တစ္ေၾကာ့ျပန္ေသာ သမုိင္းေၾကာင္း

မဂၤလာဦးညနဲ႔ အမူးသမား

* တစ္ေၾကာ့ျပန္ေသာ သမုိင္းေၾကာင္း *

အပုိင္း (၄၂)

လက္ဆတ္ပြဲ ၿပီးဆုံးသြားေတာ့ ဧကရီက နဂါး
ေဆာင္သုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားခံရတယ္ ရဲရဲနီေနေသာ မဂၤလာအျပင္အဆင္ေတြထဲ က်ယ္ျပန္႔
လွတဲ့ သလြေပၚမွ ရနံမ႐ွိတဲ့ႏွင္းဆီနီနီေတြရဲ႕ ပြင့္
ဖက္ေတြက သခင္ေပါက္စေလးရဲ႕ အေတြးတုိ႔ကုိ
ေမွာင္မႈိက္က်သြားေစတယ္ အနံ႕ေမႊးတဲ့ ဖေယာင္းနံ႕
ေတြသာ ႐ွိတဲ့ အခန္းထဲ သခင္ေပါက္စေလးက
သက္ေတာင့္သက္သာ ႐ွိေနတယ္ ဇာပုဝါပါးပါး
ေအာက္က မ်က္ႏွာႏုႏုေလးမွာ ခပ္ရဲရဲကေလး႐ွိေန
ကာ ေပးထားေသာ ဧကရာဇ္ရဲ႕ကတိစကားေတြကုိ ျပန္ျကားေယာင္ရင္း ယုန္မ်က္သြယ္စြန္း
ေလးေတြမွာပုလဲေလးေတြ တလွိမ့္လွိမ့္သီခဲ့တယ္

ဝမ္းသာ၍ က်ဆင္းလာေသာမ်က္ရည္စတုိ႔ကုိ
သုတ္လုိက္ရင္း ဧကရီက တစ္ဦးတည္းေတြး
ေတာကာ ျပံဳးလုိက္ေသးတယ္ ငုိလု္က္ ရယ္လုိက္ျဖင့္  သူ႔ရဲ႕အဲျပဳအမူေတြကုိ ျပန္စဥ္းစားမိတဲ ့ဧကရီက သူ႔ဘာသာလည္း ငါ႐ူးေနၿပီ ဆုိေနတဲ့ စကားသံခပ္တုိးတုိးေလး ေျပာလုိက္ပါေသးတယ္
ညဥ့္မနက္မွီမွာပဲ ဧကရာဇ္က နဂါးေဆာင္သုိ႔
ေရာက္လာေတာ့တယ္ ဧည့္သည္ေတြကုိ ဧည့္ခံရင္း ေသရည္အနည္းအမ်ားေတာ့ ေသာက္ခဲ့ရၿပီး
ဧကရာဇ္မူးေနပုံကုိ ျမင္ေတြ႔ရလိမ့္မယ္လုိ႔
သခင္ေပါက္စေလးက ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္ ပုံ
မွန္မ်က္ႏွာအေနအထားနဲ  ေသရည္နံ႕မႊန္ထူ
မေနတဲ့ ဧကရာဇ္ေၾကာင့္ ဧကရီက ေခါင္းေလး
ေစာင္းလုိ႔ပုဝါးပါးေအာက္က လွမ္းၾကည္ခဲ့တယ္  အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့ ဧကရာဇ္က သူ႔ကေလးေလးရဲ႕အျပဳအမူကုိၾကည့္ၿပီး သလြန္္နားသုိ႔ ေလအလ်င္ႏႈန္းနဲ႔ ေရာက္႐ွိသြားတယ္

'' အူယားေအာင္လုိ႔ ကေလးေလးကုိယ္ေတာ္ လြမ္းေနခဲ့တာ ''

'' ဘယ္ေလာက္ ေဝးေနရလုိ႔လဲ ေနာ္ ''

သလြန္ေပၚ႐ွိ အနီလုံးလုံးေလးကုိ တနင့္တပုိးဖက္
ပစ္လုိက္တဲ့ ဧကရာဇ္က ပုဝါပါးပါးကုိ ခပ္ျမန္ျမန္
ဖယ္လုိက္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ ပန္းေရာင္ မ်က္ႏွာႏုႏု
ေလးကုိ တေမ့တေမာ ေငးၾကည့္ၿပီးေနာက္ တ႐ႈံ႕႐ႈံ႕လုိက္နမ္းပစ္ခဲ့တယ္ သခင္
ေပါက္စေလးက အနည္းငယ္သာ ႐ုန္းၿပီး
ဳဧကရာဇ္ရဲ႕ လက္ထဲမွာ မလူးမလြန္႔ျဖစ္ေန႐ွာ
တယ္