ထမုံဒီႏွစ္ ရွစ္တန္းေအာင္ခဲ့ၿပီ။အိမ္စီးပြားေရးအရေကာ
ကိုယ္တိုင္လည္းစာမလုပ္ခ်င္သည့္စိတ္ျဖင့္ ေက်ာင္းနားေတာ့မည္။
"အေဖနဲ႔အေမ က်ေတာ္ ေက်ာင္းမလိုက္ေတာ့ဘူး "
"ဟဲ့ ထမုံ ေက်ာင္းမတက္ရင္ နင္ဘာလုပ္စားမွာလဲ"
"ငါ့သားကေရာ ဘာလို႔မတက္ခ်င္တာလဲကြ အေၾကာင္းျပ
ခ်က္ေတာ့ရွိရမယ္"
"ဟုတ္အေဖ စာလည္းစိတ္မဝင္စားဘူး ေက်ာင္းသား
မ်ားေတာ့ အေဖတို႔လည္း ၾကပ္တည္းတယ္ေလ က်ေတာ္
အလုပ္ထြက္လုပ္မယ္စဥ္းစားထားတယ္"
အေဖႏွင့္ အေမ မ်က္ႏွာမေကာင္းလွဘူး။ထမုံေျပာေနတာ
လည္း အမွန္ေတြပဲ။
"ကဲပါ ဘာမွစိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ က်ေတာ္လည္းစာမွမလုပ္
ခ်င္တာ ဘိုးထြန္းေ႐ႊဝပ္ေရွာ့မွာ သြားလုပ္မယ္ "
ခုေတာ့ အေဖ့ညီ ေလးေအာင္ထြန္းသာ ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနပါ
သည္။ဘိုးထြန္းေ႐ႊက မႏွစ္ကဆုံးသြားၿပီ။
ထမုံတို႔ မုန႔္ဖိုးေတာင္းစရာလူေလ်ာ့သြားၿပီ။
ဝပ္ေရွာ့က ကားေရေဆးဆီလိုက္ႏွင့္တြဲဖြင့္ထားပါသည္။
ဆိုင္အႀကီးစားႀကီး မဟုတ္ေပမဲ့ သူမိတ္ႏွင့္သူ ရပ္ကြက္ထဲ
အဆင္ေျပလွသည္။
"ေအး ငါ့သားက လုပ္ခ်င္သပဆိုလည္း လုပ္ကြာ မယ္ေထြး မင့္သေဘာကေရာ"
"က်ဳပ္လည္း မေျပာတတ္ဘူး သူစိတ္မပါတာႀကီးလည္း
ဇြတ္မလုပ္ခိုင္းခ်င္ဘူး သူ႔အတြက္ တာဝန္ေပါ့သြားတာေပါ့
ေျပာလည္းရမွာမွမဟုတ္တာ ေတာ့္သားက"
ဒီလိုနဲ႔ ထမုံ၏ေက်ာင္းတက္ျခင္းအႏုပညာ ရပ္တန႔္သြားခဲ့
သည္။ေက်ာင္းတက္သည္ စာလုပ္သည္ဆိုတာကလည္း
အႏုပညာတစ္ခုလိုပဲ ရင္ထဲကမပါရင္လုပ္မရဘူးမလား။
ဝပ္ေရွာ့မွာ ပညာသင္အေနျဖင့္ ဝိုင္းလုပ္ဝိုင္းစားသေဘာနဲ႔
ေျခာက္လေလာက္ လုပ္လိုက္ရသည္။ေနာက္ေတာ့ မုန႔္ဖိုးသေဘာမ်ိဳး လခသေဘာမ်ိဳး ေပးသည္။ရသည့္လစာ အေမ့အကုန္အပ္ျဖစ္သည္။ခုလက္ရွိမွာ အေမ့အတြက္ ထမုံဟာ
လိမၼာသည့္ သားတစ္ေယာက္ပဲ။
ထမုံလူပ်ိဳေဖာ္စဝင္ေတာ့ အသံေတြဩ မုတ္ဆိပ္ေမႊး
ပါးသိုင္းေမႊးေတြ ထြက္လာသည္။ငယ္ကတည္းက ထြားထြား ႀကီးလာေတာ့ အရပ္က ၅'၁၀" အသားညိဳညိဳ မ်က္ေတာင္
ေမႊးထူလြန္းလို႔ ေမွ်ာ့ကပ္ထားသလိုပဲ။
YOU ARE READING
တို့အတူ(တို႔အတူ) Completed
General Fiction(ထမုံ+နယုန်) မိတ်ဆွေ၏ဘဝမှာ ဆိုးတူကောင်းဖက်တစ်ယောက်တော့ ရှိဖို့လိုအပ်ပါသလား။ လိုအပ်သည်လို့ ယူဆလျှင်ဖြင့် ကျတော်တို့နှင့်အတူ ဒီficလေးကို စီးမြောကြပါစို့ဗျ။ မိတ္ေဆြ၏ဘဝမွာ ဆိုးတူေကာင္းဖက္တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိဖို႔လိုအပ္ပါသလား။လိုအပ္သည္လို႔ ယူဆလွ်င္ျဖင့္ က်ေတာ...
