" 1 2 3"
" 1 2 3"
ႏွစ္ေယာက္သား တိုင္ပင္ေခၚရင္း ၿပိဳင္တူခြၽတ္ၾကသည္။
"ခ်ီးမွပဲ"
ထိုစကားလုံးက မုံႀကီးပါးစပ္မွ ထြက္လာသည့္ အသံပါ။
အရင္ကေတာ့ နယုန္ေျပာေျပာေနက် စကားလုံးေလး။
နယုန္၏မ်က္ႏွာအမူအရာမွာေတာ့ ယခုမွပဲ စိတ္ေအးသြား
သည့္ပုံစံ။ေတာ္ပါေသး။ဟူး ....သက္ျပင္းႀကီးခ်လိုက္မိသည္။
ကိုယ္ထင္သည့္ နယုန္အ႐ြယ္အစားက ဒီေလာက္မဟုတ္ေပ။ပဲျမစ္ေတာင္ မိမိက အလြန္ဆုံး အားနာပါးနာ
ကိုယ့္ေယာက်ၤားမို႔ထင္ထားတာ။
ပဲပိုးတီေလာက္ေလးပဲေပါ့။ခုေတာ့ အထင္ႏွင့္အျမင္ တလြဲစီ။မ်က္လုံးေတာင္ျပဴးမိသည္။ေနဦး.. နည္းနည္းလူလည္က်
သည့္ေကာင္ဆိုေတာ့...
"နယုန္ေလး မင္းက ...မထင္ရဘူးေနာ္
ငါ့ေယာက်ၤားေလးရဲ႕ ဟာက ...ငါ့ေလာက္နီးနီးပဲ ဒါေပမဲ့ .... ေသခ်ာၾကည့္ရင္... ေယာင္ေယာင္ေလး ေသးတယ္ကြာ
အရွည္ေကာ ....လုံးပတ္ေကာ"
"မင္း.... မဟုတ္တာမေျပာနဲ႔ အတူတူပဲ
မည္းတာနဲ႔ျဖဴတာပဲကြာတာ... ဟြင့္...
ငါ့မ်ားအထင္စေမာလို႔ မင္းဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ မေက်နပ္ရင္ ေပတံနဲ႔ တိုင္းၾကည့္လို႔ရတယ္ ဟိတ္ေကာင္"
"တိုင္းမယ္ကြာ မယုံရင္ၾကည့္လိုက္...
နည္းနည္းကြာတယ္ ထုတ္ထုတ္...
မင္းအိတ္ထဲက... ေပတံကို"
"အိုေက..."
မိမိေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာ ရွိေနသည့္ ေပတံကို မနည္းလိုက္ရွာရသည္။စာအုပ္ၾကားထဲေတြညႇပ္ ေနတာေနမွာ။လိုခ်င္ၿပီဆို မေတြ႕ေတာ့ဘူး။ဘယ္ဆီညႇပ္ေနမွန္းမသိ။တစ္အုပ္ခ်င္းစီ လွန္ၿပီးၾကည့္ေနရသည္။
ေဟာ... ေတြ႕ပါၿပီ ကိုေပတံႀကီး ကန္ေတာ့ ကန႔္ေတာ့ေနာ္။မ႐ိုမေသလုပ္မိရင္ က်ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ ဟိုေကာင္
ႏွာခြၽန္ခိုင္းလို႔ပါ။
ေပတံကို ႏွာခြၽန႔္လက္ထဲ ထည့္ၿပီး သူ႔ဟာအရင္တိုင္းခိုင္းလိုက္သည္။မၿငိမ္လို႔ လာကိုင္ေပးဦး။ ငါမတိုင္းတတ္ဘူး ဆိုလို႔ ကိုင္ၿပီးတိုင္းေပးရေသးသည္။ဒီႏွာခြၽန္ ေတာ္ေတာ္ႏွာထ
သည္။မိမိလက္က သူ႔ၾကာစြယ္ ေႏြးေႏြးႀကီး ဆုပ္ကိုင္
လိုက္ေတာ့ တရမ္းရမ္း။ၿငိမ္ေအာင္ လိမ္ခ်ိဳးပလိုက္မွ ေအးမွာ။အရွက္မရွိဘူး။
YOU ARE READING
တို့အတူ(တို႔အတူ) Completed
General Fiction(ထမုံ+နယုန်) မိတ်ဆွေ၏ဘဝမှာ ဆိုးတူကောင်းဖက်တစ်ယောက်တော့ ရှိဖို့လိုအပ်ပါသလား။ လိုအပ်သည်လို့ ယူဆလျှင်ဖြင့် ကျတော်တို့နှင့်အတူ ဒီficလေးကို စီးမြောကြပါစို့ဗျ။ မိတ္ေဆြ၏ဘဝမွာ ဆိုးတူေကာင္းဖက္တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိဖို႔လိုအပ္ပါသလား။လိုအပ္သည္လို႔ ယူဆလွ်င္ျဖင့္ က်ေတာ...
