KALP AĞRISI #wattys2016

2.BÖLÜM

"...Gürültülerine sessizliğimi bırakarak, yeni Aşklara yelken açıyorum. Affet ama ben, bendeki seni bırakıyorum"...

Gökhan'dan....

"Baba yeter artık! Aşkım bir ruh hastası anladın mı? Bir deli, bir psikopat! Kendisine zarar verdiği yetmiyormuş gibi, birde çevresindekilere zarar vermeye başladı! Nişanı bozuyorum!Daha fazla çevreme rezil olmak istemiyorum!"

Benim bu kadar bağırıp çağırmama babam tepkisizce sadece bakıyordu.Sonunda sakinliğini bozup konuşmaya başladı.

"Eğer sen bu nişanı bozarsan, kendi masraflarını kendin karşılamak zorunda kalırsın! Kredi kartlarını, altındaki arabayı ve ayriyetten ayrı tutmuş olduğun evi dahi, hiç acımadan alırım senden!Anladın mı şimdi beni?"

Evet ben Gökhan Arslan.Babasının tek oğlu.Playboy bir Gökhan, bir ruh hastası kızla nişanlı yım. Evet babam beni zorladı bu nişana, çünkü asla kabul etmezdim. Birine mahkummuş gibi yaşamayı, hergün yatağımı farklı bir kadın süslerken tek bir kişiyle yetinmek benlik değil . İlişkimin en uzunu üç gündür, oda fazla yetenekli bir hatun demektir.

Aşkım'ı görünce bende kabul etmemekte diretmedim,çünkü baya bi çekiciydi. Hele kedi gibi gözleriyle bana bakınca ayakta erimemek mümkün mü? Çok hoş bir kız deyip kabul ettim.

Onu tavlamak için elimden gelen herşeyi yaptım.Mecbur olduğum için değil aslında , yani tabi oda var ama onunla çok eğlenceli zamanlar geçirebilirdim. Tabi kardeşinin ölümünden sonra delirmeseydi. Fazla güzel bir kızdı. Ama şuan tam bir deli, en son yanına yanaşmak isterken dolabın üstündeki vazoyu kafama fırlatmasıyla odadan kaçmam bir oldu.

"Aydın Bey! Fazla gitme çocuğun üstüne. Bir ortaklıktır tutturdun. Yakma oğlumu, hayatını mahfettin zaten iki sene Aydın Bey dile kolay tam iki sene.Elinden geleni yaptı işte olmadı! Bırak hayatını yaşasın. "

Helal be anneme.Yürü be kim tutar seni kraliçem benim.

"Sevda hanım! Oğlun zaten hayatını yaşıyor. Şuan ne yapıyorsa nişanı atıncada onu yapacak! Değişen birsey yok.Lafımın üstüne laf söylemeyin birdaha."

Ahh..Bu babam varya..Aslında haklı ama milletin dilinden nefret ediyorum. Son sözüde söylediğine göre bu saçmalıga devam etmek zorundaydım. Odadaki sessizliği çalan telefonum bozdu. Arayan tabiki benim hatundu Alevv. ......

-Gökhan Beyimiz sevgililerinin kalbini kırmaya dursun.Aslında ondaki sadece bir hevesti. Aşkım'ın sırf bedenini istiyordu, kalbi hiç umrunda bile değildi. Ondan hevesini aldıktan sonra diğer kızlardan tek bir farkı olacaktı onun gözünde,oda nikahının altında olacagıydı....

Aşkım'dan....

Kaç saattir tavanla bakışıyorum bilmiyorum. Uzandıgım yatağımdan kalkıp seslerin geldiği tarafa yöneldim.Ahh bu Bahçıvan ne yapıyor böyle?Balkon demirlerini tutup aşağıda çimleri yolan adama baktım.Çimlerin bir türlü büyümesine izin vermiyor. Sanki onların büyümeleri suç gibi. Bıraksın da nasıl istiyorsa öyle büyüsün...

"peki sen kardeşine bu fırsatı verdin mi?"ahh bu beynimdeki ses beni mahfediyor!

"Kes sesini!"Susmasını istiyordum.

"Ne olur sus.Sende benim gibi sus! Hiç konuşma"diye söyleniyordum içten içe. Bu ses kime ait? Neden bana işkence çektiriyor? Aklımdan tam çıktı derken neden aklıma getiriyordu?

"Kardeşinde yaşamak isterdi! Oda büyümek isterdi ama sen ne yaptın? Onu ölüme terk ettin. Aşkım sen bir katils... " demesine izin vermeden kendimi bulunduğum balkondan aşağı attım.

"Ben katil degilim!"

Yüzüme önce bir serinlik vurdu.Sonra bedenimin yere düştüğünde çıkardığı ses!!!

Acıdı mı? Evet Acıdı! Bu acıyla içimdeki sesde sustu.Keşke birdaha hiç konuşmasa! Başıma toplanan kalabalığa baktım.Annem yine ağlıyordu, bu kadının yüzünü hiç güldüremicem.Neyse ki bu son aglayışı olacak.Babam ise etrafa bağırıp çagırıyordu.Gözlerim bulanık görmeye başladı.

Bu durumlarda beş saniye sayardım.Bilincim kapanırdı ama üç dedim ve....Dünyayla bağlantım koptu.Yabancı olmadığım bir aleme daldım.Karanlıkdı ama biraz daha farklı sanki bu !!!! Üşüyordum burada.Hemde çok. ....