Ζαΐρα.
Νιώθω έξαλλη.
Βγάζω τον συσσωρευμένο θυμό μου, είναι η σειρά μου να επιτεθώ με όλη μου τη δύναμη. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα αντιδρούσε με αυτόν τον τρόπο, αλλά προδόθηκε. Φρικάρει στη θέα του Απόλλων δίπλα μου. Αγνοώ τις κραυγές των ανθρώπων στο κλαμπ και συνεχίζω να χτυπάω την Τζένη. Ένας κύκλος έχει σχηματιστεί γύρω μας, η μουσική ακούγεται δυνατά και η αδρεναλίνη μου ανεβαίνει στα ύψη. Την καβαλικεύω, γρυλίζοντάς την σαν άγριο ζώο.
Το ζωώδες ένστικτό μου απελευθερώθηκε.
Το χέρι μου σφίγγεται σε γροθιά, τη χτυπάω στο πρόσωπο. Η Τζένη γρυλίζει εξαγριωμένα και προσπαθεί να μου επιτεθεί, αλλά δεν μπορεί να με αντιμετωπίσει. Ουρλιάζει καθώς τα χέρια μου αρχίζουν να την καίνε. Οι φλόγες καίνε τις παλάμες μου. Κάνει μια φτωχή προσπάθεια να με χαστουκίσει, αλλά κινούμαι με ευκολία αφήνοντάς την στο έδαφος με το πόδι μου στη βάση του λαιμού της. Αφήνει ένα γρύλισμα οργής και κάνω το ίδιο, προειδοποιώντας την να μείνει ακίνητη. Αν δεν το κάνει, θα τη σκοτώσω εδώ και δεν με νοιάζει αν υπάρχουν μάρτυρες.
Η μουσική έχει σταματήσει, τα φώτα ανάβουν και συναντώ τα καστανά μάτια του Απόλλων. Κάποιοι ηλίθιοι κατέγραψαν τον καυγά, γελούν καθώς δείχνουν εμένα και τη Τζένη. Πεθαίνω από αμηχανία. Αυτό είναι το πιο ντροπιαστικό πράγμα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου, έχω πέσει στο επίπεδο ενός ψυχοπαθούς. Θεοί, είμαι τόσο απογοητευμένη από τον εαυτό μου.
«Σταμάτα, Ζαΐρα. Τελείωσε», λέει ο Απόλλων. «Άσε την να φύγει».
Η Τζένη ουρλιάζει από κάτω μου.
«Γαμημένη σκύλα».
Προσπαθώ να της επιτεθώ ξανά, αλλά τα δυνατά χέρια του Απόλλων σφίγγουν το στομάχι μου. Παλεύω να ξεφύγω από τη λαβή του, κουνώντας το σώμα μου μπρος-πίσω, αλλά δεν έχει νόημα. Είναι πολύ δυνατός.
«Είσαι καλύτερη από αυτό, Ζαΐρα», ψιθυρίζει στο αυτί μου και σταματάω να παλεύω. «Ήρεμησε. Ανάπνευσε για ένα δευτερόλεπτο, απλά ανάπνευσε, όμορφη».
Ηρεμώ την καρδιά μου που χτυπάει δυνατά και τον αφήνω να με τραβήξει μακριά από την φιλενάδα του. Νιώθω εκατοντάδες μάτια πάνω μου και η αμηχανία μου μεγαλώνει συνεχώς. Έχω πέσει στο σημείο να παλεύω σαν αποτυχημένη σαν κι αυτήν. Τι μου συμβαίνει; Ο Απόλλων χτενίζει τα μαλλιά που πέφτουν στο πρόσωπό μου και μου χαμογελάει.
