Προτελευταίο Κεφάλαιο.
Ζαΐρα.
Τα λεπτά περνούν, εξακολουθώ να αγωνιώ. Ο πόνος εκρήγνυται σε κάθε σημείο του σώματός μου, διαισθάνομαι ότι αυτό θα πάρει χρόνο για να τελειώσει. Ο Άδαν έχει στριμωχτεί από τους Ντέσμοντ και ο Απόλλων είναι τώρα στο πλευρό μου με τη μορφή λύκου. Σφίγγω τα δόντια μου και κλαίω.
"Δεν αντέχω άλλο", αγκομαχώ και ζεστά δάκρυα πέφτουν από τα μάτια μου. "Είναι υπερβολικό".
Ο Απόλλων γλύφει το μάγουλό μου και ουρλιάζει. Ο αγωνιώδης ήχος δονείται μέσα μου.
"Μείνε μαζί μου. Μην αντιστέκεσαι".
"Π-πονάει".
"Το ξέρω, όμορφη. Μην το σκέφτεσαι. Συγκεντρώσου σε μένα".
Κάνω ακριβώς αυτό και νιώθω τα χάδια του στο λαιμό μου. Ο Απόλλων με γλείφει και βάζει την πατούσα του στη δική μου. Αγωνίζομαι να μειώσω τον πόνο, αλλά μου κοστίζει. Η άγρια πλευρά που κρύβω μέσα μου θέλει να απελευθερωθεί πλήρως.
Κοιτάζω κάτω. Βλέπω τις πατούσες μου και το παράξενο καφέ τρίχωμα που με καλύπτει εντελώς. Δεν υπάρχει κανένα ίχνος από τα ρούχα μου πια. Σκίζονται σε κομματάκια. Ένας αγωνιώδης ήχος βγαίνει από το λαιμό μου και αρχίζω να σπαρταράω στο έδαφος.
Ο Απόλλων αγγίζει τη μύτη μου με τη δική του και ηρεμώ για λίγο.
Μπορώ να το κάνω αυτό.
🌙🌙🌙
Κάποια στιγμή όλοι έχουν φύγει και έχουμε μείνει μόνο εγώ και ο Απόλλων. Έχουν περάσει λίγες ώρες και η μεταμόρφωση έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, το φεγγάρι δεν έχει ακόμη κρυφτεί. Ο Απόλλων συνεχίζει να ψιθυρίζει λόγια ενθάρρυνσης και να επαναλαμβάνει πόσο πολύ με αγαπάει. Ο πόνος στην πλάτη μου έχει φύγει, τα δόντια μου έχουν αντικατασταθεί από κυνόδοντες. Αισθάνομαι κρύο και ζέστη ταυτόχρονα. Μπορώ να πω ότι καίγομαι από τον πυρετό.
"Σσςς. Είναι εντάξει.
Ο Απόλλων με εισπνέει και εγώ κάνω το ίδιο, απολαμβάνοντας την αρρενωπή μυρωδιά του. Το να αναπνεύσω δεν έχει πονέσει ποτέ τόσο πολύ όσο τώρα. Τα πλευρά μου σπάνε και ουρλιάζω ξανά. Νιώθω τσιμπήματα σε κάθε σημείο του σώματός μου, σαν χιλιάδες μαχαίρια να με μαχαιρώνουν. Αυτό είναι χειρότερο από το να πίνεις λυκοκτόνο.
Είναι ανυπόφορο.
🌙🌙🌙
Ακούω το αίμα μου να τρέχει ρυθμικά σε κάθε φλέβα μου. Μπορώ επίσης να αντιληφθώ τη μυρωδιά. Μια έκρηξη μυρωδιών εισβάλλει στα ρουθούνια μου. Μυρίζω τους νεκρούς που βρίσκονται σε αυτό το μέρος. Μυρίζω το δάσος του DreamLand. Τα πάντα. Η όρασή μου θολώνει, αλλά σύντομα βλέπω με απίστευτη μεγέθυνση.
