ဦးေလးတို႔ဆီ သြားႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ကိုၿဖိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ပါ
ေရာက္ေနၾကၿပီ။ဟန္နီးမြန္းထြက္ၿပီးေနာက္ သူမအမ်ိဳးသားရွိရာေဒသမွာပဲ နီနီခင္ကအေျခခ်ေတာ့မည္တဲ့။အန္တီလည္း
မ်က္ရည္တစမ္းစမ္း။သူတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ မိဘေတြကိုကန္ေတာ့ၿပီး မိသားစုစုံညီစကားခဏ ေျပာၾကေသးသည္။အခ်ိန္မနည္းသည္မို႔ သူတို႔လည္းေခ်ာင္းသာသြားၾကေတာ့
မည္။
"ကိုနယုန္ ....ကိုမုံ႔ကိုစိတ္ခ်မယ္ေနာ္ ......
လႊတ္မထားနဲ႔ လူဆိုးကို"
"အင္း ....ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ ညီမေလး.... ငၿဖိဳးေရာပဲ
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္.... အိုေအာင္မင္းေအာင္
ေပါင္းရပါေစကြာ"
"ေက်းဇူး... သားႀကီး မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း အခ်စ္မစမ္းနဲ႔ေတာ့ ....ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာေန မင္းအေဖလည္း ...သက္သာပါေစကြာ"
"ေအးပါ...."
"ကိုမုံ.... ငါစိတ္ခ်မယ္ေနာ္ နင္.... ကိုနယုန႔္စကား
နားေထာင္ၾကားလား...အရက္ေတြမေသာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ ...သူ႔အိမ္လိုက္သြားလည္း... သည္းခံေနာ္....
ငါတို႔အိမ္မွာလာေနတုန္းကလည္း အေမ့သည္းညည္း
သူခံေပးတယ္ေနာ္.... အျပန္အလွန္ေပါ့ဟာ ...
အတတ္ႏိုင္ဆုံး စိတ္မေကာက္စိတ္မဆိုးၾကနဲ႔ဟာ.... သူ႔မွာလည္း အေဖကက်န္းမာေရးမေကာင္းဘူးေနာ္ ....ကိုမုံ"
"ငါသိပါတယ္ ....ငနီရယ္"
"ဘာ.... ေခၚျပန္ၿပီ ငနီလို႔ ဟြန္း.... အခ်ိဳးေျပာင္းသြား
ၿပီ ...ကူညီေပးခဲ့တာကို.... မေထာက္"
"နင္ကလဲ... ခ်စ္စႏိုးေခၚတာပါဟ နီမရာ အို႔ ...အို႔"
မႀကိဳက္မွန္းသိေပမဲ့လည္း ညီမျဖစ္သူကို စေနာက္ေနမိ
သည္။မဟုတ္ရင္ ဒီေကာင္မေလး ငိုေတာ့မွာ။
"အား.... ကိုမုံ နင္.... နင္ "
တဗုန္းဗုန္းထု႐ိုက္ေနသည့္ ညီမကို ပတ္ေရွာင္ၿပီးေျပးေနတဲ့
မုံႀကီး။
သတို႔သမီးကလည္း မ႐ိုက္ရမခ်င္း ျပန္ဖို႔စိတ္ကူးရွိပုံမရ
။ေမာင္တို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို မိမိႏွင့္ကိုၿဖိဳးအပါဝင္ မိသားစုဝင္ေတြက ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
အတန္ၾကာေျပးၿပီးမွ သူ႔ညီမလက္ထဲ အမိခံလိုက္တဲ့မုံႀကီး
။ေက်ာျပင္ကို ေျဗာတင္ခံေနရေသာ ကိုကိုမုံ။
YOU ARE READING
တို့အတူ(တို႔အတူ) Completed
General Fiction(ထမုံ+နယုန်) မိတ်ဆွေ၏ဘဝမှာ ဆိုးတူကောင်းဖက်တစ်ယောက်တော့ ရှိဖို့လိုအပ်ပါသလား။ လိုအပ်သည်လို့ ယူဆလျှင်ဖြင့် ကျတော်တို့နှင့်အတူ ဒီficလေးကို စီးမြောကြပါစို့ဗျ။ မိတ္ေဆြ၏ဘဝမွာ ဆိုးတူေကာင္းဖက္တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိဖို႔လိုအပ္ပါသလား။လိုအပ္သည္လို႔ ယူဆလွ်င္ျဖင့္ က်ေတာ...
