορα πράγματα και επέλεγε να μη μου πει τίποτα.
Τη μισώ.
Με άφησε να αισθάνομαι ένοχη για τόσο πολύ καιρό, δεν έκανε τίποτα για να απαλύνει τον πόνο μου. Δεν έπρεπε ποτέ να έρθουμε εδώ. Η μαμά το ήξερε και δεν την ένοιαζε. Και ο πατέρας μου; Θα είναι εδώ από λεπτό σε λεπτό, δεν ξέρω πώς να νιώσω. Δεν τον έχω δει ποτέ στη ζωή μου και νιώθω μια βαθιά δυσαρέσκεια απέναντί του. Τι δικαιολογίες θα έχει;
Η πόρτα ανοίγει ξαφνικά. Βλέπω τον Απόλλων στην πόρτα, κάτι έχει αλλάξει στα μάτια του. Η καρδιά μου χτυπάει οδυνηρά και νιώθω τις γελοίες πεταλούδες στο στομάχι μου με την παρουσία του.
«Είναι όλα εντάξει;» τον ρωτάω.
«Ο πατέρας μου συμφώνησε να μας βοηθήσει», απαντά μετά από λίγα δευτερόλεπτα. «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βρούμε τον ένοχο».
Αναγκάζω τον εαυτό μου να χαμογελάσει, αγνοώντας την ταχύτητα με την οποία χτυπάει η καρδιά μου.
«Ακούγεται υπέροχο. Πότε ξεκινάμε;»
«Αύριο», ψιθυρίζει και καθαρίζει το λαιμό του. «Αρκετά για σήμερα. Χρειάζεσαι ξεκούραση».
«Είσαι τόσο γλυκός μαζί μου, Απόλλων».
«Νιώθω γοητευμένος», λέει. Κάθεται δίπλα μου και μου πιάνει το χέρι. «Είναι αξιοθαύμαστο που έκανες τόσο δρόμο για να αναζητήσεις τον αδελφό σου. Τα άφησες όλα πίσω γι' αυτόν. Ακόμα και την μητέρα σου».
Κοιτάζω αλλού, συγκεντρωμένη στο να βλέπω μέσα από το παράθυρο. Ο ήλιος δύει αργά και δίνει τη θέση του στη νύχτα.
«Δεν είχα τίποτα να χάσω. Πάντα ένιωθα μοναξιά και κενό», παραδέχομαι. «Ήταν αφόρητο για μένα να ζω με τόσα πολλά μυστικά. Η μαμά δεν είχε καμία πρόθεση να μου τα αποκαλύψει, οπότε αποφάσισα να τα ανακαλύψω μόνη μου». Ο Απόλλων είναι σιωπηλός, ακούγοντάς με προσεκτικά. «Από τα δεκατέσσερα μου χρόνια ερευνώ το DreamLand. Διάβασα για δολοφονίες και ανέλυσα τις καταθέσεις των θυμάτων. Ισχυρίστηκαν ότι υπήρχαν λύκοι».
«Λύκοι; Στην πραγματικότητα, είμαστε λύκοι που αλλάζουν μορφή, αλλά προτιμούμε να αποκαλούμε τους εαυτούς μας λυκάνθρωπους».
