CONCEALED FONDNESS

Chapter 32

May mga sinabi ang pathologist sa amin at hindi naman ako makasagot dahil sa mga tinginan ni Dev. Sising-sisi ako sa nagawa ko kanina, hindi ko nakontrol ang sarili ko sa pagnanasa ni Saxxon. I literally cheating on husband, maybe he's death but it doesn't mean that me and Saxxon have a chance to get back together. After all we have no label, I am just his fuck buddy. Also he had a wife, Descia. Malay ko na nagkabalikan sila pero sa aking palagay ay oo dahil hindi ko naman sila makikitang naghahalilkan noong aalis ako.

"Mrs. Sacramento did you hear what I've said?" Tanong ng pathologist kaya nabalik ako sa sense ko. Napatikom naman ako ng bibig dahil sa kahihiyan.

"I heard it. Ako na lang ang mag papaliwanag sa kaniya baka kasi may inaalala siya na nangyari kanina" may bahid ng sarkastikong saad ni Dev at lumabas na din kami nang mapag usapan na dadalhin na funeral service si Chase.

Nagpasya din ang magulang ni Chase na huwag nang lamayan ang bangkay niya sa halip ay ilibing na ito agad sumang-ayon naman ako dahil kung ganoon ang mangyayari hindi ko kayang makita ang anak ko na palagaing umiiyak sa harap ng ataul ng Papa niya. I still didn't know how to tell it to her because she was resting.

Sinamahan ko naman si Dev sa pediatric ward para mabisita niya ang pamangkin. Si Mama ang nagbabantay sa kaniya ngayon dahil inaasikaso ko pa si Chase. Nang paglabas namin kanina sa morgue ay hindi ko na din nakita pa si Saxxon.

Devereaux is very intimidating and absolutely serious especially his facial expression and he always look angry every you look at him. He was a member of U.S navy but he left and now he was taking their liquor business. Kilala ang mga Villamor sa buong bansa at lalo na sa Europa at amerika dahil nga matagumpay ang kanilang negosyo na kahit sinong kilalang liqueur ay natalo ng lasa ng kanilang alak. He was Chase's cousin on his mother side.

Hinahaplos ni Dev ang pisngi ni Jaxxine habang ito ay tulog na tulog. Ngayon din ang unang kita niya sa pamangkin kaya alam kong may alam na siya. Halata sa mga mata ang pagihing lito habang nakatingin sa mukha ng anak ko. Tumingin siya sa gawi ko, si Mama ay bumibili ng pagkain nagpaalam siya nang pumasok kami ni Dev.

"She's.... cute" malimig at malalim ang boses niya nang sabihin niya iyon. Tumayo siya sa kaniyang kinauupuan sa tabi ng kama ni Jaxxine at yumuko ito para halikan ang pisngi at noo ng anak ko. "It is his child?"

Napalunok ako sa tanong niya. Hindi ko alam kung si Saxxon o si Chase ang tinutukoy niyang ama.

"Oo" sagot ko na lang at tumingin ako sa anak ko dahil hindi ko kayang pantayan ang mga tingin niya.

"Not my cousin. Iyong lalaki mo" bumalik ang tingin ko sa kaniya nang sabihin niya iyon.

Halos hindi ako makahinga sa nasabi niya. Hind ko din alam kung anong isasagot sa kaniya masyadong nakakatakot ang aura niya. Nakita ko na siya noon nung dalhin ako ni Chase sa bahay nila sa kalapit probinsya at doon ikinuwento ni Chase ang pinsan niya.

"A-anak namin siya ni C-chase" nauutal na sagot ko pero ngumisi lang siya at umiling habang nakapikit.

He crossed his arm above his chest until he look at me again with his serious looks.

"Oo nga, anak nga ng lalaking 'yon!" He said and I frowned. "It's fucking obvious Zea na hindi siya anak ng pinsan ko but I still treat her as my niece because my cousin treat her like his own daughter." Ang mga mata ko ay nagbabadyang lumuha. Napakasama kong tao, napakasama kong asawa, at napakasama kong ina. Bakit kasi ako naapektuhan ng mga halik na iyon? I cheated on my dead husband.

I always deny my feelings on Saxxon to accept the feelings of my husband but whatever I do my love for Saxxon prevails also I do love Chase. They are different and I love them both in a different way.

Nang matapos ang paguusap namin ni Dev ay agad na ding siyang umalis dahil daw may meeting pa siya kaya naiwan ako sa kwarto ni Jaxxine. Hinahaplos-haplos ko ang kaniyang buhok habang inaalala ang mga memorya namin nila Chase. We have a nice bond when Chase and I don't have work. I miss my husband, I miss his kisses to me and to Jaxxine, I miss the time that we make love, and also I miss the time that he scarifies his fondness on a girl who didn't forget the man on his past.

I wiped my tears when I saw Jaxxine's eyes slowly opening. I call the nurse using the intercom in the room and they immediately come with Jaxxine's doctor.

"Ma'am she was fine and I think you need to bring her to a psychologist because of possibility that she was traumatize because of the accident" napatango ako sa doktor nang sabihin niya iyon at lumabas din sila kalaunan.

"Are you okay honey?" Tanong ko. "You want something?"

"I want Papa" she said and I stunned on my position when she said that. "Nasaan siya Mama?"

Hindi ako makapagsalita naka tingin lanv siya sa akin at napaluha na ako.

"I am sorry Jaxx... I'm really sorry" umiiyak na paghingi ko ng tawad sa kaniya.

"It's not your fault Mama. Where's Papa?" Tanong na naman niya kaya mas lalong pumatak ang mga luha ko sa pisngi.

"Jaxxine your Papa is gone" saad ko sa kaniya. Napatingin siya sa kisame nang sabihin ko iyon at nakita ko nalang na umiiyak na din siya.

"Mama..." she was crying and she stood up and I lifted her to give her a hug.

"He saved you anak" bulong ko sa kaniya but she still crying.

Dumating si Mama at nakita kami na uumiyak gusto niyang kunin sa akin si Jaxxine dahil sabi ni Mama pinapatawag daw ako ni Señor sa kwarto ni Lola.

"Ayoko!" Sigaw ni Jaxxine at mas hinigpit pa ang pagpulupot ng mga braso niya sa akin kaya sabi ko kay Mama ay hayaan na lang. Naglalakad kami papunta sa kwarto ni Lola habang buhat ko si Jaxxine at hawak naman ni Mama ang dextrose niya.

I knew Jaxxine won't accept the truth that her father was now gone. I am sorry for her because I didn't notice Chase is bleeding that time because I give my concern on our daughter. I am grateful to him that a have him as a husband and a friend also as a father to Jaxxine. My husband Chase was now my part of my life. If I didn't met him my life was still miserable until now.