To be honest, I love you ~ drarry

[4]

Po dłużącym się jak lekcje historii magii tygodniu, Harry wreszcie wyszedł ze skrzydła szpitalnego. Chłopak czuł, że coś jest nie tak. Jego przyjaciele jak i reszta domu w stosunku do niego stali się bardziej obojętni i mimo prób wyjaśnienia wszystkiego unikali tematu jak gdyby nigdy nic. Z początku było to do wytrzymania, jednak po kilku dniach takiego traktowania Harry miał tego po dziurki w nosie. Po skończonych lekcjach wziął na bok Rona i Hermionę i zaczął wypytywać - bynajmniej próbował -
- Czy wy powiecie mi o co wam do cholery chodzi?
- O co nam chodzi? Zadajesz sie z Malfoy'em!
- Od tygodnia nie zamieniłem z nim nawet słowa! Po za tym, czy to jest dobry powód do nastawiania całego domu przeciwko mnie?
- Nie.
- No właśnie. Po za tym Ron, zdaje mi się że mówiłeś co innego na ten temat - rudowłosy chłopak jedynie obdarzył go smutnym spojrzeniem i nie odpowiedział
- Hermiona, to że nie lubisz Malfoy'a nie znaczy, że musisz wszystko i wszytskich nastawiać źle w stosunku do mnie!
- Dokładnie, Granger - zza rogu wyszedł Draco razem z Pansy i Blaise'm. Wszyscy stali jak wryci, a najbardziej zszokowany był Harry
- Malfoy spadaj, nic ci do tego - powiedział Ron i już miał iść z pięściami na chłopaka, jednak przyjaciółka w porę zareagowała
- Naprawdę? Z tego co słyszę, rozmowa dotyczy mnie, więc pozwolę sobie wtrącić coś od siebie. Po pierwsze, z Potter'em nie rozmawiałem od dawna, po drugie o chuj ci chodzi? Zajmij się swoimi sprawami szlamo, a nie wtykasz nos w sprawy innych, jakbyś swoich problemów nie miała. To, że przez chwilę byłem dla niego miły, nie znaczy że tak będzie już zawsze. Przekręciłby się na moich oczach, więc raczej trzeba się zainteresować. Teraz już po wszystkim, więc dajcie spokój sobie, mi i Potterowi. - Draco zakończył swój monolog i poszedł razem ze swoją świtą. - Ma humorki jak baba w ciąży - powiedział sam do siebie Harry nieco zmieszany zaistniałą sytuacją i udał się na lekcje zostawiając za sobą zszokowanych przyjaciół.
___________________