Irresistible Series 1: Kissing The Scars (Completed)

Kabanata 32

Kabanata 32

Lifeless

"How dare you! How dare you throw away my phone?!" halos maputol ang litid sa aking leeg sa sobrang lakas ng sigaw ko na dumagundong sa apat na sulok ng kuwarto.

Sunod-sunod na bumuhos ang luha sa aking mga mata at matalim ang tinging ipinukol sa kaniya. Napatiim-bagang ako sa sobrang sama ng loob.

"How dare you! You stupid!"

Nanatil siyang tahimik, nakatitig sa akin. Walang emosyon ang mukha at nakaigting ang panga na para bang pilit pinipigilan ang magsalita.

"Pakawalan mo ako. Sino ka ba?!" muling hiyaw ko.

Unti-unting kumurba ang nakakapanindig balahibong ngisi sa kaniyang labi na agad ding naglaho.

Maya-maya lang ay humakbang siya palapit sa akin. Nanginig ako sa kaba.

I then stared more at his eyes. Still the same but the emotions quickly change in his every move. Hindi ko mawari dahil paiba-iba iyon.

I tried to pull myself away but he already reached my arms. He held it as he deliberately pushed me, my body lying down on the bed out of balance.

Sinubukan kong bumangon sa kabila nang pangangalay ng mga braso dahil sa pagtali niya sa mga ito na agad huminto nang kubabawan niya ako.

Another fresh tear went out. Ano bang gusto niyang mangyari? Kahit anong panlaban ang ginawa ko makawala lang sa kaniya ay hindi umi-epekto.

"What are you doing?!" I frantically yelled.

My heart was crazily beating loudly as our both weary eyes met with full fraught emotions. Pain, longing, sorrow and some are varied.

I secretly clenched my fist in massive hatred.

How dare he act like he did not do something of me! How could he act like he's in pain, wherein in fact, he inflicts an extreme affliction on me!

"What did I do to make you leave me?"

Umawang ang labi ko. I was about to confront him but then I remembered that I am pretending.

Instead of bursting out in displeasure, matapang kong sinalubong ang kaniyang mga matang nangungulila.

"Look, I don't know what you keep on talking about. I don't even know you..."

"Please, stop pretending. I know you better-"

"My Goodness-" my words cut when he sealed my lips again with his kiss.

My eyes tightly closed as my heart was pounding so loud. Nagpatuloy siya sa masuyong paghalik sa akin na pilit kong nilalabanan.

Marahang humaplos ang kaniyang kamay sa mukha ko na para bang inaakit ako at sinusuyo. No this couldn't be! Hindi ako bibigay. Hindi!

"Hmm, s-stop..." kapos hiningang bulong ko nang bumaba ang kaniyang halik sa leeg ko at unti-unti nagiging agresibo.

Dumilat ako at dinungaw siya. "S-Stop, please..." pakiusap ko. Pero hindi siya huminto.

Nagpatauloy siya sa paghalik sa akin. Pilit kong nilalabanan ang nabubuhay na init sa katawan.

Hanggang ngayon hindi ko inaasahan na ganoon pa rin ang init na dulot niya, ang epekto niya. Lumiyad ako kasabay nang malakas na pagtunog ng hindi pamilyar na cellphone.

Tumigil siya sa ginagawa at parang natauhan sa nangyari. Bumagsak ang kaniyang ulo sa aking leeg at mahigpit akong niyakap.

"I-I'm sorry, I didn't mean to almost be ribald with you..." he apologized regrettably.