İsmim, kaderim
Ben Hicran..
Ayrılığın en güzel gerçeğiyim...
~
Ayrılık beni hapsine alırken bu kez bu kadar canımı acıtacağını bilemedim.
Ben yapamam
Korkuyorum!
Daha kendimi babamın öfkeli bakışlarından koruyamazken, o heybetli adamdan çok korkuyo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~
Yüzüme inen sıcak solukların hissiyatını anlayacak kadar bilincim açılırken,gözlerimi aralama ihtiyacı duymamıştım.
Oydu. Kocam.
Kokusunu bu yeni taşıdığımız odada Bile en derinden soluyordum.
Bu birazda bedeninin bedenime çok yakın oluşundan kaynaklıydı.
Kaç saattir uyuyordum?
En son aybuke vardı yanımda. Yağız ne zaman gelmişti?
Gözlerimi istek ile araladım.
Gün batmaya gelmiş ama tam kararmamıştı. Gözlerim bu ortama çabucak alışırken, yüzümü dikkat ile izleyen kocama çevirdiğim. gözlerim huzurlu bir adamın en güzel hali ile karşılaştı.
"Ne zaman geldin?"
Uyumaktan çatallaşmış sesim ile sorduğum soru karşısında huzurun asılı kaldığı gözleri saniyelik kapandı.
Göz kapaklarına yenilmeyen kurak gözler kazandığı bu davada saniyeler içerisinde tekrar mavi harelerime tutundu.
"Seni doyasıya izleyecek kadar uzun süredir "
Bu sözleri kalbimin kasılmasına olanak sağlarken, mantığım kendini idare edecek kadar yerinde olduğu için sevindim.
"Geç geleceğim demiştin."
"Çokta geç gelmeyecekmişim demekki "
"En son aybuke buradaydı?"
Sorum karşısında bakışları anlık benden kaçarken,sorum yanıtsız kalmış sol eli eteğimin açıkta bıraktığı sağ bacağıma gitmişti.
Elini çıplak tenime yaslayıp, eteği biraz daha yukarıya getirerek baldırıma sardı. Eteğim pileli bir model olduğu için daha rahat hareketler yapmasını sağlıyordu.
Baldırıma yaslanan eli bulunduğu yere baskı uygulayarak bacağımı bacaklarının üzerine yasladı.
"Geldiğimde çıktı odadan "
Eli bulunduğu yerde karıncaların istilasına ugratıyor ardından geriye uyuşukluk kalıyordu. Diyer eli yatak ile bedenim arasına sızıp bir anda bedenimi bedeninin üstüne çekti.
Hareketleri ya çok hızlı gelişiyordu,yada yeni uykudan uyanmış bedenim hareketleri algılayamıyordu. Çünkü büyük bir afallama yaşıyordum.
Bu anlık hareklerim midemde etki yaratırken bu durumu umursamamaya çalıştım.
Ellerimi anın refleksi ile göğsüne yaslayaraktan bedenimi hafif geriye çekmeye çalıştım.
