Ölüm Fotoğrafı Koleksiyoncusu (+18) (Tamamlandı)

39. Bölüm

15 Eylül 2020 18.00 Ankara

Hülagü, saatine baktı ve kendi kendine "Dokuz beş dakikaya gelir." diyerek masayı hazırlamaya başladı. Aynı zamanda dışarıda bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaya başladı. Hülagü'nün tahmin ettiği gibi beş dakika sonra Dokuz, kapıyı açıp eve girdi.

Hülagü, mutfaktan antreye geçti ve gülümseyerek Dokuz'a baktı.

Dokuz, yağan yağmur sebebiyle sırılsıklam olmuştu. Yağmura yakalanmaktan ve üşümekten hoşlanmadığı yüz ifadesinden anlaşılabiliyordu. Hülagü'ye baktı ve güldüğünü görerek ciddi bir yüz ifadesiyle "gülme!" dedi. Sonra da hapşırma nöbetine tutuldu.

Hülagü, gülmesini güçlükle durdurabildi. "İyi yaşa." dedi.

"Sen neden yürüyerek geldin ki? En önemlisi de neden tek geldin? Bizimkiler arabayla bırakırdı seni."

Dokuz, gülümsedi ve "tek gelmedim." dedi.

"Onlar da benimle ıslandı. Ne zamandır spora gitmediğim için biraz yürüyüş yapayım demiştim. Yağmura yakalandım."

Hülagü, "anladım." dedi ve ardından aklına Dokuz'un hâlâ ıslak olduğu aklına geldi.

"Hemen bir duş alıp üzerini değiştir de hasta olma! Ben de bu sırada yemekleri ısıtayım."

Dokuz, bir kez daha hapşırdı ve "sanırım çok geç." diyerek antreyi geçti ve kendisini sıcak duşun altına attı. Kısa süreli ve sıcak bir duştan sonra üzerine gri bir eşofman ve beyaz bir tişört giydi. Ardından salona girdi ve çok güzel bir sofranın hazırlandığını görünce gülümsedi.

"Desene bu akşam midemiz bayram edecek."

Hülagü, gülümsedi ve "estağfurullah." diyerek Dokuz'un sandalyesini çekti ve oturduktan sonra kendisi de yanındaki sandalyeye oturdu.

"Kahvaltı neyse de bu kadar güzel yemekler hazırlayabildiğini bilmiyordum. Daha önce hiç yapmamıştın."

Hülagü, gülümsedi ve "daha önce yemek yapacak kadar boş zamanım olmamıştı." dedi ve çorbaları doldurmaya başladı.

Dokuz, hapşırdı ve elini peçeteyle silerek "ne oldu?" diye sordu. Hülagü'nün bir sıkıntısı olduğunu anlamıştı.

"Kibarca söylersek izin verdiler. Kabaca ise görevden bir müddet uzaklaştırdılar."

Hülagü, iki kaseyi de şehriye çorbasıyla doldurduktan sonra "neyse." dedi.

"Sen hasta mı oldun?"

Dokuz, burnunu çekti ve "biraz üşütmüşüm galiba." diye yanıt verdi.

"O zaman yemekten sonra doğru yatağa."

Dokuz, çorbasından bir kaşık aldı ve "çocuk değilim." diyerek suratını astı.

"Çocuk ol ya da olma, bu hastalık böyle geçer. Güzel bir çorba, ıhlamur ya da nane limon ile."

Dokuz, güldü ve "haklı olmandan nefret ediyorum." diyerek çorbasından üst üste kaşıklar alarak bitirdi. Ardından tekrar gülümsedi.

"Seve seve dediklerini yaparım aşkım."

Hülagü, "işte benim bebeğim." diyerek gülümsedi ve Dokuz'un gözlerinin içine baktı.

"İstersen doktora da gidebiliriz."

Dokuz, gözlerini devirdi ve "hastanelerden haz etmediğimi biliyorsun." dedikten sonra Hülagü'nün yemek yemediğini fark etti.

"Sen neden yemeğini yemiyorsun."

Hülagü, "yiyorum." dedi ve çorbasından iki kaşık içti. Ardından Dokuz'un tabağına kabak yemeği doldurdu ve hızlı bir şekilde çorbasını bitirdi. Kendine de bir tabak doldurdu ve Dokuz'un yemeği bıraktığını gördü. "Ne oldu?" diye sordu.

"Bir şey olmadı. Karnımın doyduğunu hissettim sadece."

Hülagü, Dokuz'un az yediğini bildiği için çok fazla ısrar etmedi. Tadına bakmasını istedi ve Dokuz da Hülagü'yü kırmayarak kabaktan bir kaşık aldı. Daha fazla yiyemeyeceğini söyleyince Hülagü tabağını tencerenin içine boşalttı. Kendi tabağını yavaş yavaş yemeye başladı ve Dokuz'un ayağa kalktığını gördü.

"Ben bira alacağım. Bu hastalığı en iyi bu geçirir. Sen de ister misin?"

Dokuz, Hülagü'nün kendisine imalı imalı baktığını fark edince Hülagü'ye muzipçe baktı ve "tamam tamam." diyerek salondan çıktı. "Ben yatmaya gidiyorum." diyerek önce elini yıkadı ve sonra yatak odasına girdi. Kendisini yorgun hissederek yatağa uzandı.

Bu sırada Hülagü'de yemeğini bitirmek için kaşığını eline almıştı ki telefonu çaldı. Kaşığı bırakarak telefonu aldı ve açma tuşuna bastı. "Ne oldu Erol?" diye sordu.

"Amirim, Tyler'ın çaldığı araba şehir çıkışında görülmüş."

Bölüm Sonu