O gece bir sır düştü okyanusa, sır çarptı kayalıklara, kayalık ezdi büsbütün her şeyi ve sonra her şey esrarengiz bir şekilde başladı.
O gece zihninden tüm benliği bir kalemle silip atıldı, ne geçmişine dair ne de kendisine dair hiçbir şey hatırlamı...
Selam... Bölümü yalnız okumanızı tavsiye ederim. Keyifli okum-
Sınır: 2K VOTE 9K YORUM.
#Emre Aydın, Son defa. #Sezen Aksu, Elveda. #Ahmet Kaya, Penceresiz kaldım anne. #Selda Bağcan, ağlama anne. #Cem Adrian, beni affet bu gece. #Kazım Koyuncu, işte gidiyorum. #Emre Aydın, Hoşçakal. #Sahabe, Kırlangıç ağlarsa ölür. #Nil Karaibrahimgil, yaş 18. #Sezen Aksu, Küçüğüm. #SYML, Where is my Love (slowed+reverb, ambulance) #Demi Lavato, Stone Cold. #Ahmet Kaya, Beni Bul anne. #Sezen Aksu, Kurşuni renkler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
26.BÖLÜM: "CENNETTEN BİLETİ ALINAN KIRIK BAL."
İnsanın doğup büyüdüğü ardından da öldüğü çok uzun gibi görünen ama aslında çok kısa olan o zaman zarfını tek bir şekilde özetlerdim.
Bir deniz düşünürdüm, masmavi, berrak... Güneşin keskin ışıklarıyla dalgalanıp yıldız gibi parlardı. Ucu bucağı görünmezdi, masallarda betimlenen efsanevi varlıklar gibi kusursuzdu. Sonra bu denizin kıyısında, sıcak kumların üzerine bırakılmış bir bebeği hayal ederdim, deniz ona çok güzeldi. Denizin dalgaları ona ninni gibi gelir, gözleri kapalı tebessüm ederdi. Öğleden sonra güneş battığında o bebek, genç bir çocuk olurdu. Güneş, son ısısını denize bırakırken deniz artık parlamaz akşam rüzgarının etkisiyle oradan oraya savrulurdu. Genç çocuk denize yalnız başına girmeye bir türlü cesaret edemezdi, diz kapaklarına kadar suya girer denizin dalgalarıyla yüzleşmeye korktuğundan geri kıyıya çekilirdi. O çocuk biraz daha büyürdü, artık denizi dalgalarından o kadar da korkmazdı. Akşam tamamen çöktüğünde denizin derinliklerine doğru yürürdü ama soğuktan çok üşürdü, yüzmeye gücü kalmazdı. Genç çocuk kıyıya tekrar döndüğünde kendisini çok yaşlanmış bir adam olarak bulurdu, artık bir gece yarısı korkunç bir denizin hemen kıyısındaydı. Bebekken ona güzel gelip, gençken baş edemediği her acı şimdi karşısındaydı. Gençken yüzleşememişti, hep örtbas edip kaçmıştı, zamanım çok diye geçiştirmişti, ertelemişti, çok üzerinde durmamıştı ve şimdi pişmanlığı dibine kadar yaşıyordu.
