Genç ağa bir süre duyduklarını hazmetmeye çalıştı.
Biliyordu,sevdiği biri olduğunu biliyordu.
Ama o kişinin aybuke olduğunu bilmiyordu işte.
Kız kardeşi,can tanesi.
En yakın dostu kız kardeşini seviyordu.
Bedenini bir anda bütün hisler istila etti.
Öfke,ihanet,haksızlık..
Mantığı o an sanki mardin ağasını terk etti.
On beş yıllık dostu neler söylüyordu böyle?
Kendisi daha olayın ciddiyetini kavrayamadan Alkan söylediği sözlerin cesareti ile konuşmasını hiç kesmeden devam etti.
Artık ne olursa olsundu!
"Dört yıl önce üniversite tatilinde size geldiğimizde gördüm onu.
O gün bu gündür sevdim ama asla sana ihanet etmedim.
Ondan hep kaçtım. Sende biliyorsun size gelmezdim,onun bulunduğu ortamlarda hiç bulunmadım."
Derin bir soluk aldı.
Karşısındaki donuk gözler cesaretini kırıyordu.
Sövsede,saysada bir tepki bekliyordu.
"Aybuke bilmiyor,ben bile yıllarca kabullenemeden kendimden kaçtım ama olmuyor be yağız... yapamıyorum "
Yağız bir noktaya takılmış, orada kalmıştı.
Yavaşça yerinden doğruldu.
Sözcükler beynini istila edip,dönüp dursada zeki adamdı.
Hareketleri ise hızlı!
Alkan daha yerinden doğrulamadan yüzüne sert bir yumruk çaktı.
Alkan'ın sadistce sağ üst dudağı havalandı.
Yediği sert yumruk ile sekteye uğramış yüzü yana düşmüştü.
Kafasını tekrar kaldırdığında yağız işaret parmağını tehtitvari bir şekilde salladı.
"Bu yumruk şerefsizin önde gideni olduğun için!"
O an daha Alkan sözlerini kavrayamadan tekrar sert yumruğu yüzüne çarptı.
"Bu yumruk acı çekmene rağmen bana hiç bir şey söylemediğin için "
Öfke bedenini istila etmiş damarlarında kan misali geziniyordu yağızın.
"Ne söyleyecektim lan, ne ? Daha ben bile yeni kabullenmişken sana nasıl söyleyecektim."
Yağız hırsla yüzünü sıvaçlamıştı.
Aklı almıyordu.
"Yıllarca bu yüzdenmi gittin?En tehlikeli anlaşmalara beni zorla ikna edip bu yüzdenmi gittin?"
"Ne yapsaydım. Yedirmedim! kardeşim dediğim adamın kız kardeşini sevmeyi kendime yediremedim"
"Böylemi cezalandırdın kendini ? Bumuydu lan çözüm? Bak köpek gibi geri döndün !"
Alkan sonunda duyduğu sözcükler ile güldü.
İt gibi gerisin geri dönmüştü.
Yağız algılarını kontrol edemezken karşısındaki adam biraz daha karşısında kalırsa kendini dizginleyemeyeceğinin bilinci ile bedenini Alkana ters çevirip bağırdı.
"Siktir git bir süre gözüm görmesin seni ! Uçak işinide iptal et !"
Alkan o an bir şey söyleyemeden sessizce odayı terk etmek zorunda kaldı.
~~
Yüzümdeki sıcak bir soluk tenimin yalayıp gittiğini hissederken,bedenim büzüşmüş halinden kurtulup havalandı.
Küçük küçük sözcükler anımsıyor,ama anlayamıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK-I HİCRAN "TÖRE SERİSİ"
Fiksi Umumİsmim, kaderim Ben Hicran.. Ayrılığın en güzel gerçeğiyim... ~ Ayrılık beni hapsine alırken bu kez bu kadar canımı acıtacağını bilemedim. Ben yapamam Korkuyorum! Daha kendimi babamın öfkeli bakışlarından koruyamazken, o heybetli adamdan çok korkuyo...
