Part 2(Z)

622 20 0
                                    


"မမေနာ္.... သားဗိုက္ဆာတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့အကိုေလး... က်မထမင္းျပင္ေပးရမလား"

အသားျဖဴျဖဴ ေသးေသးညႇပ္ညႇပ္အကိုေလးဟာ
သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းပါသည္။ရွမ္းတ႐ုတ္စပ္ေလးမို႔
ပါးေလးေတြဆို ရဲေနတတ္သည္။

"ဟင့္အင္း... ထမင္းမစားခ်င္ဘူး.... မုန႔္ပဲျပင္ေပးပါ ...
မမ‌ေနာ္"

ေဆာ့ေနရင္းတန္းလန္း ဗိုက္ဆာလာလို႔ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ရွိေနသည့္အိမ္ေဖာ္ မေနာ္‌ေဖာအား လာေျပာေနသည္။

မားမားပါထမင္းစားခန္းဝင္လာရင္း

"အို....မားမားသားကလဲ အိမ္ေဖာ္မကို... မမေနာ္ေခၚစရာလား ...သူ႔နာမည္ေနာ္ေဖာ....ေနာ္ေဖပဲေခၚ ...သူ႔အဆင့္နဲ႔ ကိုယ့္အဆင့္မတူဘူး.... ဟဲ့....နင္ကလဲ ငါ့သားစားခ်င္တာ
လုပ္ေပးလိုက္ေလ.. အလိုက္ကန္းဆိုးကို မသိဘူး"

"မား... ေနာ္ေဖာလို႔ေခၚရင္ ငရဲႀကီးမွာေပါ့ ကိုယ့္ထက္အႀကီးကို    ကို ...မ တပ္ေခၚရမယ္လို႔... ဆရာမကသင္ေပးထားတယ္"

"သားငယ္တို႔ ေခၚစရာမလိုပါဘူး... သူတို႔ကို မားတို႔က
ပိုက္ဆံေပးခိုင္းထားတာ ခိုင္းစရာရွိတာခိုင္း.... ဘာငရဲမွ
မႀကီးဘူး အိမ္ေဖာ္ကို အိမ္ေဖာ္လိုသာ ဆက္ဆံ.... ၿပီးေတာ့ ခုတစ္ခါတည္းမွာထားမယ္.... ထမင္းလည္း တစ္ဝိုင္းထဲစားစရာမလိုဘူး"

"ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္.. ဆင္းရဲတဲ့ေအာက္တန္းစားေတြနဲ႔
အေပါင္းအသင္းမလုပ္ရဘူး ....အိမ္မွာေရာ
ေက်ာင္းမွာေရာပဲ...မား ဘာသံမွ မၾကားခ်င္ဘူးေနာ္"

"ဟုတ္....."

ဒီလိုမ်ိဳး လူတန္းစားခြဲျခားတာကို သူမႀကိဳက္ေပမဲ့ ဘာမွေတာ့ ဆက္မေျပာႏိုင္ပါဘူး။မားႏွင့္ပါးေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွာအျပင္
အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္မထြက္ရသျဖင့္ မမႏွင့္သူ ႏွစ္ေယာက္ စလုံး အေပါင္းအသင္းမရွိၾကပါ။

မနက္မိုးလင္းလို႔ မ်က္စိႏွစ္လုံးဖြင့္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္
တ႐ုတ္ေက်ာင္း ျမန္မာေက်ာင္း က်ဴရွင္စတာေတြကို
ညနက္သည္အထိတက္ရသည္။သူမ်ား ‌ကေလးေတြလို
သူတို႔မွာနားခ်ိန္ ေဆာ့ခ်ိန္ သိပ္မရွိပါ။ေက်ာင္းႏွင့္အိမ္
အိမ္ႏွင့္ေက်ာင္း ေန႔စဥ္သံသရာလည္ေနရသည္။

တို့အတူ(တို႔အတူ) CompletedWhere stories live. Discover now