KALP AĞRISI #wattys2016

40.BÖLUM

Multimedia - Aras Yılmaz

AŞKIM'DAN...

Kalbim ağzımda atıyordu.Kulaklarım kalbimin hızlanan ritimleri ile çınlıyordu.Gözlerim heyecan ile açılmış sağ ayağım ile ritim tutuyordum.Bu kadar heyecan bana fazlaydı.Hemde çok fazla.

Sonunda kendimi birazda olsa toparlayabildim ve cılız bir ses ile seslendim;

"Girin."

Sonunda sesimi bulduğum için şükretmiştim.Gözlerim kapıdaydı.Ağır bir şekilde açılan kapının arkasından bana kafasını uzatan kişiyi görmem ile gözlerim yuvalarını terk edercesine açıldı!Ve istem dışı döküldü ismi dudaklarımdan;

"G-ökhan!"

Buzdan soğuk mavi gözleri ile bana baktı duygusuzca.Üzerinde şık bir takım bana doğru, kundarısının sesini her adımında duyurarak yürüdü.Ben ise şaşkınca bakıyordum bana doğru yürüyen eski nişanlıma.

Tam karşımda durdu ve beni baştan aşağı süzdü.Üst dudağını içine hapsederken başını olumlu bir anlamda sallayarak etrafımda dönmeye başladı.Ben ise kaşlarımı çatarak karşıma geçmesini bekledim.

"Çook güzel olmuşsun."

Gözlerimi dedikleri ile devirerek konuştum;

"Ne işin var burada?"

Sinirle sorduğum soruya, karşıma geçerek alaylı gülümsemesini suretine takınarak cevap verdi;

"Nikah şahidin ben olurum diye düşündüm."

"Yanlış düşünmüşsün.Çık odamdan derhal!Aras'ın seni burada görmesini istemiyorum."

İşaret parmağım ile kapıyı gösteriyordum.Ama Gökhan'ın beni pek de anladığını düşünmüyordum.Gözlerimi devirerek parmağımı indirdim ve sinirle alnıma götürüp beni yiyecekmiş gibi bakan Gökhan'a baktım;

"En mutlu günümü mahfetmeye hakkın yok.Lütfen Gökhan.Hemen çık odamdan.Yoksa zorla attıracağım seni.Bana zorluk çıkarma.Kırmayalım birbirimizi."

Dediklerim ile gerçek dünya ile buluşan Gökhan sinirle kaşlarını çattı.Onun bu odaya nasıl girdiğini hâlâ merak ediyordum.Babamlar bilse asla müsade etmezlerdi buna.Yada belki babam biliyordur.

Babam kesinlikle bu evliliği onaylamıyordu.Belkide kendisi beni vazgeçiremedigi için birde Gökhan'ın denemesini istiyordu.Onun benim eski nişanlım olduğunu düşünerek onu gördüğüm an etkileneceğimi falan düşünmüş olabilir mi?

Ama etkinlenmek bir yana sadece mide bulantısına neden oluyordu ona bakmak.

"Aşkım ben seni unutamadım.Anla beni."

"Ya bırak git yaa!Ne unutamaması?Geçen gün yanında esmer bir bayan ile magazinlere çıkan babamdı sanki!"

Bağırmam ile bir adım geri çekildi.Şuan üzerimde ki gelinliğin ağırlığı olmasaydı kesinlikle onu yere atar bir güzel pataklardım.Ya hâlâ gözlerimin içine baka baka nasıl yalan söyleye biliyordu?Ya bu ne oscarlık bir performansdır böyle ?Ben böyle oyuncu görmedim.

"Sakın Gökhan bak!Kesinlikle ağlayayım falan deme.Çünkü artık yemiyorlar kardeşim.Dükkan kapandı.Hadi başka kapıya hadi."

Gözleri dolan Gökhan dediklerim ile ayrı bir şok yaşadı ve göz pınarları yollamış olduğu yaşları tekrardan aldı yanına.Ah evet.Kesinlikle böylesi daha iyiydi.

Sıra onu odamdan defetmekteydi.

Gökhan'ın sağ kolunu tutup kapıya doğru sürüklemeye çalıştım.Onun direnmeleri benim gelinliğime basıp yere çakılmama ve onunda üzerimde ki yerini almasına neden oldu!