Oy ve yorum en güzel desteğinizdir benim için
İyi okumalar dilerim 🥳😈
Bu bölümde Mihriban ile alazıda kattım
Özleştik ne yapalım 🐾
~~
Genç kadın şalını savruran, siyah saçlarınıda yıpratarak uçuşturan rüzgarı umursamadan konağın kapısından çıktı.
Hareketleri kendinden emin ama öfkeli adımlardı.
Onu böyle öfkelendiren şey ise duyduklarıydı.
Nasıl olur?
Kendi kendine tekrar ve takrar söylendi.
Böyle bir şey söz konusu olmazdı
içinden geçirdiği sözcükler ile az önce duydukları beynine üşümüş daha çok öfkelenmişti.
Adımları daha çok hızlanırken konaklarına çokta uzak olmayan çiftliğe yetişti.
Gözüne kestirdiği ile ise adımları durdu.
derin bir soluk aldı.
Hiç sırası değil kalbim, ona öfkeli olmam gerekirken bu kadar hızlı atman hiç adil değil...
Güzel kadın içinden geçirdiği yeni söcükler ile aldığı soluğu sertce verdi.
Geriye düşen şalını düzenleyerek bütün öfkesine rağmen aşık olduğu adama saniyelik hayranlık ile baktı.
Bakmamakta elde değildi zaten.
Bindiği siyah atta yılardır alışkanlık haline getirdiği hakimyeti hiç bozmadan bütün asilliği ile atını şaha kaldıran adam insanın içine hem bir hayranlık hemde korku salıyordu.
Onları tam yan pozisyondan gören güzel kadın burada biraz daha kalırsa bütün öfkesinin geçeçeğinin farkındalığı ile adımlarını daha çok hızlandırdı.
Çokta uzun sürmeyen bir mesafeden sonra istediği yere ulaşmış simdi ise adamın onu göreceği zamanı sabırla bekliyordu.
Genç kadına büyük bir hesap vermesi gerekiyordu.
O anlarda atının hızını hiç azaltmadan çiftlik kapısına doğru ilerleyen genç ağa kapının hemen önünde onu delici bakışları ile izleyen kadını fark etti.
Sabahtan beri beynine kanser gibi yayılan düşünceler yüzünden burada üç saate yakındır atının üzerinde delice koşturuyordu.
Ama karşısındaki yaklaştıkca daha çok gün yüzüne çıkan sevdiği kadının öfkesi ile yüz yüze kalmak sabahki olanları tekrar beyine üşüştürdü.
Ve bütün öfkesini çıkarmak ister gibi üç saate yakındır atın üstünde bulunuşundan tutulan boynunu iki yana sertce yatırarak kütürdetti.
Elleri durulurken atıda yavaşladı. Sevdiği kadının sürmeli gözlerinin içindeki koyu hareler bütün öfkesi ile onu hedef almıştı.
Bari sen böyle bakma be güzelim...
İçinden geçirdiği sözcüklerden sonra atı artık yavaş adımlar ile tam sevdiğinin önünde durmuştu.
Gözlerin içindeki duygular birbirine bulanırken genç ağa bütün asilliği ile tek hamlede atından indi.
İşte şimdi aralarında üç adımlık bir mesafe varken karşı karşıyaydılar.
"Mihriban..."
Kadın sevdiği adamdan işittiği ismi ile daha çok öfkelendi.
Sesindeki her harfte bir acı, pişmanlık, üzüntü ve keder vardı.
Bu ise kadının öfkesine öfke katıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK-I HİCRAN "TÖRE SERİSİ"
General Fictionİsmim, kaderim Ben Hicran.. Ayrılığın en güzel gerçeğiyim... ~ Ayrılık beni hapsine alırken bu kez bu kadar canımı acıtacağını bilemedim. Ben yapamam Korkuyorum! Daha kendimi babamın öfkeli bakışlarından koruyamazken, o heybetli adamdan çok korkuyo...
