O gece bir sır düştü okyanusa, sır çarptı kayalıklara, kayalık ezdi büsbütün her şeyi ve sonra her şey esrarengiz bir şekilde başladı.
O gece zihninden tüm benliği bir kalemle silip atıldı, ne geçmişine dair ne de kendisine dair hiçbir şey hatırlamı...
Selam... Biraz ürkerek kendimi açıklayacağım. Biliyorsunuz ki Instagram hesabımı dondurup derin bir sessizliğe gömüldüm, hesabımı dondurmadan önce durgundum bunun herkes farkındaydı ama belli etmemeye çalışıyordum. Özel hayatımda aşamayacağım büyük şeylerle karşı karşıya geldim, baş etmek sandığımdan daha zor oldu ve kendi hayatımla savaşırken sosyal medyaya zaman ayıramadım, kendini suçlu hissettim aniden hesabımı dondurma kararı aldım. Ağır bir hastalık süreci geçirdim, hiç unutmuyorum sabah ezanında ağlayarak öleceksem şu an öleyim daha fazlasına dayanamıyorum Allah'ım dediğimi hatırlıyorum. Korona'nın mutasyona uğramış halini geçirdim sanırım çünkü PCR testlerim negatif çıkıyordu ama kan değerlerim Covidle uyuşuyordu. Bunu atlattım, toparlandım derken bir ameliyat süreci geçirdim.
Tüm bunlar olurken buradaki bildirimlere bakmaktan kaçındım çünkü size karşı zaten mahcuptum, sorumsuzluk etmiş gibi hissediyordum mesajları da görürsem tamamen çökerim diye bakmadım, bakamadım.
Bir duyuru yayımlayabilirdim ama yapmadım çünkü size bunları anlatmamın bir bahane olarak görülmesinden korktum.
Sırf kişisel hayatımı gözler önüne serip kendimi göstermediğim için benimle aynı isim ve soyadına sahip olan insanlara saygısızca mesajlar atıldı, bunun önüne bir türlü geçemedim, aslında bakarsanız bir nebze de olsa bu yüzden hesabımı dondurdum. İnanın, sizinle hayatımı paylaşmayı çok isterdim ama elimde değil, bu kadarını bilseniz kafi.
Çok konuştum ama şunun altını özellikle çizmek istiyorum. Yemin ederim hiç aklımdan çıkmadınız, acaba beni özlediler mi merak ettiler mi diye düşünüp durdum. Buraya girmeye cesaret ettiğimde gördüğüm mesajlarla ağladım çünkü hiç görmediğim, sesini bile duymadığım insanlar beni çok merak etmişti, özlemişti, bana zarar geldi diye korkmuştu. Bana hissettirdiğiniz onca özel duygu için milyonlarca kez teşekkür ederim. Bir zamanlar sadece avucumun içine sığan bir ailem vardı şimdi o ailem çok çoğaldı avucuma sığdıramıyorum, bunu hep birlikte başardık.
Yazdıklarımı okuyup anladıysanız ne mutlu bana, içim rahat bir şekilde huzurla uyuyabileceğim. Benefşe, Osmanlıca mor menekşe demek size hep böyle hitap ederim biliyorsunuz, ben yokken solmadan büyüdüğünüz içinde ayrıca teşekkür ederim.
Şimdi sizi 200 sayfanın üstünde bir bölümle baş başa bırakıyorum, keyifli okumalar. <3
#Emre Aydın, Hoşça kal. #Karsu, Bırak beni böyle. #Redd, Prensesin uykusuyum. #Dolu Kadehi Ters Tut, Gitme.
Sınır: 10K yorum 1900 vote.
23.BÖLÜM: "Vedası Eksik Tren, Kalbi kırık Gar."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
