The Light Before Dawn (BxB)

Chapter 9

"Gumising ka na, nananaginip ka pa ata." Pagdedepensa ko sa sarili ko saka tumayo. Tawa lang naman ang itinugon nito.


Ginawa ko ang usual na routine ko tuwing umaga. Nagstretching ako at saka naligo. Hindi ako nagbbrief sa bahay kaya boxer at oversized t shirt lang ang suot ko. Lumabas ako at nakitang bumalik pa sa pagtulog si Lucas. Naupo ako sa sofa na nasa paanan ng aking kama. Manonood ako ng pelikula na nasa listahan ko habang naghinhintay sa kaniya na magising para makapag-agahan na kami sa baba at masimulan na rin ang mga gawain.

Masyado akong naaliw sa pinanonood ko kaya hindi ko namalayan na nasa tabi ko na pala ito na may dala pang unan. Umupo ito sa kabilang dulo ng sofa.

We stayed like for minutes until he slowly moved a bit towards me. He rested his head on my shoulder and I didn't refuse.

"Is it okay?"

I nod.

Then his hand went to my head, slowly placing it above mine without blocking the television. Once again, I didn't refuse. His presence is so comforting. I feel at peace; I feel free by his presence or just by being alone with him. Sinamahan pa ng ulan at ng pinanonood namin. I can stay like this forever as long as I'm it's him that I'm with.

Patuloy lang kami sa panononood pero puwesto namin ay hindi nagbabago. Minsan ay nag aadjust kami dahil nakakangawit pero binabalik pa rin naman naming dalawa.

Natapos na ang aming pinanonood pero ang tanging nagbago lang ay ako naman ang nakasandal sa kaniya habang siya ay nilalaro ang aking buhok o kung minsan ay minamasahe ang aking ulo.

'Yung ulo sa taas.

"That's one of my favorites, 'Ius." Mahina niyang sabi sa akin.

"Talaga?" Hindi ako niniwala dahil romance ang nasa palabas.

"Yeah, it always reminds me how to live." Pagsagot niya sa akin. "The world gave them so many chances kahit na isang beses sa isang taon lang sila magkita o mag-usap, but they realized it both when it's too late. I mean they had their moment, but I don't know if that's enough."

"Yeah, living with regret is painful you know. What could've happen if both of them expresses everything from the beginning?" Tanong ko sa kaniya.

"Kung may naglakas loob lang kahit isa simula ay malamang hindi na ginawa na ang pelikula. Do you want that? I don't want that." Saka siya mahinang tumawa. "I think it's better that way. Maybe that's what really supposed to happen."

Nautahan ako sa sinabi niya dahil tama iyon, siguro iyon naman talaga ang dapat na mangyari.

"And yes, living with regrets is so painful. It's like holding on to something without actually wanting to hold on to that. All you need to do is learn to live with that." He added and I couldn't agree more to it.

"Yeah, maybe you missed your chance or God has something better in store for you." Saka ako umalis sa pagkakasandal sa balikat niya. Tumingin ako sa mga mata niya at ganon din ang ginawa niya.

"I like the latter one, baka iyon talaga ang dapat."

"I will choose to miss my chance dahil iyon ang dapat.


Right after our longest conversation, pinaligo ko na siya para makapag agahan na kami nang sa gayon ay makapag-simula na sa aming gagawin.

Tumambay lang ako sa aking kama at nagtingin ng bago sa aking mga social media accounts.

"Benj, are you there?" Malakas na sigaw nito galing sa banyo. Hindi ko siya tinugunan, manigas siya dyan. Yung akin nga kanina pa matigas tinawag ko ba siya?

"Can you please hand me the towel? I forgot, sorry." Muling sigaw nito na hindi ko pa rin tinugunan. Nagselfie lang ako dahil maganda ang suot ko ngayong araw, maulan pa sa labas kaya magandang idagdag ito sa ipost ko sa aking Instagram.

Bigla siyang lumitaw sa harapan ko. Gulat ang aking mukha dahil parang wala lang sa kaniya ito. Kung tutuusin ay ayos lang naman dahil parehas kaming lalaki at nakatakip naman ang kaniyang dalawang kamay sa kaniyang harapan

He is stop walking after he saw me. Water dripping from his body shows that he's just came out of the bath. Ang ganda ng katawan niya. He's body is lean, halatang batak sa gym. Maayos na nakaporma na parang para talaga sa kaniya ginawa ito. Napansin ko rin ang kulay, hindi siya ganon kaputi at hindi rin siya ganon kaitim katamtaman lang which made him look like really a man. I admit it, pagdating sa katawan ay talo talaga ako, this man is almost perfect, tang ina.

"Nandiyan ka naman pala, hindi ka sumagot. Ang lamig lamig oh." Sabay irap nito sa akin na parang walang pakialam kung makita ko ang buo niyang katawan. "Ah, may pinaplano ka na naman ba ha? I assure that you can call me anytime, Benj. You know, we can actually do it now if you want to, but your consent is always important." Sabay kindat sa akin.

"Kapal ng balat mo, gago! Gumising ka, ayaw nga kitang hawakan tapos makikipagsex pa ako sa'yo? Get lost!" Sabay irap ko dito at tinuloy ang aking pagkuha ng litrato.

"Your dick can't lie, Benj. Kanina pa nakaturo sa akin" Sabay tawan nitong malakas habang sinusubukang buksan ang kaniyang bag gamit ang isang kamay.

Dahil nakaluhod ako sa kama ay halatang halata na nakatayo ito. Akala ko ay sagad na 'yung kanina hindi pa pala.

"Hindi ikaw ang dahilan ng pagtayo nito, tumigil ka dyan. Pati para namang hindi ka nag-eenjoy dito" Pagbalik ko ng asar dito. Umayos na ako nang higa, binitawan ko ang aking telepono.

"Yeah, but I will appreciate it even more kung gagayahin mo ang itsura ko." Sabay tawa.

Talagang pinipikon ako nito kaya hinampas ko ito ng unan dahilan para hindi siya agarang matapos sa pagkuha ng kaniyang towel sa bag. Hindi naman siya makaganti dahil nakatakip pa rin ang isang kamay niya sa kaniyang harapan.

"Benjamin, stop! 'Wag mong hintayin na mainis ako!" Pagbabanta nito

Ngunit hindi pa rin ako tumitigil hanggang sa sumugod na ito sa sa akin at pumatong sa aking hita. Inilagay niya ang dalawang kamay ko sa aking ulunan. Magkaharap ang aming mukha habang may tumutulong tubig mula sa kaniyang buhok patungo rito.

I'm not moving, I don't even know if I'm breathing. Ang tanging lamig na nararamdaman ko ay nawala, kahit pa nakabukas ang aircon ay init ang namumutawi rito.

"I told you." Nakangiti nitong sabi sa akin.

Dahan dahan niyang tinaggal ang pagkakahawak sa aking kamay. Tahimik pa rin ako na nakatingin sa kaniya. Naghihintay sa mga susunod na mangyayari.

He leaned back. He put both of his hand straight at his side to catch his breath. Now, I saw what was at the back of his hand and it's massive. I can tell exactly because I think we almost have the same size, naisip ko na kaya pala naduduwal ang mga dati kong katalik dahil masyado itong malaki.

Nakatingala siya at sinusubukang magpahinga. Nakabuka ang kaniyang bibig at ganon din ako, hindi dahil sa pagod ngunit dahil sa halos sabay na pagtayo ng aming ari. Lumabas na ang akin mula sa aking suot ko at tuluyan nang nagkadikit ang aming mga tigas naming mga hinaharap.