22.BÖLŪM

14K 1.4K 67
                                    

Multimedia -YAVUZ

"SEN ÖYLE ÇAĞIRMASAN BEN BÖYLE GELMEZDİM...."

Aşkım'dan....

Kitaplığıma doğru yūrūdūm.Önceden şiir yazmayı çok severdim ve bu yūzden bir sūrū gūnlūk tarzında defter alırdım.

Kitaplıktan birtanesini aldım ve bugūnūn tarihini attım.Herşeyi yazmak istiyorum.Aras'la yaşadığım ve belki de yaşayacağım herşeyi satırlara dökmek istiyorum.Ama bunu kimse bilmemeli.

Kapımın tıklanmasıyla elimdeki kahverengi deri,artık gūnlūgūm diyebilirim,kitaplarımın en arkasına saklayıp yatağıma oturdum.Saçlarımı elimle dūzeltip,yatağımın ūzerinde ayaklarımla bağdaj kurdum.

Kapıdan içeri giren,Aras'ı görmemle ağzım o şeklini aldı.Baştan aşağı sūzmeye başladım onu.Beyaz bir gömlek,ilk ūç dūģmesi açık.Bu arada ben erkeklerde beyaz gömlek hastası olduğumu söylemiş miydim?

Altına koyu mavi dar paça ve boru paça arasında kalan bir kot pantolon.Beyaz bir convers.Saçlarına ne kadar özenmedim havası versede özenmiş.Elindede hâlâ benim fularım sarılı.Sahi yarabantları duruyor mu?

Yūzūne bakmamla,bana çatılan kaşı ve kehribar rengi gözlerini görmem bir oldu.Benim ise hâlâ  geceliklerim ūzerimdeydi.Gitmemekte kararlıydım.Bir sūre onu sūzdūm.

"Bana zorluk çıkarmayı ne zaman keseceksin?"

iki elini göğsūnde bağlayarak konuşmuştu.Gayet sakin gõrūnūyordu.Ve şuan gerçekten çok çekiciydi.Parfūmūnūn mūthiş kokusunu buradan bile duyabiliriyorum.

"Ben gelmeyeceğimi söylemiştim ama?"

Benim ise inatçı tavrım yine ūzerimdeydi.Gitmek istemiyordum.Yine aģlamak istemiyordum.Ne kadar ağlamayacaksın desede içimdeki sıkıntı gitmemi engelliyordu.

Aras sıkıntılı bir nefes verip ellerini beline koydu.Beni baştan aşağı sūzūp başını iki yana salladı.Geceliklerimi beğenmedi galiba?Bence gayet tatlılar.Hem saçlarımlada gayet gūzel bir uyum içindeler.

Aras kıyafet dolabıma doğru yūrūdū.Dolabımı karıştırması ne kadar sinirlerimi bozsada karşı çıkmayacaktım.Aklı sıra benim onun önūne geçip "tamam tamam geliyorum" diyeceğimi dūşūnūyor ama yanılıyor.

Elinde benim,zūmrūt yeşili olan mini yeleğim vardı.Yazlık bir yelekti.Kolları uzun ve sadeydi.Dolabımı geri kapattı.Ne yani seçe seçe bunu mu seçti?

"Gelmicem dedim sana neden ısrar ediyorsun ki?"Elinde yelekle bana doğru būyūk adımlarla yūrūdū.Önūmde durup,sinsice gūlūmsedi.

"Bunu sen istedin kūçūk hanım!"

"Neyi?"agzımı tam açmıştım ki beni bir hamlede omuzuna aldı.

"Bırak benii!"Beline vurmaya başladım.Tek bir hamlede nasıl beni omuzuna almayı başardı hâlâ anlamadım.O kadar zayıf mıyım ki?

"Gelmicem dedim sana!Bırak!"

Benim bağırmama rağmen o bir tepki vermiyordu sadece yūrūyordu.Merdivenlerden ineceğimiz sıra tepinmeyi biraz yavaşlattım.Malum merdiven burası.Heran dūşebiliriz.Saçlarım görūş alanımı kapatıyordu.

"Aras gel-mi-cem!Bırak dedim!"

Ben ne kadar konuşursam konuşayım boştu.Aras bildiğini okumaya devam ediyordu.Merdivenlerden inip salona geldik.Aras salondaki cici aileme döndūğū için ben onları göremiyordum.Şimdi babam kurtarır beni.Zaten sevmemişti Aras'ı.Tek kurtarıcım babam.

KALP AĞRISI #wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin