Maybe Love

Chapter 29

MIKAYLA's POV

"Kushiel?" Lips trembling, i walked towards the girl. Our eyes met at parang gusto kong umiyak dahil kamukhang kamukha ito ng kambal.

"I'm Caly po" The girl smiled and my heart beats fast when she flashed her smile infront of me.

"O-oh" I gasp at lumuhod sa harapan nito. I hesitated to touch her at first pero nang maramdaman ko ang kaniyang balat, tumulo na ng tuluyan ang aking luha.

"Why are you crying po?" Her little voice made me cry more, oh my.

Ang anak ko. She Visited me, my baby visited me.

"Baby ko..." I was touching her shoulders down to her hands. It was warm, para siyang totoo.

"C-can i hug you?" Naguguluhan man ay tumango ito. I immediately hugged my baby. This dream feels real, parang totoong nandito ang anak ko.

"Oh, i need to go na po" Bago pa ako makatayo ay mabilis na itong tumakbo. Something fell on the ground while my baby is running.

Mabilis itong tumakbo at nawala na sa aking paningin. I picked up the handkerchief that fell on the ground.

It was a white plain handkerchief at may nakaburda itong C.H

I smelled the handkerchief and it smells like her kanina, sweet and fresh.

"Mommy, who's that girl?" I looked at Biel who's curiously looking at me.

"Mommy, don't cry" Niyakap ako ni Reu sa aking binti. Pumantay ako sa dalawang kong anak at niyakap sila.

I just met your sister, for the first time.

"Nothing..." I composed myself at bumalik sa table namin nila Janica.

"Huh, eh?" Nagtataka nitong tinuro ang mga anak ko, umiling lang ito.

The ceremony went fine at tulog na ang mga anak ko ngayon, kakahatid ko lang sa mga ito sa kanilang kwarto.

I closed the door and went downstairs. Nasa hotel pa rin si Mama at inaasikaso ang ibang bisita, malapit lang ang hotel sa bahay kaya umuwi na rin ako.

I tried to work on Lia's house and finish some designs.

Bumuga ako ng hangin at tumitig sa kawalan, i went out of the house to breath some fresh air.

I remember Jayden's face the last time we met. Purong pagsisi ang nasa mukha nito, he deserves it.

Magsisi ka, Jayden. You will never touch my daughters or even see them.

I sighed heavily, again.

My daughter visited me earlier, hindi ko alam kung guni guni ko lang iyon dahil nakikita rin siya ng mga kapatid niya.

I bit my lower lip and looked at my feet. I hugged myself when the i felt the cold air touching my skin.

"You should brought a jacket, you know?" I was shocked when someone wrapped a jacket around me, it was Macsimo.

"Bakit ka andito? Akala ko umuwi ka na?" We can hear the crickets, tahimik lang kasi ang gabi ngayon.

"You forgot something" Inabot nito ang aking wallet. "Hala, thank you!" Kinuha ko dito ang aking wallet at chineck ang loob.

"Don't worry, i didn't steal anything" I laughed because of what he said, syempre hindi yan magnanakaw noh?

"Ewan ko sayo" Naging tahimik kami ng ilang minuto, i just stared at the sky.

"I hope i can recover my memories now" He chuckled and looked at me.

"Macsimo..." I know what happened to them, i know. Kwinento sa akin ni Issa ang nangyari sa kanilang dalawa, it made me hate her.

"There's this girl i keep dreaming about" Umiling ito at yumuko.

"I can't clearly see her face pero parang totoo siya sa aking panaginip, i feel like i can touch her"

I held his hand, trying to comfort him. Alam ko sino ang tinutukoy nito pero hindi na lang ako nagsalita.

"I'm going home, pumasok ka na sa loob. It's cold outside" Tumango ako sa kaniya at nagpaalam na.

Tinanaw ko ang kotse nitong papaalis at pumasok na sa loob ng bahay.

I went to bed and closed my eyes.

I woke up when Reu was jumping on my bed habang si Biel ay kinukusot pa ang mata.

"Mommy, let's go on a date! Pretty please?" Reu pouted. I kissed her cheeks and nod.

"Okay, Bilisan niyo mag eat okay? Punta tayo sa park" I'm planning to bring them sa park para igala ang mga ito.

"Biel, put your seat belts on" Ngumiti sa akin ang anak ko at sinuot ang seat belt niya. One hour drive dito bago marating ang Mansion.

Puro 'wow' at 'waoh' lang ang naririnig ko sa mga anak ko buong byahe.

We arrive at the park afternoon, hindi masyadong mainit. Na magkabilang side ko ang kambal at naglalakad kami ngayon sa park nang makita nila ang cotton candy.

"I want! I want" Tumatalon ang Kambal habang hinihila ako patungo sa nagtitinda ng Cotton candy.

"Tatlo po" Ngumiti sa akin ang nagtitinda.

"Nako, tatlo pala ang anak ninyo" Naguguluhan kong tinignan ang nagtitinda. Huh, ano daw?

"P-po?" Tumingin ito sa akin at ngumiti ulit, inabot nito ang tatlong cotton candy.

"Tatlo kamo pala ang anak ninyo, napaka gandang mga bata" Nagtataka man ay tumango lang ako dito.

We keep walking at the park at parang hindi napapagod ang mga ito.

"Let's seat, okay?" Buti naman at pumayag ang dalawa, jusko! Kanina pa ako hinihingal eh.

Tumatanda na talaga ako.

"Mommy, can we play?" Malambing paalam ni Reu sa akin.

"Okay, basta diyaan lang kayo sa harap ko" Tumakbo naman ang dalawa at nakipaglaro sa mga bata.

I still can see them when my phone rang. Sinagot ko ang tawag ni Mama.

"Where are you?" Tanong nito.

"Asa park, Ma. Bakit?" Sinulyapan ko muli ang dalawa kong anak.

"Just Checking, Anak." I smiled when i heard her reason.

Ilang minuto kaming nagusap at binaba na nito ang tawag, i called my daughters. Agad itong lumapit sa akin.

"Mommy, i saw someone again who looks the same as us!" Pinupunasan ko ang mukha ng dalawa dahil pawis na ito.

"Really?" I didn't pay attention to what Reu was saying. "She's pretty like us too" Ngumiti ako at tumango sa kaniya.

"Mommy, i want to meet our daddy po" Parang gusto kong kainin ang tuwalyang hawak ko ng biglang sabihin iyon ni Biel.

"Baby..."

"Please?" I sighed. Oh, god. Help me!

-End of chapter 29-