AŞK-I HİCRAN "TÖRE SERİSİ"

~28.Bölüm~

İyi okumalar dilerim...☘

~~~

Bileğime sarılan eller ile gözlerimi hafif araladım,gelmişmiydik?

Yeni Uykudan uyandığım için tam açamadığım gözlerim mahurluk içinde Kocamın kurak harelerine tutundu.

"Geldikmi?"

"Geldik güzelim,geldik "

Bu benim için milat gibi bir günde Kocamın sayesinde çok güzel saatler geçirmiştim.
Yağıza aşıktım...
Başkalarının yanındaki duvarlarını asla bana yansıtmıyor,içindeki güzellikleri gizliden yansıtıyordu.

Hele bu gece; bütün duvalarını bir köşeye kaldırmış içindeki çocuk ruhu ile tanışmıştım.

İlk defa yanımda dakikalarca kahkaha atmış ve bu sadece bir seferliğe mahsus değildi...
Benim evlenmeden öncede yerine göre çocuk gibi bir kişiliğim olduğu için bu gece yeri gelmiş şarkısız dans etmiş yağızıda zorla yanımda sürüklemiştim.

Zaten o anlardaki kahkahaları ömre bedel bir değerdi benim için.

Dolu dolu geçirdiğimiz son saatlerde ise biraz hamilelikten ,birazda yorulmuşluk  ile yolda gelirken uyuya kalmış olmalıydım.

Kırpıştırdığım kirpiklerim ortama alışmış olamalı ki kırpışmaz oldu,gözlerim ise daha net görüyordu.
"Uyuyamı kalmışım?"

Nasıl bir bakışım vardı bilmiyorum ama  yağızın sağ üst dudağı havalandı.

Kapının arasındaki bedenini bana biraz daha yaklaştırarak yüzünü yüzüme eğip burnumun ucundan öptü.

"Uykucu seni,daha arabaya bineli yarım saat olmadan uyuya kaldın "

Ne yapayım gözlerim benden izinsiz kapanırsa? kafamı rahat koltuğa biraz daha yaslayıp omuz silktim.
Bu hareketim onun güzel dudaklarını biraz daha gererken kafasını iki yana salladı.
Hoşuna gitmişti.

Benimde hoşuma gitmişti bu durum.

Ama uykumda vardı,yağızın etkisi altında kalmamak adına gözlerimi kapatıp bileğimdeki ellerini umursamadan biraz daha kıvrıldım koltuğa.

Saniyeler sonra ise bedenimin havalanışı ile ürperdim.

Yaslı olduğum beden beni hiç zorlanmıyormuş gibi taşırken aklıma gelen düşünceler ile anlamsızca huzursuzlandım.

Karnım büyüdüğü zaman beni böyle kolaylıkla taşıyamazdı.
Gözlerim düşüncelerim ile aralanırken bir yandanda mantığım basbas bağırıyordu.

Sürekli seni kucağında taşıyor gibi düşünme!

Haklıydı ama yinede yeri gelecek belki taşıyacaktı.
Bilmiyorum şuan hislerim kormonlarım ile devredeydi galiba

"Karnım büyüdüğü zaman taşıyamazsın beni böyle "

Sözlerim Biraz soru niyetindeydi,cevabı ise delicesine merak ettiğim bir şeydi.
Güzel kaşları bir an sözlerimi anlamayarak çatıldı.
Konağın kapısından girince ise gözleri bana döndü.

"Ne demek bu ?"

"Çok ağır olurum taşıyamazsın beni "

Sözlerim ile Alayvari bir şekilde güldü.
"Kaçışın yok ! Her an bu kollarım arasında olacaksın. Şu halinle kollarımın arasında varla yok arasındasın ,karnın büyüdüğü zaman biraz olsun  tam ele gelirsin işte "

Saçlarımın arasını öperek hiç durdurmadığı adımları eşliğinde avludan konağın içerisine girdik.kurumlardan başka kimsecikler yoktu koca konakta.