KALP AĞRISI #wattys2016

9.Bölūm Her insan kendi kaderinin sorumlusudur.

Aşkım'dan...

Ben ona gitme dedim ama niye gitti ki?Kal dedim,git demedim.Acaba őnce git dediģim için mi gelmedi.?Ya off deliricem niye gelmiyor bu adam!

Uzanmış oldugum yatagımdan dogruldum ve sinirlerimi giderecek birşeyler bulmaya çalıştım.Elimle bana getirilen kahvaltı tepsisine baktım bana burdan malzeme çıkarmı diye,ama yoktu.Aslında ūzerindeki kahvaltılıkları alsak tepsi işimizi görūr.Bugūn Gökhan'ın gelme gūnùydú ve ona muthiş bir karşılama hazırlayacaktım.Belkide onun yūzūnden Aras gelmiyordur?Belki dışarıda birşey yapmıştır çocuga.Herşey beklerim ondan,bu tepsiyi haketti.

Kapının arkasına geçicegim sıra,biranda aynadaki yansımama baktım.Ūzerimde saçlarımın renginde sarı bir rambo atlet,altımda ise koyu yeşil bol bir pijama ve ayaklarımdada ev botlarım vardı,beyaz pamuklu gerçekten rahatlardı.Saçlarım her zamanki gibi açıktı ve biraz daha dùzgūndù.En sonda elimdeki tepsiye gözūm kaydı,tıpkı onun gibi odundu.Kapıya dogru yūrūdūm,merdivende çıkan ayak seslerini duymamla duvara yaslanmam bir oldu.Kapı açıldıgıgında direk kafasına geçire bilmem için duvar olan tarafa geçtim kapı solumda kalıyordu ve benim için gayet rahattı vurmak.Bi dk,bi dk benim kapım mı çalındı.Īyide Gőkhan kapımı çalmaz ki!

Demekki Aras iyi ders vermiş.Kim bilir şimdi nerdedir.

Benden tepki alamayınca kapının kolu iyice indi ve içeri girdi.Girer girmez ensesine vurdum.Sonrada ūstūne atladım.Ama o hemen beni altına aldı,yūzūmū örten saçlarımı eliyle geriye dogru itti.Ama bu..Bu Gökhan degil ki.Arass..Onu gőrūr görmez gözlerimi kapattım.Ama dur bi dakika onun kaşındaki yarada neyin nesi!Gözlerimi açtım ve yūzūnū incelemeye başladım.Elimi istem dışı kaşındaki yaraya götūrdūm.Sanki bir an o yara kalbimde açıldı"şimdi nasılda canı yanmıştır"Elim yūzūndeydi hala parmaklarımda, kaşına elleyip ellememe arasında gidip geliyordu.Kendimde bu cesareti nasıl buldum bilmiyorum ama,parmaklarım şuan kaşındaydı.Sanki ben dokunursam geçer gibi.

Aras kedi gibi avucuma yūzūnū iyice yerleştirip,avucumun içini öptū!Biran da nasıl oldu anlamadım!Şuan kan beynimde duruyordu.Kalbim kafese katılmış gūvercin misali bedenimi terk etmek için çırpınıyordu.Vūcudumun sıcaklıgını hissede biliyordum.Ne yapıyor bu bana böyle?Benim şaşkın ve kızarmış olan yūzūmū inceledi.Gözlerini gőzlerime dikip gūlūmsedi,gözlerinin içinin gūldūgūnū göre biliyordum.

Biran kapı açıldı!Íkimizde kapının hemen önūndeydik ve şuan ki pozisyonumuz hiçte hoş degildi!Başımı hemen içeri giren kişiye çevirdim.Bana öfkeyle bakan soguk gözlerle donup kaldım!Arss halinden gayet memnun gibiydi.Neden hala ūstūmden inmiyor bu çocuk?Omuzlarından tutup ittim ama ne fayda benim ellerim onun omuzlarının ūstūnde,çocuk eli gibi kalıyordu!

"Sana kapı vurma adetini ögretemedik galiba koçum!"sırıtarak konuşmuştu.Halinden hayli memnundu."Sen şimdi görūrsūn bay ukala"dizimi kasıgına geçirmemle ūstūmden yana dūşmesi bir oldu!Bende ūstūmden kalkan agırlıkla hemen toparlanıp ayaklandım.Şimdi yerde sadece o vardı ve bana baya sinirli bakıyordu.Şuan ona dil çıkarmak isterdim ama hiç istifimi bozmadan gőz kırptım.Yaptıgım hateketle gőzleri birden būyūdū,ben bile yaptıgım harekete anlam veremedim!Gökhan yapmış oldugum bu harekete çok sevinmiş olacakki hemen beni koltuk altına alıp saçlarımdan őptū.

Bu ne cesaret yaa!Gelen öpūyor giden öpūyor!Bunlara hadlerini bildirmem lazım.Yere dūşmūş olan tepsiye doģru yūrūdūm ve elime alıp Gökhan'a dogru fırlattım.Īki eliyle kafasını korudu ve tepsi yere dūştū.

"Demekki fazla sevinmemek lazımmış!"Aras sırıtarak cevap vermişti.Zaten ayagımın dibinde olan dizine tekmeyi geçirdim.

"Ahh..."öyle bir inlediki bir an ne yapacagımı şaşırdım!Fazla sert vurmadıgımı dūşūnmūştūm!