Maybe Love

Chapter 7

MIKAYLA's POV
"Mommy! Let's go!" Hinila ni Reu ang aking kamay. While biel is holding her basket of flowers for her sister. Tig-iisa kami ng mga anak ko na may basket. Dadalawin namin ngayon si Kushiel. Ngayon linggo na ang alis namin pauwi sa Pinas.

"Hi bunso!" Sabay na sabi ng kambal. Agad namin nilapag ang mga bulaklak. I removed some leaves hanging on her gravestone. Biel and Reu said their greeting before playing. Hindi naman sila lumalayo at kita ko pa rin sila sa pwesto ko.

Mapait akong ngumiti habang nakatitig sa pangalan ng anak ko, Ang bunso ko.

Kushiel Diaz

My angel, i know she can hear me. I know she's guiding me and her sister. Anak, mommy is sorry dahil hindi mo man lang naranasan ang magmulat ng mata. I'm sorry, Love. Kung maibabalik ko man ang oras, sana'y inalagaan ko kayo ng mabuti, sana...andito ka ngayon sa tabi ko.

I felt the cold breeze of air. I closed my eyes and remembered the first time i saw Kushiel, she looked very beautiful, very peaceful.

I regretted that I didn't had the chance to hold you in my arms, Anak.

I love you so much, My Angel.

"Mommy?" I wiped my tears at tinignan si Biel na nasa harapan ko na ngayon. She looks worried. Ngumiti ako sa kaniya at sumenyas na tumabi siya sa akin.

"Bunso, Be careful diyan ah? Don't cry because mommy will cry too, okay? We love you, bunso!" Hinagkan ko si Biel at nakisali naman sa amin si Reu. "Let's go na?" tumango ang kambal at humawak sa magkabilang kamay ko.

We got home late at night dahil pumunta pa kaming mall dahil gusto nilang bilhan si mama ng pasalubong

"Good night, Mommy" inaantok na sabi ni Biel. I kissed their forehead and they dozed off immediately. Magkayakap ang kambal habang natutulog. Tila may dumaan na sakit sa aking puso ng maisip kung paano andito sa tabi nila si kushiel?

"Please visit me, baby" I whispered before closing my eyes. Kushiel never visited me, kahit sa panaginip.

Kahit sa panaginip man lang ay mahawakan o mayakap ko siya, just once.

I WOKE up early in the morning, mamaya ng gabi ang flight namin patungong pilipinas. Isang taon kami roon dahil request iyon ni Mama. Hindi ko rin naman siya matanggihan dahil ilang taon ang nakalipas bago kami nagusap o nagkita ulit.

"Reu, Where's your toothbrush?" I asked Reu, chinicheck ko kasi ang maleta ng dalawa.

"It's already there na po" Sumagot ito habang naglalaro pa rin siya ng kaniyang cars.

Mahilig si Reu sa mga kotse. I think she told me na she wants to be a racer pag laki niya.

"Okay. Biel, Can you pass me that lotion here?" Sumunod sa akin si Biel dala dala ang Lotion na pinaabot ko.

Biel is very prim and proper. Baliktad sila ni Reu.

"Hello little angels!" Agad tumakbo ang kambal kay Kime na kakadating lang, may mga hawak pa itong paper bag na hula ko ay regalo na naman niya sa kambal.

Tama nga ang hula ko dahil nilabas niya doon ang twinny na dress. Cute.

"It's pareho so wag kayo mag fight, okay?" Tumango ang dalawa at pumunta sa akin.

"Mommy, let's bring this too!" Ngumiti ako sa kanila, medyo nag aanlinlangan ako dahil baka hindi na ito sakto sa bigat ng kilograms para sa mga maleta sa airport.

"Kaya pa yan, eto naman!" Inirapan ko si Kime at inilagay doon ang regalo nito. Spoiled talaga sa kaniya ang kambal!

Sasabog na ata ang closet nila dahil kay kime, lagi ba naman binibilhan.

"Here, for kushiel" I smiled at her at kinuha ang pareho dress na katulad kay Reu at Biel. She never forgets about kushiel.

"Thank you" Isinama ko iyon sa Maleta ko. I don't know, i just had a gut feeling na kailangan kong isama iyon.

"Mamimiss ko kayo!" Naiiyak na saad ni Kime. Hindi siya makakasama sa amin dahil busy siya sa Hospital.

"Alam mo, next year graduate ka na. Gumawa ka na lang ng sarili mong Clinic, marami ka naman pera!" Suggest ko rito.

"Uhuh, no." Agad siyang umiling sa akin.

"Ayaw mo pa rin ba?" Tanong ko rito. Agad nag seryoso ang mukha nito at nag iwas ng tingin.

"It's okay, take your time" Hinagod ko ang likod nito.

"Sulatan niyo ako, ah? Baka naman makalimutan niyo ako?!" Umiiyak na saad ni Kime habang niyayakap kaming tatlo.

Andito na kami sa Airport at mag boboard na, ayaw naman ata kaming pakawalan ng bruhang toh. Kanina pa kasi sumisinghot at talaga naman kinonsensya pa ako, akala mo naman talaga.

"Hoy, para kang tanga! Uuwi pa rin naman kami!" Binatukan ko ito. Ngumuso siya sa akin kaya niyakap ko siya. Mamimiss ko rin naman itong bruhang toh!

"Tsk" Kunwaring tampo kong saad. Tumawa naman si Jayden at tinignan na ang fireworks.

Talaga naman good timing dahil andito pa kami sa pinaka taas at gitna ng Ferris Wheel! Romantic yarn?

"Ang ganda!" I said while admiring the fireworks, little things like this makes me happy. Ever since i was a child, I'm always alone watching the fireworks.

"Sobra" I looked at Jayden when he said that. My eyes widened when he was looking at me.

"Nung fireworks" Nag iwas ito ng tingin sa akin, akala ko naman ako sinabihan ng maganda! Epal talaga!

Ilang minuto bago natapos ang fireworks. My heart beats so fast, maybe because I'm happy?

This feeling is very new to me, being happy without any reason. Basta ang alam ko masaya ako.

"Happy?" Tanong ni Jayden. Nakangiti akong tumango sa kaniya. He intertwined our hands and we walked patungong parking lot.

"You both looks so sweet" Agad kaming napatigil nang makita si Ashtrid. She's standing beside Jayden's car. Naka crossed arms pa siya habang naka tingin sa amin.

Ngumiti ako sa kaniya, ignoring the death stare she's giving to us, especially me.

"Hi! Andito pa pala kayo? Asan si Levi?" Nakangiti kong tanong rito. Siguro kung andito ang mga kaibigan ko ay kanina pa ako inasar ng mga iyon.

"He went home, may emergency. Sainyo sana ako sasabay, if it's okay?" She looked at Jayden. Tumingin rin ako sa binata at hinintay ang sagot nito, as expected he said yes.

"Let's go" Aya sa amin ni Jayden.

Bubuksan ko na sana ang pinto sa passenger seat nang bigla kaming nagkabanggan ni Ashtrid.

"S-sige ikaw na diyan" I offered her, she smiled at me pero mabilis lang iyon dahil agad itong pumasok sa loob.

I was quite the whole ride. Si Jayden at Ashtrid lang ang naguusap and they seems so... sweet.

Third wheel pa rin pala ako, nakalimutan ko na naman ang pwesto ko.

-end of chapter 7-