ငါ့လူကိုေလခ်စ္စႏိုးနဲ႔ေခၚတဲ့ ပိတ္စြယ္ေလးလို႔ ေပးထားသည့္ နာမည္ေလး ျပန္႐ုပ္သိမ္းရေတာ့မည္။သူေလးက ပိတ္စြယ္
မဟုတ္ဘူး။ဟိုျဖဴျဖဴရွည္ရွည္ ႀကံေခ်ာင္းေလးပါ။ဟုတ္သည္ ေလ။ႀကံေခ်ာင္းကိုညႇစ္ရင္ ႀကံရည္ထြက္သလိုပဲ သူလည္း
အခ်ိဳရည္ထြက္သည္။ညာမေျပာပါဘူး။မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ပါ။
အရင့္အရင္မနက္ခင္းတိုင္းမွာ ခ်စ္ရသူေလးကမိမိထက္အရင္ ႏိုးေနက်ပါ။
ဒီေန႔မွစပ္ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔ခႏၶာကိုယ္၏တစ္ေနရာေလးေၾကာင့္
အေစာႏိုးလာရသည္။
ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနသည့္ ေကာင္ေခ်ာေလးကို ၾကည့္
ၿပီးေက်နပ္သည္။သူေလးကိုေပးလိုက္ရလို႔လည္း အခ်စ္
မေလ်ာ့ဘဲ ပိုတိုးလို႔ေတာင္ခ်စ္ရသည္။
အေမေျပာေျပာေနသည့္ နင္ကႏြားဆိုလည္း ႏြားပဲေခၚခံ
လိုက္မည္။ကိုယ္ႏြားက်တယ္ဆိုလည္း သူ႔တစ္ေယာက္တည္းစာပဲ ႏြားက်တာေလ။ကိုယ္ဘဝႀကီးတစ္ခုလုံးကိုေရာ
အသည္းႏွလုံးတစ္ခုလုံးပုံေပးထားတာ။ကိုယ္လိုမျပည့္မစုံ၊ပညာမတတ္ဘာမတတ္တဲ့ ေကာင္က သူ႔ကိုအပိုင္စားရတာ နည္းတဲ့ကုသိုလ္လား။
/
/
/
"အြင္း....ဝါး...ဝါး"
နည္းနည္းေလးလႈပ္လာၿပီး တဝါးဝါးသမ္းေနသည့္ သဲေလးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
မိမိ၏ ၾကည့္မဝေလး။
မ်က္လုံးေလးပြင့္လာၿပီး မိမိရွိရာဘက္ကိုၾကည့္ေန
သည့္ေကာင္ေလး။အိပ္ခ်င္မူးတူး႐ုပ္ေလးနဲ႔။
"ေမာနင္း....အေစာႀကီးႏိုးေနတာလား"
တိုးတိုးေလးေျပာၿပီး ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲတိုးေဝွ႔ေန
သည့္ေကာင္ေလး။
"နာေနလို႔လား ....ေမာင္"
ေမာင့္ရင္ဘတ္ႀကီးထဲတိုးေဝွ႔ၿပီး အိပ္ခ်င္သည့္စိတ္ကိုေဖ်ာက္ေနရသည္။ဒီေန႔မွ ထူးထူးဆန္းဆန္း အေစာႀကီးႏိုးေနသည္။သူနာေနလို႔မ်ားလား။
ေမာင့္ရင္ခုန္သံေတြကို နားေထာင္ရင္း ဇိမ္ယူေနမိသည္။
"ဟင့္အင္း.... မနာပါဘူးသဲရဲ႕"
"သိပါဘူး.... နာေနတာထင္တာ နည္းနည္းေတာင္မနာဘူးလား ....မညာနဲ႔ေနာ္"
YOU ARE READING
တို့အတူ(တို႔အတူ) Completed
General Fiction(ထမုံ+နယုန်) မိတ်ဆွေ၏ဘဝမှာ ဆိုးတူကောင်းဖက်တစ်ယောက်တော့ ရှိဖို့လိုအပ်ပါသလား။ လိုအပ်သည်လို့ ယူဆလျှင်ဖြင့် ကျတော်တို့နှင့်အတူ ဒီficလေးကို စီးမြောကြပါစို့ဗျ။ မိတ္ေဆြ၏ဘဝမွာ ဆိုးတူေကာင္းဖက္တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိဖို႔လိုအပ္ပါသလား။လိုအပ္သည္လို႔ ယူဆလွ်င္ျဖင့္ က်ေတာ...
