Jeremiah's Basement

Chapter 43: Explanations

Nasa malayo na ako nang nilingon ko ulit si Creed. He was still lying on the floor when a Russian guy rushed through him and stabbed his body.

I continued running away after seeing that. Sigurado ako na hindi na makakatakas pa si Creed sa ganung kalagayan niya.

He should be dead by now.

Nagmadali ako sa paglilibot at paghahanap ng daan papunta sa gitna kung nasaan ang knives na pwede kong gamiting weapon. And in my way there, I came across with another guy. Nakaluhod siya sa harap ko and was covered with blood. He has a large wound on his shoulder and other parts of his body was severely slashed. He was also begging for help while kneeling down in front of me.

"He… help me. He's cha… chasing me. Please."

Punung-puno ng takot ang mukha niya. He even bowed para lang tulungan ko siya. Mukha siyang Indian at hindi din ganun kalaki ang katawan niya but it looks like he's fast when it come to running. But unfortunately, nahabol siya ng kung sino man and was about to die.

"Ple… please."

Mula sa kanyang likuran ay palapit na ang isang Chinese-looking-guy na may hawak na kutsilyo. Mabilis siyang tumakbo papunta sa direksyon namin. To save my life ay sinipa ko ulit ang Indian na nakaluhod sa harapan ko. Pinilit niya pang hawakan ang mga binti ko. Napakahigpit ng pagkapit niya at paulit-ulit na nagsambit ng pagmamakaawa pero nilakasan ko ang aking pagpalag at pagtanggal ng pagkakadikit ng mga kamay niya sa akin. I kicked the wound on his shoulder para mapaalis siya nang tuluyan. Napasigaw siya sa sobrang sakit pero napatahimik din kaagad.

"AAAAARR—"

The Chinese-looking-guy was just in front of us. He sliced the Indian's neck wide open and be headed him. Nagsitalsikan ang dugo sa damit ko at sa mukha ko. Sobrang nangatog ang aking buong katawan. For the first time ay hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ako nakapag-isip at nadala lang sa takot. I was just crying and staring at the Chinese guy waiting for him to kill me, when a knife pierced through his face. Yung dulong patalim ng kutsilyo ay lumabas sa pagitan ng mga mata niya. Hindi pa niya ito naramdaman kaagad at nagpaduling-duling muna bago bumagsak at napatumba sa harap ko.

Sa likuran niya pala ay nakatayo si Zephaniah kasama ang isang babae. Hawak niya ay isang knife na nabalutan na ng dugo.

He saved my life.

"Ze… Zephaniah?" ang nanginginig na pagtataka ko.

"Doktora Sydney," he replied.

Agad ko naman siyang niyakap at nagpasalamat.

"Thank you. Thanks for saving me."

Pinakilala niya sa akin si Christine at sinabi na hinahanap nila si Creed.

"I never saw him," I answered when they start asking me kung nakita ko ba si Creed.

Nakisabay na lang ulit ako sa paglalakad kasama sila. Naisip ko na baka mas magandang ganito muna dahil mas safe lalo na't karamihan sa mga housemates ay lalaki.

We talked to each other a lot. Until I explained to them everything I know.

"Unlike the both of you, I never got to escape from the basement. After winning the battle of survivors, I was still kept as a prisoner. Laging sinasabi ni Jeremiah na we're part of something much bigger, I thought yung battle of survivors na yun, but it's just the start. The real battle of survivors is happening right now. Jeremiah's Basement Season 11 is that "something much bigger" Jeremiah's talking about," ang paglilinaw ko sa kanila na tinututukan naman nila ng pansin.

Nakikinig sila nang maayos sa bawat sinasabi ko habang naglalakad kami sa bawat pasikot-sikot.

"Base on my observations, there's different of basements in every other country. At sa bawat bansang yun ay may iba-ibang naka-assign na Jeremiah. Sila ang namamahala pero iba ang totoong nasa likod ng lahat. But I guess we all know that already, right Zephaniah?"

Nilingon ko si Zephaniah na may halong pagtatanong.

"Si Doc? Siya yung doctor sa basement namin. For five years na nakakulong ako doon ay sobrang bait niya at maalaga. Hindi ko inaasahan na siya ang tunay na Jeremiah," ang sagot naman niya sa akin.

Nang natapos siyang magsalita ay agad akong nagpatuloy.

"Nakakulong pa rin ako sa basement nun pero binigyan ako ng offer ni Jeremiah ng Italy na gagawin ko lang daw kapag sinabi na niya. A few days ago ay inutusan na niya ako, yun pala ay nalalapit na ang 11th month of freedom niyo. Ang sabi niya ay may tatlong tao daw ang nakatakas sa Jeremiah's Basement sa Philippines, dito sa country niyo. Ikaw, si Christine, at yung hinahanap niyong friend. We made a deal na kapag dinala kita dito sa location na ito ay papatakasin na nila ako, pero hindi pala. And it looks like pati ang mga Jeremiah sa iba pang bansa ay nakipag-deal sa mga survivors ng basement that if they successfully take you in here, ay malaya na rin sila. Unfortunately, lahat kami ay linoko lamang."

Huminto ako saglit sa paglakad kaya tumayo na lang din muna sila at tumingin sa akin.

"I'm so sorry Zephaniah because I took you here. I thought I'll be finally free if sinunod ko ang sinabi sa akin. They showed me every information about you. You're pictures, you're location, and about your therapist. Ang totoo nyan ay pinatay nila ang psychiatrist mo. Ipinalit nila ako. I'm not even 28 years old. I'm only 24. Hindi ako doctor ng kahit na ano, I was just acting. I'm so sorry for lying Zephaniah," ang aking eksplenasyon at pagpapatawad.

"Ayos lang. Lahat talaga tayo dito ay gagawin ang lahat para lang makalaya," ang agad naman niyang pagpapatawad sa akin.

"Pero hindi lang isang tao ang makakalabas dito. Makakalaya tayong lahat," ang kanyang pagpapatuloy.

I smiled at him and he smiled back.

"Make sense. Nakilala lang ni auntie Nicole si Arthur online a few weeks back. Kahit si auntie ay di pa rin talaga masyadong kilala si Arthur. I thought he had good intentions, yun pala he just want to take me here," biglang tugon naman ni Christine.

"Yun na rin siguro ang dahilan kaya nandito din si Creed," Zephaniah added.

We started walking again and searched for Creed without them knowing that he's already dead.