တစ္ေၾကာ့ျပန္ေသာ သမုိင္းေၾကာင္း

အိမ္ေ႐ွ႕စံ ၏ အခြၽဲလုံး

* တစ္ေၾကာ့ျပန္ေသာ သမုိင္းေၾကာင္း *

အပုိင္း (၂၄)

အိမ္ေ႐ွ႕စံက သူ႔ရဲ႕မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ႐ွိတဲ့ အမဲလုံးေလးအား ၾကည့္ရင္း တင္းတင္းေစ့ထားေလးတဲ့ အိမ္ေ႐ွ႕စံရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ယခုေတာ့ ေကြး
ၫႊတ္ကာ ျပံဳးေနခဲ့တယ္ အျပာႏုေရာင္ဝတ္႐ုံေတာ္အား အမဲေရာင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ပစ္တဲ့
ဝကိေပါက္ကေလးက ႀကိဳးစားပန္းစား ပန္းခ်ီ႐ုပ္
ေျပာင္ အား ဆြဲေနခဲ့တယ္ က်ဲလုိက္ပစ္လုိက္
ျဖစ္ေနတဲ့ မွင္ေတြက ဝက္ေပါက္ကေလးရဲ႕ အက်ႌေပၚမွာ ေဆးေရာင္ျခယ္ထားသလုိ ေပေရ ေနခဲ့သည့္တိုင္ အိမ္ေ႐ွ႕စံက ဝက္ေပါက္ကေလးအား
အျပံဳးမပ်က္ပဲ ၾကည့္ေနခဲ့တယ္

ေဝ့ပုစိ '' ခ္ ခြီး ''

ပါးစပ္ကေလးအားလက္နဲ႔အုပ္လုိ႔ ရယ္ေမာေနတဲ့ သခင္ေပါက္စေလးက သူ႔ဆြဲၿပီးေသာ ေျပာင္
ေျမာက္လွတဲ့ ႐ုပ္ေျပာင္အား ၾကည့္လုိ႔ အူျမဴး
ဟန္႐ွိတယ္ အိမ္ေ႐ွ႕စံက ထုိ႐ုပ္ေျပာင္အားၾကည့္
လုိ႔ ေခါင္းခါရင္း အျပံဳးမပ်က္ခဲ့ ထုိသခင္ေပါက္
စေလးက လန္အ႐ွင္မင္းျမတ္ရဲ႕ အၾကမ္းပန္း
ကန္လုံးျဖင့္အေပါက္ခံရေသာ ႐ုပ္ေျပာင္အား
ဆြဲလုိ႔ လန္အ႐ွင္မင္းျမတ္အား လက္ေဆာင္ေပး
ဖုိ႔ၾကံရႊယ္ထားတယ္ ဟုတ္တယ္ သခင္ပုစိေလးက
အေမႊစိန္ေလး

ေဝ့ပုစိ '' ဝွါး ''

အမဲလုံးေလးက လက္ႏွစ္ဖက္အားအေပၚေျမႇာက္လုိ႔ သူ႔ရဲ႕ခ်စ္ေမႊးဗုိက္လုံးလုံးဟာ တုန္လ်က္႐ွိေနၿပီး အာသီးနီနီေလးေပၚေအာင္ သန္းေဝပစ္လုိက္တယ္  ၿပီးေနာက္ သူ႔ရဲ႕ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ ႐ုပ္ေျပာင္ပန္းပန္းခ်ီကုိ မွင္အေျခာက္ခံဖုိ႔ မွင္ခြက္နဲ႔စာရႊက္ထိပ္အား ဖိထားခဲ့ၿပီး ဝက္ေပါက္ကေလးက အိမ္ေ႐ွ႕စံအနား သြားထုိင္တယ္

အိမ္ေ႐ွ႕စံ '' ပ်င္းေနလား သြားကစားမလား ''
ေဝ့ပုစိ '' ပ်င္းပါဝူးေနာ့္ ''

ဝက္ေပါက္ကေလးရဲ႕ အိမ္ေ႐ွ႕စံရဲ႕ ႐ွည္က်ေနပါေသာ အက်ႌလက္စကုိ ယူကာ သူ႔ရဲ႕မဲညစ္ညစ္လက္ဖဝါးေလးေတြနဲ႔ တမင္ ေပက်ံေအာင္ ဖန္တီး
ရင္း ဝက္ေပါက္ကေလးက အျပံဳးႀကီးႀကီးျပံဳးတယ္
သူတစ္ေယာက္တည္းေတာ့ မဲညစ္မေနခ်င္ဘူး