Welcome home!

30 4 0
                                    


Aby's POV:

I unintentionally grouched the moment I felt the temperature on my skin. I'm really in the Philippines, no doubt.

"We will be heading to my condo unit in Quezon City at nandoon na daw si Cie. He is making sure na hindi malalaman ni Bie na nandito na tayo sa Pilipinas," lahad ni Audrey sa mga nakaplano nilang dalawa ni Cie habang nagtatanggal ng coat niya. 

"Whatever. Let's go. Napakainit," sagot ko na lang. Eh sa mainit naman talaga dahil tropical country naman itong Pilipinas at kahit hindi na summer ay hindi naman umuulan so mainit talaga. 

Napailing na lang si Audrey sa reklamo ko. 


Habang bumabyahe sakay ng taxi ay hindi ko mapigilang pagmasdan ang mga changes na nangyari dito sa Pilipinas. It was a total out, lalo na sa temperature. I looked at Audrey, kasalukuyan nitong inaalis ang pagkakabuhol ng earphones nito. I sighed, so wala akong makakausap habang traffic dahil magsa-soundtrip ito.

When I suddenly remembered about something, well, more of someone...



Last month, kinabukasan matapos kong makausap si Audrey tungkol sa request sa amin ni Cie ay binalak kong maagang umalis para hindi abutan ng masyadong maraming tao. In-open ko na ang garahe namin para kuhanin ang Lambo ko nang may bumusina sa harap ko. I saw a black Volvo. Napailing na lang ako. Kilala ko na kung sino yun. I pressed a button on my car keys para i-close ulit ang garage and I got inside the Volvo. 

"Where to?" bungad sa akin ni Mike. 

"Philippine Embassy."

I buckled up my seatbelt dahil alam kong kahit anong oras, isisibad nito ang kotse nito na ginagamit lang naman nito kapag nasa Europe. Well of course, hindi naman kasi siya ang bumili nito kundi ang Papa niya.

"It has been months," sabi nito habang hindi inaalis ang tingin sa kalsada. 

"Yes, two months and you showed me your ass-face once again."

"Lucky you," tugon niya, hindi pinansin ang sarcasm ko sa kanya. 

"What do you want this time?"

"A couple of hours of yours."

"I'm busy," I said like it was the most obvious thing in this world. 

"I'm willing to accompany you in the embassy, just give me your time San Miguel."

"Is it about Audrey? Have you seen her angelic face recently?"

"You know me well. Nakita ko nga siya. After 10 years."


Himala, nagpakita siya kay Audrey. 


"Ikaw naman kasi, sinasabi ko na nga sayo na masaya na siya. Matagal ko nang binalita sayo na may boyfriend na siya diba?"

"Yeah. And they are eight years together and counting," balik niya sa akin katulad ng tono ko kapag sinasabi ko yun sa kanya. Tunay naman ah. Walong taon na si Audrey at ang boyfriend niya. 

I grinned, "Asa pa, Lachowski?"

"Why are you like that? Ako ang kaibigan mo diba?" he took a glance at me. 

"Well, you broke up with her. UNFORTUNATELY, she moved on. What else do you want to know?"

He chuckled, "I saw her boyfriend in person, at last."

FriendzoneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon