1.Bőlūm

66.6K 1.8K 199
                                    


Multimedia-Aşkım

"BEN SENİ ÇOK SEVDİM. ŞİMDİ GEL KOY ELİNİ KALBİME. BATSIN TÜM KIRIKLIKLARI AVUCUNA..."

KALP AĞRISI...

"Ünal koş,Aşkım kapıyı açmıyor! "

Diye bağırdı Nurten Hanım.Kızının böyle durumlarda ne yaptığını biliyordu ve aklına gelen şeyle, tekrar bağırdı. Hemde tüm evi inletecek şekilde...

"Aşkım!Annecim, aç kapıyı meleğim! Hadi Aşkım aç kapıyı kızım!"

Bir yandan konuşuyor bir yandan ağlıyordu. Ünal Bey ve evin tüm çalışanları Aşkım'ın kapısının önünde, açılmasını bekliyordu ama hiç bir tepki yoktu.

"Tamam kızım! Doktorunu geri gönderdim. Sen hasta falan değilsin, aç minigim. Ne olursun aç artık şu kapıyı! "

Ünal Bey sakinliğini korumaya çalışıyordu ama Nurten Hanım kapının önüne çökmüş bir vaziyette ağlıyordu.

"Hakkı! Nerde kaldı şu çilingir! Sabrımımı deniyorsunuz lann!"Hakkı Ünal Beyin bağırmasıyla irkildi

"A-Aradım yoldaymış, geliyor Ünal Bey" Kekeleyerek cevap vermişti. Gerçekten çok korkardı çalışanları Ünal Beyden.Hakkı da evin kahyasıydı.

O sırada içeri giren Gökhan,Aşkım'ın kapısı önündeki kalabalığı ve Nurten Hanımı görünce telaşlandı. Sonuçta Aşkım'ın nişanlısıydı, belkide telaşlanması gerektiği için telaşlandı.

"Ünal Bey çilingir geldi efendim"

Herkez Gökhan dan gözünü ayırıp , bir açıklama gereği dahi duymadan çilingirin kapıyı açmasını bekledi.Nurten Hanım o kadar korkuyordu ki kızının kendine zarar vermiş olmasından, açılmaya çalışan kapıya korku dolu gözlerle bakıyordu. Ünal Bey de çok telaşlıydı ama Nurten Hanıma destek olabilmek için sakin görünmesi lazımdı.Aşkım'ın amcaoglu Serkan daha fazla dayanamayıp bağırmaya başladı;

"Aç artık şu lanet kapıyı! Yoksa seni gebertirim..."demesi üzerine, Ünal Bey onu susturdu.

Serkan Aşkım'ın kuzeni olmaktan ziyade en iyi dostlarından biriydi.Tabi hastalanmadan önce. Sonunda beklenen kapı açıldı. Ünal Bey içeri giren ilk kişi oldu. Tabi buna girmek denirse!

Nurten Hanım kızını kanlar içinde görünce zaten yenik düşmüş bedenine daha fazla dayanamadı ve bayıldı. Serkan'ın kolları sayesinde düşmekden kurtuldu.Babası Aşkım'ın ona bakan mavi-yesil karışımı gözlerine baktı kan çanagına dönmüş dü. Kolundaki derin kesik izlerinden akan kanlar, giydiği beyaz elbiseyi kırmızıya dönüşdürmüştü. Babası dehşet içinde kızına bakıyordu, Aşkım ise boş gözlerle babasına bakıyordu sadece.

Aşkım'dan ...

Annem her zaman ki gibi yine beni görünce bayıldı. Babam ise bir bana bir üzerime bakıyordu. Yavaş yavaş gözlerim bulanık laştı. Sanki....Evet sanki bayılıcam. Biliyorum ama bayılmak istemiyorum. Bedenimi dizlerim taşıyamadı artık.

Gökhan atıldı hemen, yarım yamalak görebiliyorum kısık gözlerimden. Onun mavi gözlerine daha fazla bakamadım dudaklarından belli oluyordu ismimi söylediği ama ben duyamıyordum. Gözlerim kapandı bir boşluga düştüm önce, Sonrası mı.? Karanlık hemde çok karanlık...

~~~~~~

Gözlerimi hafifçe açtım, odamdaydım her zamanki gibi.Başım çatlıyor, o adı Doktorun yaptığı iğneden böyle oldu biliyorum.Çünkü ben durduk yerde bayılmazdım ki.Ayağımı yataktan yere doğru salkıttım. Karşımda giysi dolabımın aynasında beliren suretime baktım, ilk konumdaki sargı bezleri dikkatimi çekti. Sonra dağılmış saçlarım...

KALP AĞRISI #wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin