Maybe Love

Chapter 24

MIKAYLA's POV

"Mommy! Here oh!" Tinuro sa akin ni Biel ang sulat kung saan naghihintay ang sundo namin, kay mama ata ito.

"Hello po, Ma'am. Naku, napaka ganda po ng mga anak ninyo" Ngitian ko ang may pagka matandang lalaki, kwento nito ay driver siya ni Mama simula nang ikasal sila ng asawa nito.

He died when i was still studying in London, kwento sa akin ni Mama iyon. Previously lang niya ako nakausap dahil nahanap nang kapatid ko ang number ko, she hired me as an architect for her house.

"Excited na po ang mama niyo makita kayo" Nakangiting sabi sa akin ni Manong Herman, driver ni Mama.

Kasalukuyan kaming nasa byahe patungong Mansion nito dahil next week na ang kasal ng kapatid ko.

Ilang oras bago namin narating ang Mansion, nakatulog kaming tatlo ng mga anak ko.

"Wake up, Biel" Mahina ko itong tinapik. Hindi ko naman magising pa si Reu dahil kahit anong tapik ko sa kaniya talaga naman hindi siya naalimpungatan.

"Wow..." Mahinang saad ni Biel habang nakatingin sa Mansion ng aking ina. It's big and beautiful.

Maganda ang labas ng bahay. Puro puti ang labas nito at may malaking black gate. Meron rin fountain sa gitna at kailangan pang umikot doon para makapunta sa front door ng Mansion.

Sabay na bumukas ang malaking pinto. Unang makikita rito ang magkabilang hagdanan at sa gitna nito ang mga flowers at vase, it looks good.

The Architect did a great job designing this house, wow.

"Mika!" Inayos ko ang buhat ko kay Reu, tulog pa rin ang baby ko. Si Biel naman ay nakahawak sa aking kanan na kamay at namamangha sa Mansion.

Bumaling ang aking atensyon sa aking ina, ilang taon...ilang taon bago ko siya muling nakita.

Her hair was short and wrinkles is visible on her eyes, but she's still beautiful as ever.

"Ma.." mahina kong tawag dito. Nasa tapat ko na ito, her eyes landed on my daughters.

"Baby, Wake up" Finally, Reu woke up. Kinukusot niya ang kaniyang mata habang tumitingin sa paligid ng Mansion.

"Mommy, are we in a museum?" Maliit ang boses nitong tanong sa akin. I chuckled and put her down.

"No baby" Inayos ko ang buhok nito at nararamdaman ko ang titig sa akin ni Mama. I face her again, i saw how teary eye she is.

"Anak..." Niyakap ako nito. How i longed for my mothers touch.

"Ma..." Agad ako naluha at niyakap ito pabalik. We hugged eachother for minutes and cried in each other's arms.

"Napaka ganda mo" She held my cheeks, softly caressing it. Hinawakan ko ang kamay ng aking ina at pinakiramdaman ang init nito.

Hindi ako nagalit kay Mama sa nagdaang taon, naiintindihan kong ayaw sa akin ng asawa niya.

She gave me things that i needed and I'm thankful for that, but i needed her more in those times where i felt like a broken glass.

"Ang ganda niyo po" Tumatango ito sa akin. Pinunsan ko ang luhang lumalandas sa pisnge nito.

"Is this my...?" Bumaling siya sa aking mga anak na magkatabi.

"Nakakahilo, jusko!" Pabalik balik ang tingin niya sa kambal dahil magkaparehong pareho ang mukha nito. The only difference is that Reu has this small mole at the top of her eyebrows.

Biel don't have moles on her face.
Wala akong naalala man lang na palatandaan kay Kushiel.

Tumabi ako sa akin mga anak at pinakilala kay Mama.

"This is Biel, my first born. And this is Reu my second born" Agad kong sinabihan ang dalawa na mag bless kay Mama at yakapin ito, sumunod naman ito ka agad.

"Ang gagandang bata!" Natutuwang saad ni Mama. Nakaluhod ito sa harapan ng Kambal at tinititigan ang dalawa.

Nagtaka naman ang mukha nito at bumaling sa akin, "bakit parang nakita ko na dati ang dalawang ito?" Nagtataka nitong tanong sa akin.

"Really? Maybe sa picture na pinakita sayo ni Lia" I mentioned my sister's name.

"Did i heard my name?" Agad ako bumaling sa akin harapan at nakita ang maputi at maypagka maliit na babae, my sister.

"Ate!" Tumakbo ito sa akin at yumakap.

"Ngayon lang tayo nagkita" Malungkot niyang sabi, i pat her head and hugged her again.

"I'm here naman na" Ngumiti ito sa akin ng kay Tamis.

"Oh yeah, ipapakilala kita sa Fiancè ko" Tumango ako sa kaniya nang hilahin ako nito sa kung saan.

Ang mga anak ko naman ay kalaro ang kanilang lola at tuwang tuwa naman si Mama sa dalawa.

"Mas nauna ka pa sa akin ikasal" Asar ko sa kay Lia. Tumawa naman ito at nagpatuloy sa paglalakad.

"Atat yung bwisit na yun eh" Natawa ako sa sinabi nito. Nakarating kami sa likod ng bahay at meron itong malaking garden at gazebo sa gitna.

Andoon at naghihintau ang fiancè ni Lia dahil doon niya ako pinapunta.

"Wait lang" Nagpaalam siya sa akin at tatawagin daw ang kasintahan nito dahil biglang nawala. I sat on the gazebo and was amaze of how refreshing the air and smell here.

"Ate!" I shifted my eyes to Lia and to the person she's with.

My eyes widen and my jaw drop when i saw the man infront of me.

"William!" Malakas na sigaw ko sa kaniya. "Mikayla!" Lumaki pa lalo ang bunganga niya.

"You two know each other?" Nagtatakang tanong ni Lia sa amin.

"Oo, tropa ko yan nung SHS tapos biglang nawala!" Masama akong tinignan ni Will.

"Tsk, edi wow" Nangingiti ako lumapit dito at niyakap siya.

"Bigla kang nawala, nakakainis toh!" Humiwalay ako nang yakap sa kaniya at nakita ang pagiyak nito.

"Hala, umiiyak!" Tinawanan ko naman siya kaya naiinis siyang nagiwas ng tingin sa akin.

I spent the whole day with my family, laughing at smiling

-End of chapter 24-