KALP AĞRISI #wattys2016

35.BÖLÜM

Multimedia - Aşkım

"Yalnız bende değil yalnızlık hali...
Deniz de karanlık gökyüzü de...
Bir Acayip kuşların hali..."

AŞKIM'DAN...

Gözlerimi hastahane penceresinden odama sızan güneş le açtım.Saat sabahın 6'sıydı.Yüzümü buruşturarak kalktım yataktan.

Annemin getirdiği kıyafetlerden geyikli kazağımı ve bacaklarımı saran bordo pantolonumu aldım.Banyoya girmek için hareket etmiştim ki,bir eli çenesinde cam kenarında gözleri kapalı bir şekilde uyukluyan Selen'i gördüm.Ne kadar da bitkin görünüyordu.

Yavuz onun sayesinde uyanmıştı.Yavuz'un uyandığı haberini yoğun bakım ünitesinin koridorunda beklerken,içeriden çıkan Selen den almıştık.Ben Selen'e sarılmak için hamle yapmışken,Aras kolumdan tutup beni kendine çekti.

Arkadaşlarının,kardeşinin,doktorların ve hemşirelerinin önünde deli gibi öpmeye başladı beni.Ben ise şok olmuş gòzlerimi gözlerine dikmiştim.Karşılık veremeyecek kadar kızarmıştım.Bana sarıldığı an ise kulağıma'senin sayende'diye fısıldadı.Oysa ki kardeşinin sayesinde uyanmıştı Yavuz.

Aklımda ki düşüncelerle yüzümde aptal bir tebessüm oluştu.Aras'ın beni sevdiğini görmek,Dünyalara sahip olmaktan daha değerliydi.

"Selenn..Uyan bitanem."Selen'i omuzundan hafifçe sarsdım.Hava soğumuştu.Kış ayına girmiştik.Aras ile geçirdiğim bir sonbaharım olmuştu.

"Hıı.Ne oldu?"Selen kaşlarını çatmış mırıldanıyor du.

"Yatağına geç canım benim.Her yerin tutuldu burada."Selen ayağa kalkıp paytak paytak yürümeye başladı.Uyku sersemi olduğu belliydi.Yatağa uzandığın da,birşeyler mırıldanıyor du.

"Yavuz i-yimi."Gözleri kapalı konuşuyordu.Pikeyi üzerine çekip kulağına doğru eğildim;

"Merak etme,gayet iyi.Abin başında bekliyor."

Ben ne kadar Selen başında dursun dediysem de dinletememiştim Aras'a.İnadı tuttu ve ben beklicem dedi.Tek korkum Yavuz tekrar uyandığında ona ağır cümleler kullanması.Aras'dan herşey beklenir di.

"Ö-Ömer.Gitme dedi.Ö-mer..."Sonunda uykuya daldı.Ağzından dökülen kelimeler yüreğimde bir sızıya yol açtı.Bende Ömer'ime gitme demiştim.Ama gitmişti.Bu Ömer'ler hep gidiyor anlaşılan.

Derin bir nefes alıp,gözlerimde biriken yaşların akmasına izin vermeden sildim.Artık giyinsem iyi olurdu.Uyandığında Ömer'in kim olduğunu soracaktım.Tabi aklıma gelir ise.

~~~~~~

Saçlarımıda topladıktan sonra odadan çıktım.Yavuz'u normal odaya almışlardı.Tam kapıya vuracakken içeriden gelen Aras'ın sesiyle durdum.Bir telefon görüşmesi yapıyordu.Sesi bu kadar net geldiğine göre kapının hemen arkasında yapıyordu konuşmasını.

"Ben çocuk değilim baba!Bana ne yapacağımı söyleme!"

Aras'ın bu kadar öfkelenmesi beni korkutmuştu.Dişlerinin arasından sinirle çıkan sesini bastırmaya çalışıyordu.Anlaşılan Yavuz'un uyanmasını istemiyordu.

"Eğer tek bir kelime daha edersen çeker vururum o adamı!Leşini de köpeklere yediririm!"

Açılan kapıyla elim havada asılı kaldı.Şuan Aras'ın kehribar rengi gözlerinden öfke akıyordu.Sinirden gözünün altında bulunan ince damarı şişmişti.Beni görmesiyle mümkünmüş gibi biraz daha çatıldı kaşları.Kulağına götūrmūş olduğu telefonu sakince indirip kapattı.