CONCEALED FONDNESS

Chapter 05

Napatayo agad ako sa puwesto ko dahil sa pagdating niya. Bakit kasi ako kasali dito? Madame Belinda's eyes was sharply looking at me, parang gusto niyang itanong sa akin na bakit ako nandito miski ako ay wala ring ideya. Tumungo ako para magbigay galang ngunit hindi nagbago ang itsura niya kaya umupo ulit ako.

Ayokong maging bastos sa harap nilang lahat.

"Belinda" tawag ni Señor sa kaniya, bumakas naman ang ngiti ni Madame at lumapit sa puwesto ni Señor at binigyan ito ng halik sa pisngi.

Sobrang nakakatakot talaga itong matanda na ito. Napaka sungit din minsan dahil nasaksihan ko na din ito nung unang beses sa sekretarya ni Señor pero pinagsawalang bahala ko na lamang iyon. Ano bang lugar ko para gawin ang bagay na iyon baka mawalan pa ako ng trabaho ngunit kahit gano'n ang nangyari kinausap ko ang sekretarya ni Señor sabi niya ay ganoon daw talaga si Madame.

"What is she doing here?" Napatingin naman ako kay Saxxon dahil sa tinanong niya.

"Saxxon!" Saway naman ni Señor at ngumisi lang si Doc.

"Really Papa? I thought you stop your insanity" halatang galit na galit na saad ni Saxxon sa kaniyang lolo. Ano bang nangyayari?

"Matagal na siyang wala Saxx ano pa bang magagawa ko?" Bawi na naman ni Señor sa kaniya may nanaig na lungkot sa kaniyang tono nalilito tuloy ako!

"Pa! We're not sure if she's really dead and you replaced her immediately to a woman who didn't deserve your love which is deserve by my grandmother," mas tumindi ang galitan sa pagitan nila nang sabihin iyon ni Saxxon. Hindi ko maintindihan ang nangyayari kaya hindi na ako nagiging komportable sa kinauupuan ko. Tinignan ang mga kalapit ko sila ay tahimik lang na nanonood at walang balak makisali.

"Even Belinda have me your Mamita had me first and you should accept that Lexenia is not alive anymore!" I shocked when Señor shout at Saxxon so Madame Belinda is not his real grandmother and Lexenia is.

"Whatever you say Pa...she won't replace how's Mamita care and love me. I won't ever be consider her as my grandmother and part of our family... never!" He shouted back as he stood up on his seat and I felt his grip on my hand as he supposedly want me to come with him.

Hindi na ako nagdalawang isip pa at nagpahila na ako sa kaniya. Sabay kaming lumabas ng opisina at nang makasakay kami sa elevator ramdam ko parin ang galit niya at pagkabigo niya sa sinabi ng Lolo niya. Hindi ko masyado pang naiintidihan ang mga nangyari pero alam kong kailangan niya ng karamay ngayon. Bakit ako pa ang napasok sa sitwasyon na ito? Takang tanong ko sa sarili ko.

Hanggang sa tumigil ang elevator sa palapag ng opisina niya at sa mabilis na pangyayari ay nasunggaban na niya ng halik ang aking mga labi. Paatras akong humahakbang habang inaangkin niya ang labi ko at naramdaman ko ang maiinit niyang palad sa aking pang upo dahil sa ginawa niyang iyon ay nagulat ako.

Hanggang sa tumama ang bewang ko sa gilid ng kanyang lamesa ganoon parin ang aming ginagawa nagpapalitan ng halik. Inaamin ko na hindi ako marunong ngunit sa pagsabay ko sa kaniyang mga labi ay nakukuha ko naman ang tamang ritmo ng kaniyang paggalaw.

Napamulat na lang ako ng tumigil siya at may lambot sa kaniyang mata habang nakatitig sa akin.

"I'm sorry for what happened earlier" he exhaled before he leave in front of me and he took a step to his balcony and watch the view from the glass wall. I saw his face on the reflection of the glass he looks sad and there's wrath on his eyes.

Sa araw na ding iyon ay nanghingi ng pasensya sila Señor sa mga palitan nilang salita kanina. Sinabi kong ayos lang sa akin iyon at hindi ko ipagsasabi sa iba. Buti na lang ay hindi sila nagtaka sa pagkakahila sa akin ni Saxxon.

Sa loob ng isang linggo na nakasama ko si Doc Saxxon ay parang unti-unti ko na ding nalaman kung ano ba ang sitwasyon ng pamilya nila. Hindi naman ako sa nakikichismis pero sa tuwing dumadalaw si Madame kay Señor at nakasalubong ito ni Saxxon ay agad itong umiiwas at minsan ay sinuntok pa niya ang pinto ng opisina noong kinausap siya ni Madam Belinda.

Hindi ko alam kung ano ang pinag usapan nila no'n pero halata ang galit na namumuo kay Saxxon. Masyado akong nadadala sa kaniyang problema ngunit ayaw kong makisali sa problema ng pamilya nila.

Dumaan ang isa pang linggo, sa linggong iyon ay hindi ko pa nakikita si Saxxon halos wala siya sa buong ospital nung linggong iyon. Nag aalala ako baka kung mapaano siya ngunit pinigilan ko ang sarili kong mag alala pa muli sa kaniya nang makita ko siyang pumasok sa ospital kasama ang asawa niya.

Magkahawak kamay silang naglalakad papasok sa elevator nakaramdam ako ng kahihiyan sa mga nangyari sa amin ni Saxxon. Hindi deserve ng asawa niya na masaktan dahil sa kabaitan. Marahil ay hindi ko pa lubos kilala si Miss Descia ngunit halata sa kaniyang postura ang mahinhin at malambot niyang pag uugali. Kabaliktaran lang siya ng asawa niya. Para siyang anghel dahil sa namumutawi niyang ganda at ang boses niyang kay sarap pakinggan. Bakit ako pa kailangan ni Saxxon sa kaniyang sekswal na pagnanasa kung nandiyan naman ang asawa niya.

"Zea pinapatawag ka ni Doc Saxxon sa parking lot daw" nanumbalik ako sa aking sarili ng sabihin iyon ng katrabaho ko bakit na naman? Kasama naman niya si Miss Descia kanina.

Bumaba ako sa parking lot at nakita ko siyang nakasandal sa kaniyang kotse. Hindi siya naka doctor's gown. Nakasuot siya ng polo na kulay puti na nakatupi hanggang siko niya at black slacks. Hindi ganyan ang porma niya kanina at pagka nandito siya sa ospital.

Lagi siyang naka scrub dahil nag oover night daw siya lagi sa ospital. Maayos din ang buhok niya ngayon hindi katulad ng normal na ayos na medyo magulo pero nadadala iyon ng kagwapuhan niya kaya ayos lang.

Nakakapanibago siya ngayon.

Lumapit ako kung saan ko siya natanaw kanina at nakita na niya ako. Napalunok ako dahil sa paraan ng pagkakatingin niya sa akin. Bakit ba niya ako pinatawag? Baka may date sila ni Ma'am Descia at may ibibilin lang sa akin iyon ang sa tingin ko.

"Sakay" nagulat ako sa utos niya binuksan niya ang pinto ng driver seat at sumakay doon ngunit ako ay nanatiling naka tayo pa rin sa kinatatayuan ko. Nang buksan na niya ang makina ng sasakyan ay sumunod na ako sa utos niya. Lintek akala ko may date sila ni Ma'am Descia ako pa ata ang madadala nito. Hanggang pinaandar na niya ang kotse nang makasakay na ako at nagsuot ako ng seatbelt dahil kinakabahan ako.

Smooth siyang magdrive kaya medyo nawala ang kaba ko pero nakokonsenya ako sa suot niya at suot ko. Saan niya ba ako dadalhin dahil naka nurse's scrub pa din ako at naka messy bun pa ang buhok ko pero ayos lang maganda naman ako. Sa buong byahe ay walang nagsalita sa amin.

Until he stopped the car in the front of a big house. Hindi naman ito siguro ang bahay nila. Bumaba siya ng sasakyan at umikot sa harap para buksan ang pinto sa front passenger seat kung saan ako nakaupo. Lumabas na ako at nabighani ako sa laki at lawak ng bahay. Sa kaniya ba ito?

"Prepare yourself Zea" nanginig ako sa bulong niya sa likod ng tenga ko at niyakap niya ako mula sa likod may naramdaman ako sa bandang puwitan ko. Lintek 'yong ano na naman niya! Sa pagkakayakap niya sa akin ay hindi nakaligtas ang hinaharap ko nang hagkan niya ito.