KALP AĞRISI #wattys2016

30.BÖLÜM

Multimedia - Aşkım & Aras

"Ama yinede sorsalar gelsin mi?diye..
Yanacağımı bile bile gelsin derim.."

AŞKIM'DAN...

Karşımda ki manzaraya şok olmuş gözlerle bakmaya devam ediyordum.Bir çok kavgaya şahit olmuştum ama böylesine hiç olmamıştım.

"Be-Benim Aras'ı durdurmam lazım!"

Tam koşmaya hazırlanmıştım ki,Melis kolumdan tutup beni geri çekti.

"Dur!Deli misin sen?Görmüyor musun?Artık çok geç!Bu kavgadan dönemezler!Karşı grup bunu korkaklık olarak algılar!"

Melis'in dedikleriyle durdum.Haklıydı.Az sonra başlayacak kavgayı kimse durduramaz dı.Ben bile!

"Hadi gel,kızların yanına gidelim!"Melis kolumdan tutarak,maç izler gibi banka oturup arkadaşlarına bakan Seda ve Acem'in yanına götürdü beni.

Aras'lar kavga yeri olarak,eski bir basketboll sahası seçmişler.Biz örülmüş tellerin ardından görebiliyorduk onları.Sanki burası bir basket sahası değilde dövüş alanı gibiydi.Dört bir yanı kafes gibi örülüydü.Bir kapı dışında.

İki grup karşı karşıya geçmiş,birbirlerine ölümcül bakışlar atıyorlar dı.İyide Aras nerede?

"Bunun ne işi var burada? " Banka oturmamızla,Acem iğneleyici sorularını sormaya başlamıştı.Melis'in konuşmasına izin vermeden;

"Sevgilimi izlemeye geldim!Bundan daha doğal ne olabilir Acem?"dedim.Kaşlarımı havaya kaldırıp sormuştum sorumu.Acem'in cevap vermemesinden,bir sıfır önde olduğumu anladım.

İki elimi göğsümde bağlayıp arkama yaslandım.Şuan gerçekten çok stresliydim. Patlamaya hazır bomba gibi hissediyordum kendimi.

"Dizini oynatıp durmasana!Hadi sakin ol biraz."Melis eliyle,sallayıp durduğum dizimi tuttu.Beni ne kadar sakinleştirmeye çalışsada sakin olamıyordum.

"Aras nerede?Acaba birşey mi oldu?"Etrafıma bakınıp duruyordum.

Güney,Selim,Kuzey ve Yavuz sahadaydı.Karşı grup da dört kişiydi.Her biri karşısına bir kişi alıp gözüne kestirmişti.Yavuz ölümcül bakışlarını rakibinden çekip bana baktı.

Gözleri şaşkınlıktan açılmıştı.İyide bu kadar şaşırması tuhaf değil mi?Hem bu niye bana öyle bakıyor.El sallasam mı acaba?

Tam elimi hafif kaldırmıştım ki,saçlarımın arasından enseme çarpan sıcak nefesle,bankın üzerinde bir heykel misali donup kaldım!

"Hayır!"

Evet.Vücudumdaki kan akışını durduran ses Aras'a aitti.Tüm cesareti mi toplayıp kafamı ona doğru çevirdim.

Yüzlerimizin arasında tahmini 2 cm vardı!Ona bu mesafeden bakmak ne kadar,yanaklarımın yanmasına neden olsada,değerdi.O müthiş gözlerini burdan bakmak gerçekten büyüleyiciydi.Oda benim ona baktığım gibi bakıyordu kızaran gözlerime.Belki geçmiştir kızarıklığı?

"Nerden anladın?Ona el sallamak istediğimi?"Biriyle kesinlikle bu mesafeden konuşamayan ben,nereden buluyor dum bu cesareti hâlâ anlamıyorum!

Sormuş olduğum soruyla Aras'ın yüzünde hafif bir gūlūmseme oluştu.

"Unuttun galiba?"

"Neyi?"Kaşlarımı kaldırarak söylemiştim.Kızların ne ara yanımdan gittiklerini hâlâ anlamamıştım?

"Senin kalbinde olduğumu!"Aras kalbimin üzerindeki elini kaldırıp,rüzgardan dolayı yüzümü talan eden saçlarımı geriye doğru itti.Herhalde onunda yüzünü talan etmesinden rahatsız olmuştu.Aras'ın cevap bekleyen gözlerine diktim gözlerimi;