CONCEALED FONDNESS

Chapter 07

My legs was numb and my body got tired to what Saxxon and I have done. My vagina was sore as hell I can't move. My whole body was hefty that I couldn't lift myself. Saxxon was prostrate asleep beside me. I force myself to stand and wrapped the comforter around my bare body and pick-up all my clothes that Saxxon threw it like a garbage. What an asshole!

I go to the bathroom and clean myself and wore my clothes again. It's almost night and I don't feel hunger. I suddenly look at the table besides the bed when his phone was ringing. It's Descia what I am gonna do?

When I reached out the phone to answer it but his hand take the phone immediately and answer the call.

"Hello" he answered as he stand and walk away from me. He take the way to go to the bathroom and I was just left.

I sat on the bed and watched the dark sky on the glass wall. While watching the view in front of me I couldn't stop my tears falling from my eyes when I just realize something.

Hanggang ganito lang ba ako? Bakit ba pinili ko na pumasok sa sitwasyon na ito? Pera ba talaga 'yong kailangan ko o 'yong pagmamahal niya? Bakit ako pa? Bakit kasi ako pa? Gusto ko lang naman matulungan 'yong lola ko pero hindi sa ganitong paraan.

Ano bang pumasok sa isip ko at tinanggap ko ang alok niya? Napaka tanga ko! Sobra! Lintek na talaga! Sa sandaling paglabas ko ng emosyon ko ay lumbas na rin siya ng banyo at agaran niyang pinulot ang mga damit niya kaya napatayo ako sa ain kinauupuan.

"Zea I need to go papahatid nalang kita kay Manong" nagmamadaling sabi niya.

"Ba-bakit? Saan ka pupunta?" Usisang tanong ko.

"Pupuntahan ko si Descia" Ang sakit! Nang nakapagbihis na siya ay agad siyang lumabas ng kuwarto.

Ano gano'n na lang 'yon? Pagkatapos gamitin iiwan na lang? Bobo ka talaga Olezea Merenda!

Umiyak na lang ako nang maiwan ako. Wala e, bayaran ako. Naging bayaran na akong babae. Nakakahiya! Gaga ka talaga Zea bakit di mo naisip 'yan agad bago ka pumasok dito? Ayoko na!

Talagang lalayuan ko na siya putek!

Bumaba na ako nang matapos kong ilabas lahat ng hinaing ko. Ito na talaga ang huli hindi na ako magpapagalaw sa kaniya. Hindi ko na kailangan ang pera niya aasa na lang ako sa suweldo ko.

Hinatid ako ni manong sa ospital dahil kukunin ko pa ang mga gamit ko. Malapit lang naman ang apartment ko sa ospital kaya ayos lang pagka nalate ako. Pagkatapos no'n ay umuwi na rin ako.

Nagluto ako ng kakainin ko bago ako naligo at handa nang matulog. Nagbasa-basa muna ako ng libro para antukin ako. Nagtext din ako kila Mama kung ayos na si Lola Xenia at salamat sa diyos ay naka uwi na sila kanina lang umaga. Binalik ko na ang libro na binasa ko at balak ko nang patayin lahat ng ilaw nang tumunog ang cellphone ko. Unknown number?

"Hello" sinagot ko.

"Zea.." Maingay ang tunong mula sa kabila ngunit na bosesan ko siya. Paano at kanino niya nakuha ang number ko?

"Doc Saxxon?"

"Yeah it's me. Can I talk to you?" He asked.

"You are talking to me na" sagot ko naman. Ano na naman kaya ang sasabihin nito?

"Sorry if I bother you. Are you going to sleep na?" Lambing na tanong niya, parang siyang nagboses bata sapagkaka tanong niya at oo inaantok na ako!

"Oo sana, ano bang kailangan mo?" Medyo may inis na taong ko.

"I want you Zea, again!"

Agad akong kinabahan. As I said to myself earlier I don't want to do it again. Nakakasira na ako ng relasyon. I don't want to break their marriage even though his wife doesn't love him. I can't give myself to him.

"I am sorry doc because this is wrong. It is a mistake you and miss Descia exchanged vows please don't use me again. I don't want your money at all Saxxon just please leave me alone." My tears escape in my eyes as I end the call. I shouldn't give my virginity to him! I regret it so much through my soul. I can't love him because he is a married man. I can't love him because I know he can't love me back.

I didn't feel like going in my work the next day. My eyes are swollen because I was crying the whole night yesterday. I am not comfortable to sleep well owning that I was conceiving how I am gonna do if I saw him today I just couldn't see him today.

"Olezea Merenda Gatchalian" lumingon ako sa tumawag ng buong pangalan ko. Buo talaga?

"Good morning" walang ganang bati ko habang nilalagay ang mga gamit ko sa locker.

"Anyare sa'yo? May sakit ka?" Tanong niya ay kinapakapa pa ang leeg at noo ko.

Umalik-ik naman ako at tinanggal ang kamay niya sa noo ko.

"Wala" maikling sagot ko at umiling. Iniwan ko na siya do'n pero agad naman niya akong sinundan palabas ng lounge.

"Pero bakit ang tamlay mo?" Usisa pa niya at tinatanggihan ko lang siya.

Balak kong pumunta sa opisina ni Señor ngayon pagkatapos ng ginagawa ko sa ICU ngayon dahil balak ko nang umalis sa team ni Saxxon at palitan ako. Iyon lang ang nakikita kong paraan para maiwasan ko siya. Nang matapos na ako sa ginagawa ko ay tinungo ko na ang  daan papunta sa opisina ni Señor.

Nang makarating na ako ay hindi ko nakita ang sekretarya ni Señor para magtanong kung na nandoon ba si Señor sa silid. Naglakas loob na lang akong kumatok at pumasok nang may nagsabi ng pahintulot.

When I opened the door I stunned when I saw Saxxon inside they are talking before I came in. Iniwas ko agad ang tingin sa kaniya nang magkasalubong ang mga mata namin.

"Ahm.. Nurse Zea may kailangan kaba?" Tanong ni Señor kaya siya ang pinagtuunan ko ng pansin wrong timing kasi!

"Gusto ko po sana kayong makausap pero mamaaya na lang po" sabi ko at nagbabadyang lumabas ulit  pero pinigilan ako ng mga salita niya.

"No aalis na ako mag usap na kayo" sabi ni Saxxon at tumayo sa kinauupuan at nilakad ang labasan kaya pumasok agad ako para hindi kami magkadikit pa.

Dumaan siya sa tabi ko at agad kong naamoy ang pabango niya. Nakakaadik talaga ang pabango niya.

Nang makalabas na siya ay agad akong lumapit sa lamesa ni Señor. Kinakabahan ako at natatakot para sabihin sa kaniya ang gusto kong mangyari.

"What it is Zea hija?"

"Pu-puwede po bang palitan niyo na lang ang puwesto ko sa team ni Doc Saxxon balak ko po kasing bumalik na lang po sa dati kong puwesto sa ER." Saad ko mas lalo naman akong kinabahan nang tignan niya ako sa mata sa mata.

"Bakit may problema ba?" Tanong niya hindi agad ako nakasagot.

"Ah-eh wala naman po sadyang mas gusto ko po kasi 'yong nasa ER ako madaming ginagawa hindi po ako sanay sa posisyon ko ngayon" pagrarason ko pa agad naman sumagot si Señor na pag iisipan pa daw niya kaya umasa naman ako.

Sana naman ay ito na talaga ang maging solusyon para malubayan na niya ako at maiwasan ko na siya. 

Matapos no'n ay nag paalam na ako at sa hindi ko inaasahan sa pagkabukas ko ng pinto nakita ko si Doc Saxxon nakasandal sa gilid at tinignan ako nang walang emosyon ang kaniyang mukha. Lumapit siya sa akin at sinandal ang likod ko sa pader at kinulong ng mga braso niya.