ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး ခုလိုခံစားနေရတာမှာ မင်းစိတ်မကောင်းသလို ငါလည်းဝမ်းနည်းတယ်မုံကြီး။ဒါပေမဲ့ ခုကိစ္စမှာ ငါမမှားဘူးမောင်။
မင်းအမေရဲ့ ငါ့အပေါ်တဖက်သတ် အမြင်စောင်းမှုတွေက ငါနေရတာကျဉ်းကြပ်တယ်၊စိတ်ရှုပ်တယ်ကွာ။သူ့သားဖြစ်တဲ့ မင်းအပေါ်မှာကောင်းပေမဲ့ ငါ့အတွက်တော့ အန်တီက ယောက္ခမဆိုတာ ယောက္ခမလိုပဲ။တဖြည်းဖြည်းငါနားလည်လာပြီထင်သည်။ သေချာတာက မင်းအမေနဲ့ငါ ရေရှည်မှာ အတူတူနေလို့မရဘူး။
ဒီနေ့တစ်ညတော့ မင်းကိုငါ စကားမပြောချင်တော့ဘူးမုံကြီး။ပြောလည်း စိတ်ချမ်းသာစရာမဟုတ်တဲ့အရာတွေကို ငါမပြောချင်ဘူးမောင်။
စိတ်ညစ်တာတွေမေ့သွားအောင် ငါ့အိပ်တော့မယ်။ငါတို့ပုံမှန်အိပ်ရာဝင်ချိန်မဟုတ်လည်း မင်းလည်းစိတ်ပင်ပန်းနေရတာပဲ စောအိပ်သင့်ပါသည်လေ။
"ငါအိပ်ပြီ ....မင်းလဲအိပ်တော့"
နောက်ဆုံးကျ ချစ်ရသူဆီမှ တုန့်ပြန်စကားလေး ကြားလိုက်တော့ ပျော်သွားသည်။ခုမှပဲ စိတ်ချမ်းသာရတော့တယ် ကောင်လေးရေ။ရင်ဘတ်ထဲမှာ ဆို့နေတဲ့အလုံးကြီးပြုတ်ကျသွားသလို ခံစားမိသည်။
"ရှုး... ရှုး... "
ချစ်ရသူရဲ့ ဖြူနုနုပါးပြင်လေးကို တရှုးရှုးမြည်အောင် နမ်းရှုံ့ရင်း။ခုနကထိ မိမိဘဝကသောင်ပြင်လွှတ်ထားတဲ့ခွေးလိုလို၊ဘယ်ပြေးလို့ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။
မည်သည့်အလုပ်မှမလုပ်ချင်တော့တဲ့အထိ အမောင်နယုန်ကစွမ်းပါ၏။ယောင်္ကျားရဲ့ စိတ်ဆိုးမှုစက်ကွင်းမှာ မိနေတဲ့ကျတော် ခုမှလွတ်မြောက်လာပါပြီ။
"ရှုး... ရှုး..."
ဒီတစ်ခေါက် စိတ်ဆိုးမှုကို ချော့ရတဲ့အခါ အရင်အကြိမ်တွေနဲ့မတူဘဲ အချိန်ယူရပါသည်။သူကိုယ့်ကိုပြန်စကားပြောမှ ထိရဲကိုင်ရဲနမ်းရဲပါတော့၏။မိမိ၏အချေမင်းသားလေး။ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို မွှေးကြူရတာကို အားမရနိုင်ဘဲ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး၊လည်ပင်းသားအိအိနဲ့ လက်ချောင်းဖောင်းဖောင်းလေးတွေပါ ချစ်လွန်းလို့ တရှုရှုးနမ်းနေမိသည်။
YOU ARE READING
တို့အတူ(တို႔အတူ) Completed
General Fiction(ထမုံ+နယုန်) မိတ်ဆွေ၏ဘဝမှာ ဆိုးတူကောင်းဖက်တစ်ယောက်တော့ ရှိဖို့လိုအပ်ပါသလား။ လိုအပ်သည်လို့ ယူဆလျှင်ဖြင့် ကျတော်တို့နှင့်အတူ ဒီficလေးကို စီးမြောကြပါစို့ဗျ။ မိတ္ေဆြ၏ဘဝမွာ ဆိုးတူေကာင္းဖက္တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိဖို႔လိုအပ္ပါသလား။လိုအပ္သည္လို႔ ယူဆလွ်င္ျဖင့္ က်ေတာ...
