Ζαΐρα.
Στο δρόμο για το λούνα παρκ, δεν μιλάω στον Απόλλων. Τι θα κάνει όταν πιάσουμε την Τζένη; Θα την κάνει να ομολογήσει τα εγκλήματά της; Αμφιβάλλω. Υπερασπίστηκε αυτή την τρελή γυναίκα αντί για μένα. Καταλαβαίνω ότι είναι φίλοι από παιδιά, αλλά αυτός είναι αφελής. Η Τζένη είναι δολοφόνος και θα το αποδείξω.
Κοιτάζω έξω από το παράθυρο του οχήματος, δαγκώνοντας νευρικά τα χείλη μου. Ο Απόλλων αγγίζει το χέρι μου σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή μου. Η Άστορ μας κοιτάζει περιστασιακά στον καθρέφτη. Ο Αντριέν και ο Κρίς προπορεύτηκαν για να συναντήσουν την Ζόε και τον Άαρον.
Ελπίζω το σχέδιο να πετύχει και να αποδειχτεί ποια είναι η Τζένη.
«Μπορώ να νιώσω την ένταση μέχρι κι στα κόκκαλά μου», σχολιάζει ο Άστορ, αλλά εμείς τον αγνοούμε.
Συνεχίζουμε σιωπηλά για άλλα δέκα λεπτά μέχρι που σταματάει και μας ενημερώνει ότι φτάσαμε. Κοιτάζω αλλού και θαυμάζω το τοπίο. Το λούνα παρκ είναι σχεδόν τόσο μεγάλο όσο αυτά που επισκεπτόμουν όταν ήμουν παιδί. Όλο το γήπεδο είναι γεμάτο από φωτεινές επιγραφές, παιχνίδια αδύνατον να νικήσεις και διαφημίσεις πρόχειρου φαγητού- οι διαδρομές είναι ορατές στο βάθος. Νιώθω ενθουσιασμένη και βγαίνω αμέσως από το αυτοκίνητο, κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.
Οι άλλοι μας περιμένουν στην είσοδο. Στην αρχή, εκπλήσσομαι που τους βλέπω εκεί, αλλά μετά υποθέτω ότι μας έχουν μυριστεί. Τους πλησιάζουμε βιαστικά, αλλά αθόρυβα.
«Ήρθαμε εδώ για να διασκεδάσουμε», χαμογελάει ο Αντριέν καθώς παρατηρεί την ένταση- τα χέρια του είναι στις τσέπες του. «Θα είμαστε κοντά».
«Ποιο είναι το σχέδιό σου;» ρωτάω, περίεργη. «Θα μας πεις τι να κάνουμε;»
«Για την ώρα, θα διασκεδάσουμε», απαντά σαν να μην με καταλαβαίνει.
«Ακριβώς, ήρθαμε εδώ για να διασκεδάσουμε», προσθέτει ο Κρίς. «Θα κερδίσω ένα λούτρινο ζωάκι για σένα».
«Αυτή είναι η δουλειά μου», λέει ο Απόλλων, σφίγγοντας το χέρι μου. «Θα κερδίσω κάτι τεράστιο για το κορίτσι μου».
Ο Κρίς τον κοιτάζει με μια διασκεδαστική έκφραση.
«Θα δούμε αν μπορείς να με νικήσεις». Προκαλεί τον Απόλλων. «Σε προκαλώ».
Ο Απόλλων κάνει ένα βήμα μπροστά.
«Άκουσέ με πολύ προσεκτικά, μάγε». Η λέξη ακούγεται σαν προσβολή. «Φρόντισε να μην κλέψεις, αλλιώς θα σε πλακώσω στο ξύλο. Είμαστε σύμφωνοι;»
