The Light Before Dawn (BxB)

Chapter 22

Weeks had passed. Now, we are heading to the classroom as we start the second semester of our second year. Sinalubong agad kami ng lima at binati. After the twin's birthday we spent almost our weeks beeing together. We went to different bars, malls, and restaurants, and out of town. It was fun, spending my time with them, specially with Benjamin. 

So far, our relationship was the best that it can be for the both us. I'm not expecting anything lalo pa na bago lang kami parehas sa ganito. We're still trying to figure out a lot of things, specially ang pagsabi namin sa lima kung sino at ano ba talaga kaming dalawa. It's not that it's our obligation to tell them, but they all deserve to know the truth.

"Punta na kami, kita nalang sa lunch!" Kayden said as we bid good bye to them.

Ngayon ay nandito na kami sa aming classroom, as usual ay nasa pinakalikod kaming apat na umupo. Katabi ko si Benjamin sa aking kanan, saka si Sam at dulo si Dylan

I felt Benjamin's head into my shoulder as we wait into our instructor.

"I thought I'm the sleepy one." Saka ako mahinang tumawa.

"Nakatingin si Chelsea, binabukaran lang kita." Bulong nito sa'kin which made my heart flattered.

"Para namang papayag akong maagaw ng kung sino." Saka ako mahinang tumawa at isinandal na rin ang aking ulo sa kaniya.

Nagising nalang ako nang may humawak sa aking pagkalalaki. "Nandyan na si Sir." Sabay tawa nito. Sinamaan ko siya ng tingin dahil binuhay niya 'yung alaga ko nang wala sa oras, humanda ka mamaya!

"Sir, si Lucas na raw po ang unang magpapakilala." Turo ni Benjamin sa akin na ikinatawa nilang tatlo.

"You're torturing me!" Mariin kong sabi rito. 

Tumayo ako mula sa aking upuan pero ang gusto pa pala ng aming instructor ay sa harap magpakilala dahil na rin sa may mga bago kaming kaklase.

Habang nagpapakilala ako ay halos matae na sa pagtawa 'yung isa. Kung alam lang niya kung gaano ako hirap takpan ng dalawang kamay ang akin harapan dahil sa kulang ang mga ito.

Natapos na ang halos lahat hanggang sa matira nalang ay ang tatlo. Hindi pa rin ito tumitigil sa paghawak, minsan ay tinatagalan niya pa kung walang nakatingin. Hinahayaan ko nalang dahil sa may naiisip akong gawin. Bago pa makaupo 'yung isa bago si Benjamim ay binulungan ko ito.

"Can I suck you later?" Saka ito kinindatan at kinagatan ng labi. I got you there, my Benjamin. I know you know that we haven't try anything, but I hope that this will also make the little you alive.

Kita ko sa mukha niyang gulat at galit. Just like the usual him, sinamaan niya ako nang tingin at inirapan. You started this, remember? Nakatayo na siya at dadaanan na siya sa harapan ko nang bigla ko siyang hilahin papaupo sa akin.

"You like that?" Saka ako mahinang tumawa. Tinapakan niya 'yung paa ko saka umalis at pumunta sa harapan.

The day went well, I am the one who's driving dahil sa condo ko natulog si Benjamin kagabi. Susunduin namin ngayon si Charles at kakain sa isang coffee shop sa malapit.

"Sa condo ka ba ulit matutulog?" Tanong ko sa kaniya.

"Why are you asking me that? Natural oo, I'm looking forward on what you said earlier! Kung pwede lang ay nagcut na tayong dalawa."

"What do you mean?" Kunwari ay nagtataka ko na tanong.

"Nothing." Saka ito napabuntong hininga. "Basta bukas ako uuwi."

I looked at him. I felt that he's somehow disappointed on what I've asked him.

"I'm sorry, napaasa kita. It's just a joke, but if you want to, I'll do it." Saka ko hininto ang sasakyan nang nasa tapat na kami ng school ni Charles.