O gece bir sır düştü okyanusa, sır çarptı kayalıklara, kayalık ezdi büsbütün her şeyi ve sonra her şey esrarengiz bir şekilde başladı.
O gece zihninden tüm benliği bir kalemle silip atıldı, ne geçmişine dair ne de kendisine dair hiçbir şey hatırlamı...
MERHABAAAAA! BU BÖLÜM İCİN O KADAR HEYECANLIYIM Kİ ANLATAMAM!
Aylarca Instagram'da Twitter'da bu bölümden bahsedip durdum, en fazla ne olabilir ki deyip çok fazla teori ürettiniz... Belki size komik gelebilir ama bu bölümü yazmak benim en büyük hayallerimden birisiydi çünkü benim için Rivayetler Mahzeni'nin asıl 1. Bölümü budur. Kitabın asıl kurgusunun parlayacağı bölümde budur!
Çok heyecanlandınız biliyorum, sadece şunu söylemek istiyorum. Bugüne kadar okuduğunuz her şeyi ama her şeyi unutun, siz şu an bambaşka bir kitaba başlıyorsunuz. İlk defa bu kitabı okuyorsunuz.
Şok dolu okumalar dilerim! Tepkilerinizi okumak için aşırı sabırsızım.
Sınır: 1.900 vote, 7K yorum.
Bu bölümün şarkısı sadece, "Teoman, İrem Candar(slowed+reverb)"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28.BÖLÜM: "Geçmişin İçindeki Geçmiş."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok sevdiğim bir dizinin, unutamadığım repliği vardı.
Geçmiş, şimdiki ve gelecek arasındaki fark bir illüzyondur.
Hayat, üç döngü etrafında gerçekleşirdi. Geçmiş, şimdiki ve zamandaki hayatlar birbirine karışırdı. Geçmişteki anılar, geleceğin rivayetlerini duvara asar, şimdiki zamanı ise kırmızı ışıklı bir mahzende saklardı.
Geçmiş anılardı, şimdiki zaman gerçekti ama gelecek zihnin bir oyunuydu.
Kaderin kırmızı ipi her şeyi birbirine bağlamıştı, iç içe geçmiş zincirler birbirine prangalanmıştı. Birinin zincirden çıkıp tüm halkanın birbirinden ayrılması kaderin yedi düğümünü çözmeye çalışmak gibiydi.
